Poliflw

SP Roosendaal voerde vandaag actie op de President Kennedylaan in de Kroeven voor betere verkeersveiligheid. Al jarenlang wordt hier te hard gereden. Tijdens onze gesprekken met buurtbewoners de afgelopen maanden werd bevestigd dat dit nog steeds het geval is. SP Roosendaal hielp vandaag dan ook mensen veilig oversteken bij het zebrapad voor de apotheek om aandacht te vragen voor dit probleem. Ook deelden we wat lekkers uit aan voorbijgangers voor de feestdagen. SP Roosendaal komt met verbeterpunten richting de gemeente om de verkeerssituatie op de President Kennedylaan veiliger te maken.

‘Ze rijden hier soms wel 80’ en ‘het is hier inderdaad een racebaan’ zijn enkele opmerkingen die SP Roosendaal vandaag hoorde van buurtbewoners die een kijkje kwamen nemen. Al jarenlang wordt er te hard gereden op de President Kennedylaan in de Kroeven. Er is een zebrapad geplaatst voor de apotheek, naast het zebrapad dat er al lag tegenover de Lidl. Dit nieuwe zebrapad is echter niet goed zichtbaar. “Het moet hier echt veiliger worden om over te steken. Automobilisten komen hard aangereden of zien het zebrapad pas erg laat. Dit maakt het zeer onveilig, vooral voor ouderen die hier over willen steken. Door het zebrapad bijvoorbeeld witter te maken en lampjes aan de zijkanten te plaatsen, wordt de zichtbaarheid al beter. Deze voorstellen gaan wij delen met de gemeente,” aldus Ada Oudhof (fractievoorzitter SP Roosendaal).

In de raadsvergadering van maandag 30 oktober jl. deed de SP fractie nog eens een oproep aan het College om de omgevingsvergunning voor de Biomineralenfabriek (mestverwerkingsbedrijf) af te wijzen. Fractievoorzitter Ada Oudhof  gaf aan: “Zolang de precieze milieu- en gezondheidseffecten van deze mestverwerking vooraf niet duidelijk zijn, omdat er doodeenvoudig geen 100 % vergelijkbaar bedrijf in Nederland staat en we uitgaan van aannames, aannemelijke waardes en technische verwachtingen moet het College geen extra risico’s willen lopen en in haar belangenafweging kiezen voor de eigen inwoners van de stad.”

De volledige tekst is hieronder opgenomen:

De SP-fractie vindt het opmerkelijk dat er zoveel commotie is ontstaan over het wel of niet informeren van de raad over het aanstaande College-besluit over de Biomineralenfabriek.

Natuurlijk mogen wij als raad verwachten dat het College ons vooraf informeert over een besluit dat zulke grote ingrijpende gevolgen voor inwoners heeft ten aanzien van gezondheid en leefbaarheid. Toch zeker omdat er een duidelijke motie van deze raad van 16 februari van dit jaar ligt om de vergunning niet te verlenen en het College bij die motie ook de opdracht heeft gekregen maximaal transparant te zijn bij het proces en de besluitvorming over dit gevoelige onderwerp voor de inwoners van Roosendaal. De SP betreurt het dus zeer dat dit niet automatisch gebeurt.

De vraag is dan misschien ook wel waarom dat dat dan niet automatisch gebeurt. Dat raakt ook aan de bedenkingen die de SP-fractie heeft bij de door het College gevolgde procedure rondom deze Biomineralenfabriek. Het lijkt er naar de mening van de SP-fractie op dat het College een andere kant op wil gaan dan deze Raad. Deze Raad wil geen Biomineralenfabriek bij een woonwijk. Het lijkt erop dat het College zo’n fabriek daar wel wil en er dan ook alles aan doet om die fabriek daar ook te krijgen.

De SP-fractie heeft in de participatiegroep Biomineralenfabriek plaats genomen. Zodat wij ook zouden kunnen zien hoe het proces om tot een besluit te komen door het College gevoerd zou worden. Om te zien dus hoe het College om zou gaan met de motie van de raad van 16 februari om de omgevingsvergunning niet te verlenen.

Ik kan wel zeggen dat ik vanaf het begin erg verwonderd was dat er gewoon weer een volgend second opinion uitgevoerd werd, nu door bureau Tauw, en dat de eigenaar van de mestverwerkingsfabriek weer allerlei mogelijkheden kreeg om zijn aanvraag aan te vullen, aan te passen of met nieuwe rapporten te komen. Opmerkelijk was ook dat het advies van Tauw aan de eigenaren van de fabriek om een proefopstelling van het bedrijf uit te voeren om nu echt eens te kunnen meten, het bedrijf dat idee resoluut van tafel veegde.  Ook in de participatiegroep heeft de SP gemeld dat het de bedoeling van de motie was om te onderzoeken hoe we de omgevingsvergunning konden gaan weigeren, niet een volgend onderzoek hoe we hem gingen verlenen.

Ook naar aanleiding van de activiteiten vanuit de participatiegroep concludeert de SP-fractie dat het College meer de belangen van de ondernemer lijkt te willen dienen dan de belangen van de eigen inwoners.

De SP-fractie vindt dat de Biomineralenfabriek er niet moet komen. Dat vonden wij ook op 16 februari jl. toen we de betreffende motie mede indienden, dat vinden we nu naar aanleiding o.a. van de besprekingen in de participatiegroep nog steeds.  Ook het bureau Tauw geeft aan dat je pas achteraf de precieze milieu en gezondheidseffecten kan weten, doodeenvoudig omdat er geen 100 % vergelijkbaar bedrijf in Nederland staat. Tot die tijd gaan we uit van aannames, aannemelijke waardes en technische verwachtingen. Dat is dan wellicht een mooi project eventueel voor een geïsoleerde plek op bijvoorbeeld het Industriegebied Moerdijk maar de SP vindt dat zo’n project nooit mag naast een woonwijk in Roosendaal. We moeten niet gaan experimenteren in een woonwijk.

Het College probeert het te doen voorkomen dat het besluit om de omgevingsvergunning toe te wijzen onvermijdelijk is omdat dit op basis van het vigerende bestemmingsplan wel moet. De SP-fractie is het daar niet mee eens. Er is wel degelijk een keus. Dat zien we aan de hand van de casus die er in Oss is waar de gemeenteraad en het College zich gezamenlijk verzetten tegen de bouw van zo’n fabriek op hun grondgebied. Dat blijkt ook uit de door de SP geraadpleegde juristen en  jurisprudentie. Daaruit blijkt wel degelijk dat risico’s voor  volksgezondheids- en milieueffecten en de maatschappelijke onrust die daardoor ontstaat of kan ontstaan wel degelijk een grond kan zijn om een omgevingsvergunning niet te verlenen en dat daar in den lande ook voorbeelden van zijn dat B&W ‘s daarom omgevingsvergunningen hebben geweigerd.  En zoals eerder aangegeven alle technische rapporten zijn gebaseerd op aannames en verwachtingen en dus zijn er geen zekerheden te geven en zijn er wel degelijk risico’s.

Het kan zijn dat het College daar anders over denkt. Laat dat dan zo zijn. Maar ook dan is het advies aan het College: Neem je eigen inwoners serieus, neem je eigen raad serieus, verleen de vergunning niet en laat dan eventueel (als de eigenaren van de Biomineralenfabriek dat al zouden willen) achteraf het  besluit door de bestuursrechter toetsen.

Dat lijkt de SP-fractie veel beter dan andersom: dat het College de vergunning wel verleent en de eigen inwoners naar de bestuursrechter moeten om het besluit te laten toetsen.

Voor de SP-fractie is dat namelijk hier de ultieme keus: Wil je er als College zijn voor de eigenaren van een mestfabriek of wil je er als College zijn voor de eigen inwoners die zich ongerust maken over hun eigen gezondheid en over de aantasting van het milieu. Voor de SP-fractie is dat een heel gemakkelijke keus.

Op 25 oktober jl. is in de commissie van de gemeenteraad voor de eerste keer gesproken over de gemeentebegroting 2018 van het College van B&W. De SP-fractie is verheugd dat de financiën van de gemeente nog steeds op orde zijn, maar ziet wel een groot aantal gevaren voor de toekomst.

Door de komst van een nieuw Rechts Kabinet dreigen de gemeenten ook voor de komende jaren geconfronteerd te worden met forse bezuinigingen op de rijksbijdragen in het sociaal domein. Het gaat dan om de middelen voor de jeugdzorg, maatschappelijke ondersteuning, thuiszorg en de zogenaamde participatiewet (bijstand, ondersteuning bij werk).

De focus van het nieuwe kabinet komt te liggen op mensen met de hogere inkomens. Voor multinationals schijnen we een belastingparadijs te zijn. Begrippen als solidariteit en gemeenschapszin verdwijnen nog weer een klein beetje meer achter de horizon. De effecten daarvan voelen we binnen de gemeente. Ook in de laatste septembercirculaire wordt de rijksbijdrage voor de gemeenten weer verlaagd. De rijksoverheid dwingt de gemeenten op die manier tot bezuinigingen. Van het nieuwe kabinet valt op dat punt in de komende jaren geen goed nieuws te verwachten.

De SP-fractie is vier jaar geleden toegetreden tot deze coalitie in Roosendaal. Daar hebben we lang over moeten denken. Of we dat wel moesten doen. Of we wel medeverantwoordelijk wilden zijn voor het oplossen van bezuinigingstaakstellingen, die we door de landelijke overheid krijgen opgelegd.

We hebben er in 2014 voor gekozen mee te doen omdat we in de Bestuursovereenkomst onder andere konden vastleggen dat iedereen de zorg zou blijven krijgen die hij of zij nodig had. Dat we wel onvermijdelijk zouden moeten proberen om in het sociale domein binnen de rijksbudgetten te blijven, maar als dat onmogelijk zou zijn omdat dan inwoners van Roosendaal geen goede zorg meer zouden krijgen, dat we daar dan oplossingen voor zouden vinden. Daarom hebben we toen ook een risicoreserve Sociaal Domein ingesteld. En dat die Risicoreserve Sociaal Domein nodig is geweest, dat hebben we de afgelopen jaren ook gezien.

We hebben het in tijden van drastische bezuinigingen en rigoureuze hervormingen, in Roosendaal o.a. voor elkaar gekregen:

Dat de hulp bij de huishouding  opgeplust wordt, zodat de huishoudelijke hulp naast het schoonmaken van het huis zich meer kan gaan richten met zaken die voor de cliënt óók belangrijk zijn. Hierdoor kan bijvoorbeeld directer ingespeeld worden op zaken als dagbesteding en eenzaamheids- en armoedebestrijding. Er worden al goede stappen gezet in deze richting. Het is begrijpelijk dat dit niet van de één op de andere dag gerealiseerd is. Uiteindelijk gaan we naar minder regels en minder bureaucratie en kan de tijd van de zorghulp echt naar zorg. Er wordt meer wijk- en buurtgericht gewerkt. Problemen, zowel op wijkniveau, maar ook op individueel niveau, worden eerder gesignaleerd dan ooit tevoren door de in gang gezette ontwikkelingen in de buurten van de mensen zelf. Maatschappelijke organisaties en gemeentelijke instanties werken meer met elkaar samen. Ook wijkagenten en wijkzusters worden daarbij betrokken. Er is een fonds opgericht dat gedwongen huisuitzettingen zo veel mogelijk moet voorkomen. Ook wordt er een overbruggingsuitkering verstrekt zodat mensen niet al in problemen komen omdat zij te lang moeten wachten op een uitkering.  Er is een project gestart voor goedkope huurwoningen. De eigen bijdrage voor de huishoudelijke hulp en dagbesteding is afgeschaft. Het drempelbedrag in de bijzondere bijstand is verdwenen en daarnaast komt men nu ook eerder in aanmerking voor bijzondere bijstand.

De nu voorliggende begroting 2018 en daaraan gekoppelde meerjarenperspectief laat opnieuw nieuwe rijksbezuinigingen zien. Opnieuw moeten we in Roosendaal ook onze Risicoreserve Sociaal Domein aanwenden om nieuwe aanpassingen in het uitgavenkader te voorkomen.

De SP-fractie vraagt zich zeer af hoe lang we dit nog kunnen volhouden? Het lijkt erop dat we in de komende jaren uit andere gemeentemiddelen geld vrij zullen moeten gaan voor bijv. jongeren die niet langer thuis kunnen wonen, voor ouderen en gehandicapten die zorg nodig hebben, voor Roosendalers die onder de armoedegrens leven. We zullen daar bij de komende gemeenteraadsverkiezingen een flink debat over moeten gaan voeren.

Voor nu concludeert de SP-fractie dat we er in deze begroting 2018 financieel nog goed voorstaan. De begroting 2018 is structureel sluitend en ook het weerstandsvermogen is op orde.

De SP-fractie heeft in de commissievergadering over de begroting nog een aantal punten bij het College aangegeven waarover ze graag nadere afspraken wil maken. Het betreft dan:

De differentiatie in het aanbod van werk. Het College is druk bezig om het ene na het andere distributiecentrum binnen te halen. Dat lijkt misschien toch mooier dan het is. Het is een zeer eenzijdige focus van Roosendaal: eenvoudig en flexibel werk waar ook heel veel arbeidsmigranten door die bedrijven voor worden ingezet. De SP heeft daar eerder ook vragen over gesteld. Wat de SP betreft is de limiet van het bouwen van grote distributiecentra en de gevolgen dat dit steeds meer arbeidsmigranten naar Roosendaal trekt, bereikt. Wat ons betreft komt er een stop, en worden ook o.a. bestemmingsplannen hier verder op aangepast. Dan het Steunfonds huisuitzettingen. Nog steeds zijn er jammer genoeg nog veel huisuitzettingen. Eerder is hier een steunfonds huisuitzettingen voor opgericht van 50.000 per jaar tot en met 2019. De SP vraagt zich terdege af of dit bedrag wel toereikend is, we zien nu al dat dit bedrag t/m september al bijna op gesoupeerd is. Dan als laatste en wat de SP betreft een doorn in het oog is, is de leegstaande Biggelaar. Als westpoort van het winkelcentrum van Roosendaal is het voor vele bezoekers van de binnenstad een desillusie om zo te beginnen met: er is wat te beleven in Roosendaal. We zijn als gemeente goed op weg om een compacte aantrekkelijke binnenstad te creëren. En daarom vinden wij als SP dat het College het voortouw moet nemen om samen met de eigenaar van dit winkelcentra te komen tot herontwikkeling van dit winkelcentrum.

Ada Oudhof, Fractievoorzitter SP Roosendaal