Poliflw

LIJSTTREKKERS OP WEG NAAR DE VERKIEZINGEN 

In gesprek met Boudewijn Wilmar, lijsttrekker GroenLinks

Hij begon in 2014 als onervarene in de gemeentelijke politiek, en stak dat van meet af aan nooit onder stoelen of banken. Werd desondanks een factor van belang, hetgeen GroenLinks zelfs een wethouderschap opleverde. Boudewijn Wilmar kreeg gaandeweg het politieke spel in de vingers en liet zich steeds meer kennen als bruggenbouwer, alert, kritisch doch immer gentlemenlike in zijn reacties.

Hij stelt zich bij de verkiezingen van 21 maart 2018 graag kandidaat voor een tweede termijn.

Interview: Frans Lammerts

Boudewijn Wilmar (74), met zijn vrouw Mieke al ruim 30 jaar woonachtig in Gerwen, besloot om diverse redenen voor GroenLinks mee te doen aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2014. 'Ik vond dat een aantal zaken anders moest. Om te beginnen met de (toen nog) gemeentelijke financiële chaos. Verder ging het ook in de persoonlijk verhoudingen binnen de raad niet goed. En natuurlijk was er de kwestie van de Ruit [een nieuwe verbindingsweg waarbij veel natuurgebied had moeten wijken voor autoverkeer]. Onze deelname leverde op: een zetel in de raad; tot ieders verrassing deelname aan de coalitie; en tot nog grotere verrassing: een wethouder met een zware portefeuille.'

Burgerparticipatie

GL had naast landelijke, als sociaal, groen en duurzaamheid in 2014 een paar Nuenense speerpunten, zoals een opener bestuurscultuur, directe participatie van de bevolking bij beleidsbeslissingen en samenwerking met andere gemeenten. Hoe staat het daar nu mee?

'Waar we het meest trots op zijn, is de verbetering in de burgerparticipatie. Ook volgens anderen kan op ons conto geschreven worden dat de burger nu niet meer achteraf wordt geïnformeerd, maar al 'aan de voorkant' de gelegenheid krijgt om over voorgenomen beleid mee te praten. Denk aan de kwalitatief hoogstaande 'denktanks' die spontaan ontstonden in de 'bomencafés' (over het bomenbeleidsplan): cafés die als pilot tot stand zijn gekomen dankzij een motie van GL. Maar burgerparticipatie is nu zelfs onderdeel van het totale gemeentelijke beleid, getuige bijvoorbeeld recentelijk het betrekken van omwonenden bij de plannen voor huisvesting van vergunninghouders.'    

Bestuurscultuur 'Waar we verder fier op zijn, is de verbindende rol die we, hoewel met maar één zetel in de raad, in de coalitie maar eigenlijk in de gehele raad hebben gespeeld. De informateurs noemden ons na de verkiezingen van 2014 de 'grote overwinnaars' - vandaar onze deelname aan de coalitie en ons wethouderschap. Maar als je maar één zetel hebt, is draagvlak creëren essentieel. En dat is o.a. met een aantal moties goed gelukt. Zoals bij het bomenbeleidsplan, uitstel van de verbindingsboog Meierijlaan en vooral het unaniem aangenomen initiatiefvoorstel subsidiebeleid. Het is jammer dat nog altijd de overtuiging leeft dat het bestuurlijk in Nuenen een zooitje is. Hoewel de sfeer de laatste tijd heel wat constructiever is dan vroeger, bevestigt helaas een enkel raadslid met zuigende interrupties soms dat negatieve beeld. In de lokale politiek spelen personen nu eenmaal een grotere rol dan in de landelijke.'

Bestuurlijke toekomst

GroenLinks Nuenen is tegen fusie met Eindhoven en voor samengaan met Son en Breugel. 'We kunnen elkaar prachtig versterken, met z'n tweeën een gemeente worden van 40.000 inwoners. Dat Son en Breugel pas in 2019 wil beslissen haar zelfstandigheid al dan niet op te geven, geeft ons de kans in die tussentijd sterker te worden en zo voor haar nog aantrekkelijker te worden.'

Aankomende verkiezingen

'Op 11 januari stellen we de kandidatenlijst en het verkiezingsprogramma vast. Ja, ik word weer lijsttrekker; en nee, we hebben voor onze lijst helaas geen jongeren kunnen strikken.' Niet kunnen profiteren van het Jesse 'Jessias' Klaver-effect? 'Hadden we wel gehoopt, gezien het enthousiasme bij zijn meet-ups. Jongeren reageren ook hier heel enthousiast, maar schrikken terug voor het zware handwerk van stukken voorbereiden, de vele avondvergaderingen. Ze hebben hun sport, hun gezin, hun werk. Als eenmansfractie ben ik vier avonden in de week op pad, soms met twee à drie afspraken op een avond. Daarom hoop ik na de verkiezingen met meer mensen in de raad te komen, zodat we aandachtsgebieden kunnen verdelen. Maar intussen weet ik nu wel veel beter hoe in de politiek de hazen lopen. Het zou dus zonde zijn als ik die opgebouwde ervaring de komende vier jaar niet zou benutten. Ik hoop in die tussentijd voor 2022 wel een goede opvolger te vinden. Om, zoals Bram van Ojik Jesse Klaver, iemand te kunnen inwijden in 'het ambt', dat zou mooi zijn!'

Tijdens de Verkiezingsmeetup van GroenLinks in Nijmegen, waren wij getuigen van de aankondiging van Jesse Klaver dat hij minister president wil worden. Hij betoogt dat wij afscheid moeten nemen van het economisme.

Zorg- en onderwijsinstellingen zijn volgens hem geen productiefabrieken die aangestuurd worden op basis van financiële parameters. Geef ons de sleutel van het ministerie van zorg, zegt hij, en wij schaffen de marktwerking af. Geef ons de sleutel van het ministerie van onderwijs en wij stimuleren de ontwikkeling van jongeren in plaats van dat wij ze uitsluitend opleiden voor de arbeidsmarkt. Geef ons de sleutel van het ministerie van verkeer en wij zullen investeren in openbaar vervoer. Geef ons de sleutel van het ministerie van economie en wij zullen investeren in duurzame energie. Geef ons de sleutel van het ministerie van financiën en wij zullen de verschillen tussen arm en rijk verkleinen. En dan het ministerie van algemene zaken. Het torentje is niet het eindpunt van een politieke loopbaan, maar het beginpunt van een maatschappelijke verandering. En omdat hij staat voor maatschappelijke verandering, wil Jesse Klaver premier worden. Waarom zo snel? Omdat kinderen niet langer kunnen wachten op onderwijs waarbij het kind centraal staat. Omdat patiënten niet langer kunnen wachten op zorg waarbij gezondheid centraal staat. Omdat vluchtelingen niet langer kunnen wachten. Omdat de strijd tegen het economisme niet langer kan wachten. Omdat maatregelen tegen de klimaatverandering niet langer kunnen wachten. Daarom wil Jesse Klaver nu premier worden.

Nuenen, 27 januari 2017 Boudewijn Wilmar

Geachte heer Wilmar, Beste Boudewijn, Afgelopen zaterdag hielden wij ons congres. Het was in veel opzichten een feest, natuurlijk met de verkiezing van Jesse Klaver als lijsttrekker, maar ook voor mij persoonlijk: na bijna een jaar interim-voorzitterschap ben ik nu door het congres tot partijvoorzitter gekozen. Daarnaast was het een feest voor de overige bestuursleden en de EGP-leden. We hadden goede kandidaten en konden trots zijn op het talent in de partij. Wat een goede presentaties, toewijding en talent hebben wij als partij op het podium weten te zetten. Het enthousiasme was niet alleen op het podium te zien, maar ook in de zaal. Met 1500 bezoekers was dit het best bezochte congres ooit. En dat was te horen, tijdens het afscheid van Bram van Ojik, tijdens de speech van Paul Rosenmöller en natuurlijk tijdens de afsluitende speech van Jesse Klaver. In zijn toespraak pleitte hij voor het overbruggen van tegenstellingen. “We leven niet in een vrije markt, we delen een samenleving.” Jesse zei dat de politiek vijftien jaar lang bezig is geweest met het vergroten van tegenstellingen. “Er is een aanzwellende onderstroom die genoeg heeft van opgeklopte tegenstellingen, meer markt en meer economisme, Nederland vindt het tijd voor verandering.” Ons congresmotto was ‘Tijd voor Verandering’ en uit alle reacties blijkt dat een groot deel van Nederland dat met ons eens is. Ik ben trots en dankbaar dat ik daar als jullie voorzitter aan mee mag werken. Maar wij kunnen het niet alleen. GroenLinks zijn we samen, en de campagne zullen wij dit jaar met jullie gaan voeren.

Met vriendelijke groet, Marjolein Meijer partijvoorzitter GroenLinks