Onder leiding van Ruud Bochardt (GooiTV), gaven Kasper Spaan (Waterschap Amstel Gooi en Vecht) en Stan Verstraete (KlimaatGesprekken) hun blik op wat wij zelf en anderen kunnen doen aan klimaatverandering. Gerben Struik (wethouder Duurzaamheid in Gooise Meren) en Jenny Brummelman (Stichting Woningcorporatie Het Gooi en Omstreken) beantwoordden vragen vanuit het publiek op basis van de twee sprekers.
Kasper Spaan schetste de problemen waar Nederland (en het Gooi in het bijzonder) voor komen te staan. Het weer wordt warmer en natter. Dat is de laatste decennia al gebleken en ook al zijn de laatste voorspellingen nu al achterhaald, één ding staat vast: het weer wordt nóg warmer en natter dan al voorspeld. En tóch kunnen we de temperatuurstijging nog enigszins beperken.
De twee gevaren die Spaan ziet zijn het water en de droogte. Nederland is de beste delta ter wereld, waardoor het gevaar voor overstromingen vanuit zee beperkt is. Maar het gevaar voor een overstroming door regen is een heel ander verhaal. Voorzorgsmaatregelen op dit gebied zijn hard nodig. Juist die goede bescherming maakt het voeren van een klimaatgesprek moeilijk. De noodzaak wordt niet gezien. Droogte is het andere probleem. Zonder voorbereidingen vallen de zwakkere groepen in de samenleving buiten de boot, wat weer als een sneeuwbal effect heeft op de rest van de samenleving. En als verwacht wordt dat Amsterdam in 2050 het klimaat van Marseille heeft, klinkt droogte ineens een stuk aannemelijker.
Wat is de oplossing? Volgens Spaan ligt de oplossing in samenwerking, tussen alle betrokken partijen. Het KNMI maakt vrij nauwkeurige berekeningen over de risico’s van klimaatverandering, waar een stresstest van wordt gemaakt. Door deze stresstests uit te voeren, weten gemeentes waar hun zwakke punten liggen. Zo is de gemeente Gooise Meren, aldus Struik, al druk bezig met beplanting. Uit de stresstest blijkt dat het regenwater in Gooise Meren maar heel moeilijk kan afvloeien. Brummelman vertelt dat recentelijk de bouwtekeningen van een project zijn aangepast naar aanleiding van de stresstest. Op basis van de stresstests vinden ook risicogesprekken plaats: hoe kan men bijvoorbeeld voorkomen dat een stortbui extreme schade aanricht? Brummelman gaf een simpel voorbeeld: kelders staan steeds vaker onder water, dus woningcorporaties verkleinen de kelders bij nieuwbouwprojecten.
Ook bij Stan Verstraete staat samenwerking voorop, maar dan in de vorm van KlimaatGesprekken. Deelnemers gaan in een groep aan de slag om elkaar alternatieven aan te reiken voor een milieubewuster leven. De gemiddelde deelnemer heeft na een jaar zijn biologische voetafdruk met 20% verminderd. Wat is Stan zijn advies? Deel vooral je eigen zorgen over het klimaat, en het gevoel wat daarmee gepaard gaat. Wees open en doe (subtiele!) suggesties.
Tijdens de avond heeft Verstraete het publiek gevraagd om op flipovers, in vier categorieën, aan te geven wat jezelf en wat anderen (inclusief de overheid) kan veranderen. De categorieën waren: wonen, reizen, eten en consumeren. Punten waarvan men zelf vond dat men die (meer) kon doen waren: het dak vergroenen, meer isoleren, minder met de auto of het vliegtuig reizen, minder vlees eten, regenwater opvangen. Van de ander wordt hetzelfde verwacht. Van de overheid wordt gevraagd om te stimuleren, faciliteren en niets tegengestelds te doen, zoals meer asfalt aanleggen. Voor het overzicht van veranderplannen van de deelnemers wordt verwezen naar bijgevoegde tabellen.
Hoe nodig ook, klimaatverandering kan onmogelijk van één kant komen. Samenwerking is de sleutel, in wat voor vorm dan ook. Al is het maar om te ontdekken wat één iemand al kan veranderen. Start dus vandaag al met een bewuster leven!
Meer weten?www.agv.nl/nieuws/2018/januari/gevolgen-extreem-weer-op-de-kaart/www.mijnfootprintchallenge.nl/035/www.klimaatgesprekken.nl/