Mooi Renkum: Een levend sprookje in de achtertuin
#MooiRenkum
Het is wetenschappelijk bewezen: een mens wordt gelukkiger van de natuur. Wat een geluk dat Renkum zo rijk is aan natuurgebieden! De zomer is de tijd om te genieten van al dat fraais vlak onder je neus.
GroenLinks vindt het belangrijk om de natuur in en om Renkum te koesteren en te beschermen. Geniet mee! Deze zomer nemen verschillende inwoners van de gemeente Renkum je mee naar de plek waarvan zij gelukkig worden. Dit is de derde reportage van een reeks. Want wat is het hier mooi!
Wie met Marijke Metz door haar achtertuin in Doorwerth naar de Wolfhezerheide wandelt, komt in een sprookje in vier bedrijven terecht. Eerst loop je door de dromerige eetbare siertuin vol pluimen en warrige kruiden. Dan kom je door een oud hek in de moestuin, waar oude en bijzondere groentesoorten groeien, zoals Yacon, ‘appelwortel’ in het Nederlands.
Na het volgende hek sta je oog in oog met de Bentheimer varkens. Ze knorren tevreden en maken voor zichzelf een modderpoel door de waterknop lang in te drukken. Marijke kletst even met een van de dames en het varken geeft zowaar antwoord. De hond gaat mee. Hij blijkt het bezoek een stuk leuker te vinden nu ze van wandelen houdt: grommen wordt kwispelen.
Zeldzaam
‘Dit is onze verlengde achtertuin’, zegt Marijke Metz. Ze loopt van de stuwwal af door het gras naar een diepe beek waarvan de meanders zijn hersteld. Aan de oevers groeien zeldzame varensoorten en in het water is een unieke, laat bloeiende pinksterbloem te vinden. Hij staat in volle bloei. Het bescheiden witte bloemschermpje staat in de helle zon te stralen, terwijl het water er rustig omheen kabbelt. In het stroompje spelen twee meisjes met helderwit haar.
De beekdalen vormen een dicht netwerk van stroompjes, ingebed in dik begroeide oevers die bijna bezwijken onder hun weelde. ‘Hier komen alle soorten reptielen voor die Nederland rijk is, behalve een zeldzame muurhagedis’, zegt Marijke. Het landschap laat je telkens sprakeloos stilstaan voor weer een doorkijkje naar de hei of een bijzondere soort. Marijke spotte al een koninginnepage, allerlei hagedissen en de meest bijzondere planten. Vlakbij de hei staan twee oeroude jeneverbessen. Opgaande bossige takken groeien als gesloten parasols uit een schijnbaar dode stronk op de grond. Het bekendst zijn de Wodanseiken, monumentale bomen aan een stroom die veel Veluwse schilders inspireerden aan het begin van de twintigste eeuw.
Het landschap is niet alleen rijk aan natuur – onder de grond zit de geschiedenis van het verdwenen dorp Wolfheze. Op een heuvel langs de oude Wolfhezerweg zijn de contouren van de eerste stenen kerk in deze buurt te zien. Vlakbij staat een informatiebord van Natuurmonumenten. Ouder nog zijn de grafheuvels van de Klokbekercultuur: die dateren van 2000 jaar voor Christus.
Geocaching
Marijke Metz is enthousiast geocacher. Al speurend ontdekte ze dit oeroude en rijke landschap achter haar huis. Het internationaal populaire spel heeft als doel verborgen ‘schatten’ te vinden met behulp van opdrachten, raadsels, verhalen en speurtochten. En passant leer je bijzondere plekken kennen. ‘Ik ben bezig met het maken van een geocache over de tufstenen kerk’ vertelt ze enthousiast. ‘We willen de kerk digitaal weer zichtbaar maken voor bezoekers.’ Metz ontwerpt websites en broedt nog op de techniek.
Verder gaat het, en ineens sta je op een groot veld met knalgele, lange bloemen. Het geeft je het gevoel dat je ineens gekrompen bent tot kinderformaat. ‘Dit is heel bijzonder’, zegt Marijke. ‘Sint Jacobskruiskruid. Ik zie voor het eerst dat er zoveel van staat.’ Goed nieuws voor de Sint Jacobsvlinder, voor wie de plant de belangrijkste voedselbron is. Voor mensen en koeien is het kruid giftig. Achter die gebogen hekjes daar vermoed je de gemene toverkol die stiekem drankjes maakt van het kruid.
Het gebied wordt steeds bekender nu er een klompenpad is aangelegd. ‘Vroeger kwam hier niemand. Nu ben ik wel eens bang dat het gebied verstoord wordt.’ Tot nu toe is iedereen heel voorzichtig met het prachtige verborgen pareltje achter Wolfheze. Het gebied maakt de bezoeker vanzelf aandachtig.
Marijke Metz vertelt enthousiast over de moeilijkste geocache die ze hier heeft opgelost. ‘Dagen heb ik gezocht voordat ik hem vond. Steeds wilde ik terug, want ik moest en zou hem vinden’, grijnst ze. Ze klimt op een niet nader te noemen hekje en wijst hem aan. Ze lacht. ‘Sindsdien help ik mensen een handje als ze hier aan het zoeken zijn.’
Zelf ook geocachen? Kijk op www.geocaching.com/play
Op www.mergenmetz.nl is veel informatie te vinden over de natuur in de tuin van Marijke en haar man Norbert, met heerlijke recepten. Je kunt een rondleiding boeken en er is een webshop vol pure producten.
