Poliflw

Vandaag, op 1 mei: de Dag van de Arbeid, heeft de PvdA Maassluis rozen bezorgd bij de verpleegtehuizen Tweemaster en DrieMaasHave. Daar werken zorgmedewerkers nu extra hard om de bewoners liefdevol te verzorgen en het coronavirus buiten de deur te houden.

Om de verbondenheid met bewoners en waardering voor het werk van zorgmedewerkers in onze verzorgingshuizen te tonen bracht de Partij van de Arbeid Maassluis op 1 mei rode rozen naar De Tweemaster en de DrieMaasHave. “Het zeker op een dag als deze belangrijk om zorgmedewerkers te waarderen voor het goede werk wat zij doen”, aldus Jorrit Keijzer, fractievoorzitter van de PvdA Maassluis. “De PvdA Maassluis maakt een groot compliment voor alle mensen die nu hard werken om ons gezond en veilig te houden: medewerkers in de zorg, schoonmakers, de supermarkt medewerkers, onze gemeentelijke buitendienst. Deze rozen voor deze zorgmedewerkers staan symbool voor onze waardering voor al die kanjers. De PvdA vindt dat we de medewerkers die nu eindelijk door heel Nederland worden erkend als vitale beroepen na de Coronacrisis ook echt beter moeten waarderen en belonen.”

Juist in deze tijden van de Coronacrisis is het extra belangrijk dat er goede arbeidsomstandigheden zijn, dat je zeker kan zijn van je werk, iets wat helaas veel mensen met een flex-contract of in een ZZP-constructie nu niet kunnen. En dat je zeker bent van goed loon en een goed sociaal vangnet, want ondanks dat het werk stil ligt liggen je rekeningen dat niet.

We herdenken op  1 mei de vele dappere mensen die hebben gevochten voor zaken als de rechten van werknemers, de 8 urige werkdag, de bestrijding van kinderarbeid, de volksverzekeringen tegen de risico’s van werkloosheid en arbeidsongeschiktheid. Onze sociaal democratische beweging heeft daarin veel bereikt en er is veel om trots op te zijn, maar de strijd voor goed werk is nog steeds bitterhard nodig! Want tijdens deze coronacrisis zie je pijnlijke scheidslijnen ontstaan tussen mensen die de zekerheid kennen van inkomen uit vast werk en de onzekerheid van mensen die werken op oproepbasis en in ZZP-constructies. De coronacrisis laat nog duidelijker zien hoe ongelijk zekerheden zijn verdeeld op onze arbeidsmarkt. Onzekerheid treft heel veel mensen, maar nog vaker de mensen met kortere schoolcarrières, minder diploma’s, minder werkervaring, lagere inkomens en minder grote buffers. Zij zijn het kwetsbaarst en daardoor als eerste en het ergste de dupe.

De rozen werden enthousiast in ontvangst genomen en worden – volgens het Corona protocol later- aan de medewerkers en bewoners uitgedeeld.

 

Het bericht PvdA Maassluis eert op 1 mei de medewerkers in de strijd tegen Corona verscheen eerst op PvdA Maassluis.

Vrijdagavond 10 januari  hadden we een mooie start van het nieuwe jaar met bekende en nieuwe leden, vertegenwoordigers vanuit de sport, cultuur en andere politieke partijen. Onze wethouder Sjoerd Kuiper hield een inspirerende nieuwjaarstoespraak waarin hij onze sociaaldemocratische idealen en geschiedenis verbond aan het heden en  de toekomst van Maassluis. Komend jaar gaan we het weer SamenDoen voor een sterker en socialer Maassluis!

 

Nieuwjaarstoespraak Sjoerd Kuiper

PvdA Maassluis

10 januari 2020

 

Gesproken woord geldt-

 

Ook namens mij hartelijk welkom op de nieuwjaars bijeenkomst van de PvdA Maassluis Laat ook ik beginnen met u een prachtig 2020 te wensen. Ik ga verder met u terug dan 2019…

Een aantal jaar geleden waren we op een mooie kampeer vakantie in Amerika. Bij het bezoek aan Washington bezochten we het monument van president Rooseveld, FDR. Bekend van de New Deal, de werkloosheidsbestrijding in de VS in reactie op de crisis in de jaren 30. Op een prachtige manier, zoals Amerikanen dat goed kunnen, waren zijn belangrijkste uitspraken in graniet gebeiteld. Het waren allemaal beroemde en prachtige uitspraken, maar eentje daarvan trof me meteen:

The test of our progress is not whether we add more to the abundance of those who have much it is whether we provide enough for those who have little.

Vrij vertaald:

De test van onze vooruitgang is niet of we meer toevoegen aan de overvloed van degenen die veel hebben, het is of we genoeg bieden voor degenen die weinig hebben.

Dat vond ik zo’n mooie tekst dat we dat jaar die foto hebben gebruikt voor onze kerstkaart.

Zo’n prachtige uitspraak van FDR kan je direct in de lijn zetten met onze sociaal democratische idealen van sociale rechtvaardigheid. Onze kernwaarden als sociaal democraten zijn tijdloos. Zo bezien was 2019 een bijzonder jaar, want onze sociaal democratische beweging bestaat nu officieel 125 jaar, sinds de oprichting van de SDAP in Zwolle in 1894.

Destijds ging het over opkomen voor arbeiders. De werkende klasse werd vaak uitgebuit door de bezittende klasse. Afgelopen zomer in Schotland bezocht ik een van de eerste grote sociale volkshuisvestingsprojecten: New Lanark. Daar werd aangetoond dat het beter kan en moet: er werd een gemeenschap gerealiseerd door de verlichtte ondernemer: die begrepen dat arbeiders beter werk konden leveren als ze goede woonomstandigheden hadden, als hun kinderen naar school konden gaan, als er gezondsheidszorg aanwezig was en als er verheffing via kunst, cultuur en sport werd aangeboden. De productie steeg, de loyaliteit aan de werkgever steeg. De initiatiefnemer wist dat mensen beter functioneren als ze zeker zijn van hun bestaan en als zij zichzelf en hun kinderen kunnen verheffen.

Het was een mooi voorbeeld hoe onze sociaal democratische idealen en nimmer aflatende strijd voor Rechtvaardigheid in de praktijk gebracht.

Die strijd is ook hier gevoerd: want het gaat ook over opkomen voor vrijheid, fysieke vrijheid, geestelijke vrijheid -> ook als je niet het dominante geloof aanhing of helemaal niet geloofde. Dat was in Maassluis toch eeuwenlang een gevoelige kwestie, waar Maarten ‘t Hart vervolgens weer decennia inspiratie heeft opgedaan voor zijn boeken.

In ons sociaal democratische DNA zit die emancipatiestrijd. Voor wie het minder makkelijk heeft, zoals arbeiders, maar ook voor vrouwen. Claudia de Breij memoreerde het tijdens haar oudejaarsconference nog eens goed. Over hoe Willemien Drucker en Aletta Jacobs streden voor gelijke rechten, hoe sociaal democratische vrouwen als Joke Smit en Hilde Verweij Jonker verder streden voor de rechten van vrouwen. En ons PvdA Kamerlid Corry Tendeloo uiteindelijk het automatische ontslag van vrouwelijke ambtenaren de dag na hun huwelijk schrapten.

En over onrecht gesproken: het blijft bizar hoe de conservatieve mannen uit die tijd de grondwet veranderden om te zorgen dat vrouwen niet konden stemmen of gekozen worden. Want de ‘pacificatie van 1917’ is algemeen bekend. Voor wie het niet kent: de uitruil: christelijke conservatief stemde in met het algemeen kiesrecht (alle mannen, niet alleen de mensen die veel belasting betaalden) in ruil voor het met belastinggeld financieren van scholen gesticht vanuit geloofsovertuiging. Maar wie kent de geschiedenis dat in 1887 eerst die grondwet werd gewijzigd om vrouwen expliciet uit te sluiten? Want het was vrouwen niet verboden te stemmen of gekozen te worden, maar toen de eerste vrouwen aan de toenmalige eisen van inkomen voldeden werd dat als bedreigend ervaren en werd de grondwet aangepast om ze uit te sluiten…

Nu kan je denken wat moet ik met die verhalen uit de oude doos? Nou, allereerst, ik heb geschiedenis gestudeerd en vind dat je het heden eigenlijk alleen echt kan begrijpen als je het verleden kent. Maar bovenal, onze sociaal democratische idealen zijn dus universeel en van alle tijden.

We vieren in 2020 75 jaar bevrijding.

Pal na de bevrijding werd de PvdA opgericht. Nadrukkelijk als doorbraak partij. Waarin de SDAP samenging met andere partijen, om de oude scheidslijnen van de verzuiling te doorbreken. Om te gaan voor een nieuwe politiek, waarin de krachten werden gebundeld om meer politieke kracht te krijgen, om ook de omstandigheden in Nederland te verbeteren. Of die arbeider nou Katholiek, protestant was of ongelovig.. alle arbeiders hebben baat bij goede arbeidsomstandigheden, goede huisvesting enzovoorts.

Tijdens de oorlog was een groot deel van de Nederlandse bestuurlijke elite opgesloten in Sint Michielsgestel. Daar werden lange gesprekken gevoerd om na de oorlog tot een andere politiek te komen. Om de oude verzuiling te doorbreken. Daar werden plannen gevormd voor die nieuwe partij, de PvdA. Waarin alle religieuze stromingen welkom waren, omdat het opkomen vrijheid, gelijke rechten, arbeidsomstandigheden, goede huisvesting universeel zijn. De oprichters van de PvdA wilden samenwerking, om die solidariteit, dwars door grenzen van komaf en religie heen te organiseren.

Hoewel de doorbraak niet volledig is gelukt en de antithese van de christelijke partijen toch ook na de oorlog nog een aantal decennia haar stempel heeft gedrukt en Nederland verzuild hield, is het belangrijk dat uitgangspunt van de PvdA te markeren. Want zo staan we er nog steeds in: het gaat ons om onze idealen en onze strijd, niet wat voor achtergrond je hebt.

Is er veel bereikt door de PvdA in die jaren, uiteraard altijd samen met anderen. De kabinetten Drees direct na de oorlog aan de slag met de wederopbouw en de opbouw van een stelsel van fatsoenlijke sociale zekerheid. De uitdrukking ‘ik trek van Drees’ is alom bekend en iets waar we trots op zijn.

Met de komst van de Algemene ouderdomswet, de Werkloosheidswet, de Wet arbeidsongeschiktheid en de algemene nabestaandenwet zorgden we voor bestaanszekerheid voor de meeste tegenslagen in het leven.

Zijn we dan klaar? Nee! de opdracht voor ons als sociaal democraten nog onverminderd relevant:

Ook nu zijn de lager geschoolde en langer betaalde mensen op de arbeidsmarkt de groep waar de winstdoelstellingen op worden afgewenteld. De strijd voor fatsoenlijke arbeidsomstandigheden, rechtszekerheid blijft relevant, maar kent steeds weer nieuwe verschijningsvormen: het gaat nu over een goede CAO voor agenten, leerkrachten of verpleegkundigen. Maar er zijn nog stuitender uitwassen op de arbeidsmarkt: bezorgers van deliveroo die zogenaamd zelfstandig ondernemers zijn, en alle aansprakelijkheid voor aanrijdingen, arbeidsongeschiktheid enzovoorts zelf moeten betalen. Dat is een schijnconstructie, voor deze jongeren die rondfietsen met een jas van Deliveroo aan om dat eten te bezorgen.

En vooral in onze regio: er zijn mensen die als goedekope arbeidskrachten vanuit andere landen die hier onder ermbarmelijke arbeidstandigen te werk worden gesteld door op maximale winst gerichte ondernemers. En dat deze werkgevers ook nog eens zorgen dat de betaalbare woningen worden opgekocht is een schande. Niet alleen omdat het de reguliere woningzoekende – vaak starters- wegdrukt ui de markt, maar ook omdat medewerkers worden uitgebuit en bizarre bedragen betalen voor minimale huisvesting die ze ook nog eens verliezen als ze niet meer nodig zijn bij hun werkgever.

En ook de emancipatiestrijd is nog niet klaar: vrouwen verdienen nog steeds minder dan mannen, hebben minder kans op leidinggevende posities in het bedrijfsleven of de politiek. En waar onze strijd voor emancipatie en Maassluis bij elkaar komen is natuurlijk in de persoon van Mariette Hamer. Onze Maassluise topper heeft onlangs de Joke Smit prijs gewonnen. Daarmee werd haar inzet voor emancipatie tijdens haar hele werkzame leven geëerd: als Kamerlid, als voorzitter van de SER heeft Mariette altijd gestreden en kleine stapjes vooruit gezet. In de sociaal democratische traditie. Net als Aletta Jacobs, net als Joke Smit en Corry Tendeloo. Onlangs bezochten Jorrit en ik dan ook Mariette en hebben we Mariette persoonlijk gefeliciteerd, we zijn als PvdA Maassluis trots op haar, graag applaus!

Mensen met een migratie achtergrond worden vaker gediscrimineerd, krijgen lagere schooladviezen, hebben minder carrièrekansen, leven veel vaker in armoede en slechte gezondheid.

Kinderen die in een arm gezin worden hebben nog steeds een veel grote kans om te leven in armoede. En die armoede richt zich op veel meer dan een banksaldo: het leidt tot stress en daarmee vaak tot onverstandige keuzes, die vaak tot problematische schulden leiden en/of een slechtere gezondheid. Want mensen met een lagere opleiding leven gemiddeld 6 jaar korter dan mensen. En ze leven gemiddeld 15 jaar langer is slechtere gezondheid!

Als sociaal democraten zoeken we in onze strijd tegen onrecht en voor beter kansen voor iedereen. Omdat iedereen ongeacht zijn afkomst, opleiding, financiële mogelijkheden of leeftijd zeker zou moeten zijn van:

Zorg en ondersteuning indien nodig goed onderwijs om het maximale talent te ontplooien een passende woning in een leefbare buurt goede werk met goede beloning en rechtszekerheid en een goede overheid, die onderdeel is van de oplossing en niet van het probleem.

En wat hebben die idealen met Maassluis te maken? Is het dan zo slecht in Maassluis? Nee, natuurlijk niet. In Maassluis gaat steeds beter. De werkloosheid daalt, het aantal goede woningen neemt toe, ook jongeren met een migratie achtergrond halen steeds beter schooladviezen. Maar er is nog steeds is de wereld te winnen. We blijven werken aan een Maassluis waar iedereen volwaardig meetelt. Onze strijd voor gelijke kansen voor iedereen blijft actueel. Want vergis je niet, onrecht is er ook in Maassluis anno 2020 nog steeds volop:

Wie 5 ton te besteden heeft, kan in 5 dagen een huis kopen, maar wie 25000 euro per jaar verdient staat 5 jaar op een wachtlijst.

Daarom ben ik er als PvdA-er, maar ook als wethouder volkshuisvesting van Maassluis, trots op dat de gemeenteraad unaniem de woonvisie heeft aangenomen. In de woonvisie is de 33% sociale huur verankerd, daarin is afgesproken dat we doorstroming bevorderen, daarin maken we meer maatwerk mogelijk voor mensen die in de knel zitten. In het verleden stond de PvdA daarin nagenoeg alleen en moesten we die 33% afdwingen bij andere partijen. Ik zie Joop Luijendijk, Arnold Keijzer en Peter van Baalen in de zaal, die hebben daar altijd voor geknokt.

Nu steunde iedereen in de raad de woonvisie. Omdat iedereen, van links tot rechts, inmiddels ziet dat er veel te veel mensen in de knel zitten. Het gaat niet van vandaag op morgen, maar we duwen en trekken om de trage olietanker die de stadsontwikkeling is bij te sturen.

Dat kunnen we niet alleen. Dat kunnen we altijd alleen met anderen bereiken.

In dat teken staat 2020 voor mij dan ook. We stelden dit jaar de beleidsnota over het sociaal domein vast: de titel SamenDoen is daarbij mooi gekozen.

We gaan nu op veel dossiers van de fase van idealen in beleidsstukken opnemen naar de fase van uitvoeren van dat beleid, van het zo veel mogelijk in praktijk brengen van beleid. Natuurlijk altijd samen met anderen: in het college, in de raad, met organisaties en bewoners.

Komend jaar willen we de uitvoering verbeteren en verder investeren in Maassluis:

De wijkaanpak de wijk op maat gaat van start Sociale cohesie gaan we bevorderen, waarbij we ook eenzaamheid betrekken en integratie bevorderen. We gaan investeren in de sport We gaan aan de slag met bouwprojecten waarin we meer betaalbare woningen gaan realiseren.

Kortom, komend jaar komt het aan op de uitvoering. Daar staat of valt het mee, papier is geduldig maar voor de inwoners van Maassluis willen ook praktische resultaten zien.

Zo gaan we Samen Doen in praktijk brengen: zodat kunst en cultuur toegankelijker worden voor jongeren of mensen met een migratie achtergrond. Dat sport toegankelijk is, ook voor wie het niet breed heeft. Zoals we dat nu doen, hoe we met de Klijnsma gelden een fiets, lidmaatschap vereniging, computer of een zwemdiploma mogelijk maken voor kinderen die opgroeien in armoede.

Komend jaar komen er weer talloze besluiten aan die we proberen positief te beïnvloeden, werkend vanuit onze idealen, maar altijd samen met anderen. Dat zien we hier vanavond ook terug: de aanwezigheid van raadsleden van andere partijen, aanwezigen vanuit de sport en cultuur en het maatschappelijk middenveld.

Graag hef ik met u het glas op 2020 waarin we het zo veel mogelijk SamenDoen!

 

 

Het bericht Leuke nieuwjaarsbijeenkomst PvdA Maassluis verscheen eerst op PvdA Maassluis.

Afdelingsvoorzitter en bestuurslid van de Monsterse Sluis Joop Luijendijk, fractievoorzitter Jorrit Keijzer en wethouder Sjoerd Kuiper ontvingen afgelopen zaterdag leden en kandidaten van het Hoogheemraadschap Delfland.

Met deze leden en kandidaten werd er na een kop koffie gedronken te hebben bij Monsieur Paul een wandeling gemaakt door de historische binnenstad waarbij door Joop Luijendijk bij de Monsterse Sluijs uitgelegd werd hoe de heropening tot stand is gekomen.

Daarna werd de binnen en buitenhaven aangedaan en uitvoerig gesproken over de belangrijke taken die het Hoogheemraadschap verricht.

Ook om die reden stemmen we op 20 maart as! Belangrijke zaken als: droge voeten, rioolwaterzuivering en eerlijke verdeling van de kosten.

Het bericht PvdA Hooggeemraadschap Delfland bezoekt Maassluis verscheen eerst op PvdA Maassluis.

Vanmiddag is onder grote publieke belangstelling onze wethouder Arnold Keijzer uitgezwaaid. Arnold heeft de gemeente ruim 20 jaar gediend als wethouder en heeft dat steeds vol overgave gedaan. Voorafgaand aan de bijeenkomst van vandaag was er de afgelopen weken al een actie op de social media onder #wijzwaaienarnolduit.

Vanwege zijn grote verdiensten voor de stad ontving Arnold uit handen van de Burgemeester de erepenning van Maassluis en reikte de Burgemeester namens de Koning ook een Koninklijke onderscheiding uit waarmee hij benoemd werd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

Tijdens de bijeenkomst werd Arnold toegesproken door Burgemeester Edo Haan,door Corine Bronsveld namens de raad en door Sjoerd Kuiper namens de PvdA Maassluis.

Benaderbaar, betrokken en begaan met de inwoners van Maassluis zijn woorden waarmee zijn inzet kort is samen te vatten. Daarnaast werd er door de sprekers stilgestaan bij de typische zinnen en woorden die Arnold gebruikt tijdens de debatten, met als vaste opening altijd het “beste mensen” en het feit dat Arnold altijd in de stad te vinden was. Of dit nou een activiteit in de vroege ochtend was of in de late avond, Arnold was er.

Tot slot sprak Arnold uiteraard de aanwezige zelf toe.

 

 

 

De WOS had vandaag al een mooi filmpje over het afscheid van Arnold.

De tekst die Sjoerd Kuiper namens de PvdA Maassluis sprak is hieronder terug te vinden.

Geachte aanwezigen, beste Arnold, beste Toni, Maar ook Jorrit, Floor, Michael en kleindochter Kate

Ik vind het leuk en bijzonder om hier wat te mogen zeggen namens de PvdA Maassluis.

Die kromme zin van het Koningslied van John Ewbank spookt al een tijd door mijn hoofd “De dag die je wist dat zou komen.” Het afscheid van Arnold als wethouder. We wisten dàt de dag zou komen……. maar de hamvraag was toch jarenlang: wanneer?

Want toen ik in 2004 actief werd in de afdeling al gezegd… “Dit is al zijn tweede periode en de partijregels staan maar 2 periodes toe…” het liep gelukkig anders: uitzondering op de regels is mogelijk voor bijzondere omstandigheden en Arnold was bijzonder. Zo kwam het dat Arnold lijsttrekker werd in 2006, 2010 en 2014. Hij maakte de PvdA de grootste partij en verlengde zijn wethouderschap. Ik begrijp dus wel dat sommigen dachten dat Arnold misschien wel door zou gaan als wethouder…

Ik kan u geruststellen, er was geen bloedige opvolgingsstrijd: Arnold heeft zelf al meer dan een jaar geleden aangegeven te willen stoppen. Dat hebben we echter niet aan de grote klok gehangen. Zoals Arnold zegt: “alles op zijn tijd mensen” en “ieder proces heeft zijn eigen dynamiek”

Want Arnold is de ‘Keizer’ van processen. Niet de man van scherpe politieke conflicten of ideologische debatten. Arnold houdt van samenwerken in goede sfeer. Van problemen oplossen in het belang van de mensen in de stad. Arnold is flexibel en houdt de opties open, maar heeft tegelijkertijd de lange termijndoelen scherp voor ogen. Daarom zet Arnold graag de zaken in een proces. Want met goede processen kan je besluitvorming stapje voor stapje opbouwen. Dat is zorgvuldig, je bouwt draagvlak op en, niet onbelangrijk, je houdt regie. En daar houdt Arnold van…. Dat weten de mensen in dit huis wel.

Dankzij deze procesmatig insteek werken we in Maassluis met projectdocumenten, masterplannen en zelfs Mindmaps…. Overigens was dit even een foutje in de regie, want Arnold is hartstikke kleurenblind.

In de mindmap van de PvdA was er dit voorjaar dus een ‘de dag die je wist die zou komen’ voorzien. Resulterend in deze dag dat Arnold afscheid neemt als wethouder! Hoewel…. De benoeming van het nieuwe college is volgende week dinsdag avond 21:00 en ik weet zeker dat je tot dat moment gewoon doorwerk als wethouder.

En dat tekent je:

Je inzet is ongekend, je lijkt wel onvermoeibaar, je blijft altijd werken aan de stad, je geniet van je rol als wethouder: het informele contact met mensen, het oplossen van problemen, het bouwen aan een steeds mooier Maassluis. Je bent altijd overal bij in de stad als er wat te doen is.

Ook de afgelopen weken ben je doorgegaan: zo veel mogelijk losse eindjes afronden voordat het nieuwe college aantreedt. En allerlei overdrachtsgesprekken: alle kandidaat wethouders zijn al bij je op de koffie geweest om van je te leren: want wie kent het vak van wethouder en Maassluis als stad nou zo goed als Arnold?

Sjaal of fiets

Uiteindelijk is je rode sjaal je kenmerk voor de buitenwereld geworden. Maar het had ook anders kunnen lopen: je was ook jarenlang de fietsende wethouder. Fietsen maakte je extra benaderbaar, is gezond voor jezelf en ook nog eens goed voor het milieu. Maar wat de meeste mensen niet weten: dat fietsen was niet een politieke gimmick, nee… Arnold had de eerste jaren ook gewoon helemaal geen auto.

Rode tandem

Arnold en Toni gingen vroeger samen op de tandem op vakantie, kamperen in Franse heuvels op een loodzware tandem zonder versnellingen.. Dan houd je echt van fietsen. Toen de tandem in 2006 onder het stof vandaan kwam en opgeknapt aan de KW laan verscheen was hij binnen een week rood gespoten en van PvdA borden voorzien. Want de tandem past perfect bij onze PvdA motto’s: samen vooruit, samen werkt beter, sociaal en duurzaam en ga zo maar door…. Die tandem blijven we dus wel lenen!

Het fietsen is wat minder geworden sinds je heupoperatie, maar fietsen is en blijft je favoriete manier van verplaatsen. En sinds je een tweedehands auto aanschafte, dat kan iedereen beamen die weleens met je mee reed, bleef je het tempo van een fietser aanhouden in de stad.

Wat vinden we vanuit de PvdA nou zo geweldig aan de fietsende, sociale wethouder met zijn enorme inzet en Keijzerlijke processen? Je moet Arnold wat langer meemaken om zijn klasse echt te herkennen.

Arnold is een geweldige teamspeler: zowel in het college, binnen de partij, met de ambtelijke organisatie en vaak ook met partners binnen en buiten de gemeente. Arnold wordt door al zijn oud collega’s gewaardeerd. Dat is een prestatie van formaat want er zijn natuurlijk best meningsverschillen in de raad of college. Maar in de politiek zijn onderling vertrouwen en goede persoonlijke verhoudingen net zo belangrijk als zetels in de raad.

Arnold is een hele goede wethouder, maar hij was ook een wandelend uithangbord voor de PvdA. Altijd mee op wijkbezoeken, altijd bij ledenvergaderingen. Zelfs de afgelopen campagne, terwijl je ruim 24 jaar mee hebt gedraaid, was je er alle zaterdagen bij. In vorst of regen: op onze lijstduwer en wethouder met al 60 uur in de benen konden we altijd rekenen.

Arnold was altijd van advies en meedenken: voor burgemeesters, voor collegeleden, voor raadsleden en mensen en organisaties in de stad. Ook als PvdA konden we altijd rekenen voor input voor stukken, commentaar of waarschuwingen. Ondanks het feit dat je druk was met allerlei verplichtingen als wethouder was je altijd een van de eerste met reacties op concept stukken.

Want je blijft altijd constructief en oplossingsgericht! Op de grote dossiers, met discussies met projectontwikkelaars en de raad, maar ook met praktische problemen waar mensen tegenaan lopen. Een van je geweldige uitdrukkingen is “voor een goed plan is altijd geld te vinden” .. Ik laat dat maar even vallen in deze zaal….

En jouw aandacht voor detail. Sommigen hier worden er gek van, maar het is een deel van je succes. Je weet dat de zinnen in raadsstukken scherp worden gelezen, je weet dat een leuke foto er toe doet. En ja, ook voor al die gesprekjes in de stad, dan krabbelt Arnold wat op een papiertje en dat gaat dan maandagochtend de organisatie in.. de lijstjes van Arnold. inwoners waarderen dat enorm: het oplossen van problemen. Sterker nog, naar de PvdA Maassluis heeft de werkwijze met lijstjes overgenomen en gaat nu bijna 12 jaar maandelijks op wijkbezoek… er blijven dus lijstjes van Arnold komen.

Maar belangrijkste is toch dat dit allemaal voortkomt omdat je gewoon een geweldig, aardig mens bent. Altijd investeren in de sfeer, vriendelijk, correct naar iedereen. Met aandacht en belangstelling voor de mensen om je heen en altijd in voor een geintje. Bijna niet op de kast te jagen. Ook als er soms felle kritiek was op besluiten of voornemens bleef je altijd in gesprek met de mensen. Je rust, geduld en kalmte zijn uitzonderlijk.

Beste Arnold,

De burgemeester zei het al, je hebt als PvdA wethouder een grote stempel op de stad kunnen drukken: de Koningshof, het Balkon, de Koningshoek, Sluispolder-West, de Kade, Laan 1940-1945, Wilgenrijk, Lely, maar toch vooral de Burgemeesterswijk. Dat project heb je in 20 jaar van begin tot bijna de afronding getrokken. Je deed al die fysieke projecten toch vooral voor de mensen. Door je grote betrokkenheid bij veel inwoners, wijkverenigingen, sportclubs, je benaderbaarheid…

Namens de PvdA Maassluis, alle partijgenoten, alle PvdA raadsleden en collegeleden waarmee je hebt gewerkt wil ik je enorm bedanken. Je was ons boegbeeld en we zijn trots en dankbaar op hoe je dat heb gedaan: benaderbaar, betrokken, begaan met de mensen in de stad. Je bent altijd gewoon Arnold gebleven: een aardige kerel, geen onnodige opsmuk of dikdoenerij. Als een Drees van deze tijd was je zuinig: geen dure auto’s, glimmende schoenen of verre reizen voor jou.

Beste Arnold en Toni,

Ik wil jullie allebei bedanken. Want Arnold werkt keihard, maar ook het leven van Toni stond in het teken van het wethouderschap: of Arnold was er niet, of hij zat thuis stukken te lezen, te bellen of je wordt meegetroond naar allerlei activiteiten in de stad.

Omdat sport en cultuur de portefeuilles Sport en cultuur zijn die je altijd had willen hebben en nu als ex-wethouder gaat beheren geven we jullie beiden een museumjaarkaart en een abonnement op het blad: Fietsactief.

En een bos rode rozen. Niet om uit te delen! Maar 20 stuks, voor ieder jaar eentje.

Dank je wel!

Het bericht Wethouder Arnold Keijzer met lof uitgezwaaid verscheen eerst op PvdA Maassluis.