CDA Borger-Odoorn op keukentafelgesprek bij Gezinshuis ‘Eigen Aardigheden’ in Drouwen. Paul en Quintine, beide gezinshuisouder ontvangen ons in de gezellige woonkeuken van hun gezinshuis. Op dit moment hebben zij de zorg over drie kinderen. Maar de mogelijkheden voor vier. Paul werkte als onderwijzer in justitiële inrichtingen voor jongeren. Hij zag daar hoe het mis kon gaan. Paul: ‘Bij een aantal dacht ik. Dit had niet zover hoeven te komen. Ze missen vaak in de belangrijkste fase van hun leven een gezinssituatie waar regels zijn en een veilige haven.’ Dat was voor Paul de reden dat hij samen met Quintine een gezinshuis startte. Kinderen met een grotere zorgvraag, die om wat voor reden dan ook niet meer thuis kunnen wonen, werden veelal in grotere instellingen opgevangen. Sinds een aantal jaren zijn er gezinshuizen. Deze bieden 24 uur professionele zorg. Quintine: ‘Onze’ kinderen hebben een zorgvraag die voor een pleeggezin vaak te veel is. Bij ons is er altijd iemand thuis. We zijn beide opgeleid voor dit vak. Dit soort kleinschalige ‘gezinshuizen’ blijkt een goede oplossing voor deze kinderen.’ Paul: ‘We bereiden ze voor op hun leven in de maatschappij. De wet op de jeugdzorg voorziet in ons soort hulp tot 18 jaar. Dan moeten we ze loslaten. Maar onze jongeren blijven contact met ons houden. De één belt om een recept. De ander vraagt om hulp. Natuurlijk doen we wat binnen de mogelijkheden ligt. Maar de overheid heeft bepaald dat je vanaf 18 jaar zelfstandig bent. En dat betekent dat er dan niet automatisch financieringsbronnen zijn voor zorgvoorzieningen. Dat maakt het wel erg moeilijk.’ Frits Alberts (wethouder CDA):’Ik zet me er voorin de leeftijd voor jeugdzorg op te rekken naar 21 jaar.' Elke jongere in die leeftijd heeft een vangnet nodig. En het liefst de mensen die langdurig de zorg voor je hebben gehad. Ik weet dat onze huidige CDA- minister Hugo de Jonge hier ook voorstander van is.’ Paul: ‘We treffen het in de gemeente Borger-Odoorn met Frits als wethouder. Als we problemen ervaren bellen we even met de wethouder. En samen zoeken we dan naar een oplossing. Helaas is dat niet in alle gemeenten het geval. We hopen dat jullie een goede opvolger regelen.’ Als de koffie op is komen de kinderen beneden. Alle drie vinden ze het leuk in hun gezin. Daar gaat het om. En of we nog een keer op bezoek komen. Dan kunnen we taart eten. Dat beloven we met de nieuwe en de oude wethouder.