Poliflw

Ik geef het stokje door aan… Tijdens de eerste ronde door de gemeente hebben we vooral actieve 50 plussers gesproken. Allemaal mensen die zich inzetten als vrijwilliger in hun kern of in de gemeente Lochem. In ieder verhaal zat wel een onderwerp waar we als politiek iets mee kunnen. Omdat het een prettige manier is om zo met inwoners in contact te komen, gaan we hiermee door. Deze ronde zijn de jongeren aan de beurt. Wat spreekt hen aan of wat valt op? We zijn benieuwd wat zij te vertellen hebben. De laatste keer was ik bij Wessel Ruiterkamp in Harfsen. Het is gelukt om het stokje door te geven aan Maaike Jimmink uit Eefde. Het duurde even tot er een moment was dat we beide konden en zo sprak ik haar onlangs in de theetuin bij de “Hoofdige Boer” in Almen. Wie is Maaike Jimmink? Maaike Jimmink is 36 jaar. Haar ouderlijk huis hoorde vroeger bij Almen, maar sinds de invoering van de postcode is het postadres Eefde. Maaike woont met haar vriend Sjors en hun 2 dochters Josje (bijna 3) en Dani (bijna 1) op het erf van het ouderlijk huis van Maaike. Wat doe je in het dagelijks leven? Maaike is pedagogisch jeugdhulpverlener in Almelo. Ze begeleidt jongeren die om verschillende redenen niet thuis kunnen wonen. Daarnaast is ze in Eefde actief bij de Oranjeverenging en natuurlijk moeder. Wat valt op? Maaike is een aanpakker, organisator en een warme persoonlijkheid. Ik kan me voorstellen dat de jongeren die ze begeleidt blij zijn als Maaike op de groep is. Omdat ze eigenlijk tijd te kort komt om alles te doen wat ze leuk vindt, heeft Maaike keuzes moeten maken. Dat betekent niet langer actief zijn bij de toneelvereniging, hoe leuk toneelspelen ook is. En kiezen tussen de carnavalsvereniging in Gorssel of de Oranjevereniging in Eefde. “Ik vind de Oranjevereniging met al haar festiviteiten dan net iets leuker om me voor in te zetten en bovendien is het in mijn eigen dorp”, aldus Maaike. “Maar ik doe nog wel ieder jaar met een act mee aan het vrijdagavondprogramma tijdens het carnaval in Gorssel.” Wat maakt Eefde bijzonder? Eefde is een gemêleerd dorp, maar er gebeurt van alles. Vooral de Oranjevereniging organiseert een aantal grote activiteiten die qua voorbereiding veel tijd vergen. Als bestuurslid heeft Maaike de jeugd onder haar hoede. Ze probeert hen te betrekken en enthousiast te maken om mee te doen aan de diverse onderdelen. Dat is best een uitdaging. “Wat vindt een jongere nu nog leuk om te doen? Ze krijgen zoveel prikkels van buitenaf. Het is best moeilijk om voor die groep iets te verzinnen”, vindt Maaike. Koningsdag, Oranjefeesten of de lichtjesoptocht met het Najaarsfeest zijn de jaarlijks terugkerende evenementen. “Het bestuur van de Oranjevereniging is in korte tijd vernieuwd en de gemiddelde leeftijd van de bestuursleden is behoorlijk gedaald. Wij geven een andere invulling aan het programma zoals Eefde dat jaren gewend was. Nieuwe mensen, met nieuwe ideeën. Je moet ook durven veranderen. De opvatting “We hebben het toch altijd zo gedaan?” is een valkuil. Als je merkt dat de groep die het aanspreekt kleiner wordt, zul je wat nieuws moeten proberen om het voor zoveel mogelijk mensen leuk te houden”, aldus Maaike. “Dat lukt niet altijd en dan probeer je weer wat anders. Zo was dit jaar de dorpsquiz een nieuw onderdeel op het programma tijdens het Eefdese Feest. Een groot succes. Ik kan er zo van genieten als ik zie dat de mensen plezier hebben van hetgeen we hebben georganiseerd. Daar kan ik gewoon blij van worden.” Wat ze vooral fijn vindt aan Eefde is het dorpse. Dat de mensen in de winkel belangstelling tonen voor elkaar. Maaike: “Dat is zo waardevol, even vragen hoe het met jou of met de kinderen gaat. Dat is niet beklemmend, maar dat voelt gewoon goed”. Wat kan er beter? Het nieuwe plein bij ’t Hart zou best wat meer uitnodigend mogen worden. Een plek waar je elkaar ontmoet. “Zoiets als de waterwerken bij de IJssel in Zutphen of een gezellige picknickbank. Voor de kermis en de presentaties van de deelnemers aan de lichtjesoptocht is het een geschikte plek, maar ik zie daar best meer mogelijkheden”, aldus Maaike. Wat ze jammer vindt is dat de gemeente de subsidies voor verenigingen steeds verder terugdraait. “Ik snap wel dat de gemeente niet alles in stand kan houden, maar als je levendige kernen wil, mag daar best wat tegenover staan. Je kunt niet alles bij de inwoners neerleggen.” En verder? Maaike kan intens genieten wanneer ze met haar kinderen over de dijk langs het Twentekanaal loopt. “Dat we hier mogen wonen, zo mooi. De rust… Dat zie ik als een groot voorrecht.” Tot slot Wat was het fijn om weer een inwoner te ontmoeten die zich zo inzet voor haar omgeving. Zoveel enthousiasme en betrokkenheid. Denken in mogelijkheden. Dat typeert Maaike. In iedere kern heb je drijvende krachten nodig, want niks gaat vanzelf. Maaike is er in Eefde eentje van. Maaike, dank je wel! Coby Wiltink-Roeterdink.

Tijdens de eerste ronde door de gemeente hebben we vooral actieve 50 plussers gesproken. Allemaal mensen die zich inzetten als vrijwilliger in hun kern of in de gemeente Lochem. In ieder verhaal zat wel een onderwerp waar we als politiek iets mee kunnen. Omdat het een prettige manier is om zo met inwoners in contact te komen, gaan we hiermee door. Deze ronde zijn de jongeren aan de beurt. Wat spreekt hen aan of wat valt op? We zijn benieuwd wat zij te vertellen hebben. Mark Berenpas uit Lochem gaf het stokje door aan Erwin Elkink uit Almen. We spreken elkaar bij Erwin thuis. Wie is Erwin Elkink? Erwin Elkink is 31 jaar en geboren in het buitengebied van Harfsen. Hij woont intussen ruim 2 jaar in Almen. Erwin is getrouwd met Annelien Lenderink en sinds juli 2018 vader van Thijs. Wat doe je in het dagelijks leven? Erwin werkt als mechanical engineer bij IMS in Almelo. IMS staat voor Integrated Mechanization Solutions. Het bedrijf ontwikkelt, bouwt en levert geautomatiseerde productielijnen aan internationale marktleiders in kleine sensoren, actuatoren en optica voor automotive,smart devices en de medische industrie. Zo ontwikkelde het bedrijf een productielijn voor het assembleren van luidsprekers voor in smartphones. Als mechanical engineer is Erwin bezig om producten, processen en systemen te bedenken, ontwerpen, analyseren en te verbeteren. Wat valt op? Erwin woont met plezier in Almen. Aanvankelijk was het de bedoeling dat hij en Annelien in zijn ouderlijk huis zouden blijven wonen. “Met mijn ouders hadden we bedacht om de woning te verdelen. We dachten dat dit geen probleem zou zijn, vooral omdat veel gemeenten mantelzorg zien als een oplossing voor ouderen om langer thuis te kunnen blijven wonen.” De gemeente Lochem ging wel mee in hun plan, maar wilde er geen 2 eigen huisnummers aan toekennen. Maar dit was een vereiste van de bank. “Mocht het om wat voor reden dan ook moeilijk worden met de hypotheek, dan wil de bank aanspraak kunnen maken op het hele perceel en bebouwing en niet op een gedeelte ervan.”, aldus Erwin. Het gevolg hiervan was dat het stel op zoek moest naar een andere plek om te wonen. De keuze voor Almen was snel gemaakt. Annelien komt uit Almen en heeft haar sport, vrienden en familie in Almen. Een deel van de vriendenclub van Erwin had intussen Harfsen verlaten. “De gemeente Lochem heeft 10 jaar geleden te weinig oog gehad voor de jongeren uit kernen Harfsen en Almen en daarom zijn veel jongeren naar Laren of elders vertrokken.”, aldus Erwin. Wat kan er beter? Erwin en Annelien hopen dat hun zoontje straks naar de basisschool in Almen kan gaan en dat er voldoende vriendjes of vriendinnetjes zijn. “We hebben geluk gehad dat we dit huis konden kopen, maar er is in Almen te weinig aanbod voor jonge gezinnen. Dan is het de vraag of de basisschool op termijn open kan blijven. Voorlopig lijkt het daar wel op, want er komen veel kinderen uit andere kernen naar de Julianaschool. Maar blijft dat zo? We moeten oppassen dat Almen geen plaats wordt waaraan alleen ouderen komen wonen, dit gaat dan ten koste van allerlei voorzieningen”, vertelt Erwin. Annelien vult aan: “We zijn in Almen gewend dat er zoveel georganiseerd werd door en voor jongeren. Jongens- en meisjesclub, Tussenclub, Soos. Je merkt dat het steeds moeilijker wordt om dit voort te zetten. Het is niet meer vanzelfsprekend dat jongeren in een bestuur of organisatie gaan zitten." "De jeugd heeft misschien andere interesses maar vooral zijn er minder jongeren dan 15 jaar geleden. De groep die de schouders eronder zet, wordt steeds kleiner. Dat is een ontwikkeling waar je mee te maken hebt, wat erg jammer is. Het zou goed zijn als Almen, en andere kleine kernen, weer interessant zijn voor jongeren om te gaan wonen.”, vindt Erwin. En verder? Erwin en Annelien hebben beiden altijd buitenaf gewoond, maar het wonen midden een dorp bevalt hen goed. Alles is dichtbij. Erwin “We hebben het zwembad, winkel en school op loopafstand. Om te wandelen ben je zo bij de Berkel of het Waliën. Het is hier overal mooi en rustig en daar houden we van.” En straks is het voor hun zoontje makkelijker om bij een vriendje te spelen. Als je ver buiten het dorp woont, ga je minder snel nog even ergens spelen. Op de vraag of er zaken zijn die er beter kunnen, weet Erwin zo één twee drie niet iets. Wel geeft het stel aan dat ze blij zijn dat de milieustraat niet bij hen voor de deur komt. Deze was schuin tegenover hun huis. “Het kwam geregeld voor dat er na twaalf uur ’s nachts iemand de lege flessen in de container gooide. Toen waren het nog metalen containers zonder demping. Daar word je niet blij van als je net in slaap bent.” Erwin voetbalt sinds hij in Almen woont bij Almen 3. Altijd gezellig. Erwin: “Het is een mooie club waar iedereen welkom is. Zelfs als je van de aartsrivaal komt, heb ik gemerkt. Een leuk potje voetbal met de juiste nuchtere mentaliteit en vervolgens een gezellig biertje op het terras. Dat is een mooie zaterdagmiddag." Aan wie draag je het stokje over? Erwin geeft het stokje door aan Wessel Ruiterkamp uit Harfsen. Begin mei ga ik met hem in gesprek. Tot slot Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat bewijst dit verhaal maar weer. Fijn dat jonge mensen er toch voor kiezen om in een kleinere kern te gaan wonen. Voor ons een uitdaging om de kernen aantrekkelijk te blijven houden voor de jeugd. Leefbare kernen voor jong en oud, ook dat is een vorm van duurzaamheid. Dank je wel Erwin en Annelien. Coby Wiltink-Roeterdink.

Tijdens de eerste ronde door de gemeente hebben we vooral actieve 50 plussers gesproken. Allemaal mensen die zich inzetten als vrijwilliger in hun kern of in de gemeente Lochem. In ieder verhaal zat wel een onderwerp waar we als politiek iets mee kunnen. Omdat het een prettige manier is om zo met inwoners in contact te komen, gaan we hiermee door. Deze ronde zijn de jongeren aan de beurt. Wat spreekt hen aan of wat valt op? We zijn benieuwd wat zij te vertellen hebben. Floris Makkink gaf het stokje door aan Mark Berenpas uit Lochem. We spreken elkaar bij Mark thuis. Wie is Mark Berenpas? Mark Berenpas is 33 jaar en geboren op een boerderij in het buitengebied van Harfsen. Hij woont intussen ruim 8 jaar in Lochem. Mark is getrouwd en vader van 2 jonge kinderen. Wat doe je in het dagelijks leven? Mark werkt als Supplier Engineer bij Bronkhorst High-Tech BV in Ruurlo. Het bedrijf ontwikkelt en fabriceert meet en regel instrumenten die nauwkeurige gas en vloeistofstromen kunnen meten. Naast het hoofdkantoor in Ruurlo waar circa 450 man werk heeft het bedrijf meerdere vestigingen verspreid over de hele wereld. Mark is verantwoordelijk voor de kwaliteit van de toegeleverde onderdelen. Wat valt op? Het valt Mark op dat er veel georganiseerd wordt in Lochem, zoals ‘Blues rond de kerk’ of de Sinterklaasintocht. Maar ook op een zomerse namiddag “Gewoon even een terrasje pakken op vrijdagmiddag. Daar kan ik echt van genieten.” Waar Mark helemaal enthousiast over is, is het project ‘Boekjes en Koekjes’. Elke week kunnen ouders met jonge kinderen elkaar ontmoeten in de Bibliotheek Lochem. Er is koffie, een voorleeshalfuurtje met en voor de kinderen, tijd om een boekje uit te zoeken en met elkaar te spreken over opvoeding. “Dat is toch hartstikke leuk?”, aldus Mark. Of het ‘ouder en kind zwemmen’ in De Beemd. “Ik neem af en toe vrij op vrijdagmorgen en dan gaan we met het hele gezin lekker zwemmen. Het is toch mooi dat dit zo dichtbij kan?” Andere pluspunten van Lochem is het ruime aanbod van supermarkten, de schouwburg, het openluchttheater en de vele scholen. “Vroeger moesten we 3 kilometer fietsen voordat we in Harfsen waren.” Dan is het wonen in een stad toch wel handiger met alles dichtbij. In de omgeving waar Mark woont is het hertenkamp, een speeltuintje en de Berkel. Het enige wat even wennen was aan het wonen in een woonwijk is dat de buren een stuk dichterbij wonen dan buitenaf. Mark: “Toen we hier kwamen wonen hebben we een housewarming gegeven. Dat werd heel erg gewaardeerd door de buurt. Je hoeft niet de deur plat te lopen bij elkaar, maar weten wie er in jouw buurt woont is toch goed? Een beetje omkijken naar elkaar, dat vind ik belangrijk.“ Wat kan er beter? Mark kan eigenlijk niks verzinnen wat er beter kan in Lochem. Na enig nadenken dan misschien de openstelling van het recycleplein op Aalsvoort. “Dit is op zaterdag tot één uur geopend en als je op zaterdag in de tuin aan het werk gaat kun je het groenafval ’s middags niet meer wegbrengen. ’t Is maar een kleinigheid”, aldus Mark. Op dit moment loopt er een pilot voor het apart inzamelen van luiers, een erg goed initiatief vindt Mark. “Ik hoop dat dit verder uitgerold wordt en dat er meer inzamelingsplekken komen in Lochem.” En verder? Mark zit sinds kort in de commissie voor het onderhoud van de speeltuin. “Ik vind het vanzelfsprekend dat je ook een steentje bijdraagt aan de samenleving. Heel veel tijd heb ik hier niet voor, maar dit kan wel. We maken ook gebruik van de speelplek, dan moet je er ook wat voor doen.” En als het mooie weer eraan komt, gaat Mark graag op pad voor een ritje met zijn Zundapp. Toen hij nog op de boerderij woonde is deze hobby begonnen. “’s Avonds na het eten met mijn schoonvader een tochtje maken. Even naar Markelo of de andere kant op. ‘t Ís hier overal mooi, waar je ook naartoe gaat!” Aan wie draag je het stokje over? Mark geeft het stokje door aan Erwin en Annelien Elkink uit Almen. De afspraak is gemaakt en volgende week ga ik met hen in gesprek. Tot slot Het is een best wel een bijzondere gewaarwording om iemand te ontmoeten die alleen maar positief is over Lochem. Maar ook goed om dit soort verhalen te horen. Immers, we zouden het liefst zien dat iedere inwoner tevreden is. Koesteren wat je hebt. Dank je wel Mark. Coby Wiltink-Roeterdink.

Tijdens de eerste ronde door de gemeente hebben we vooral actieve 50 plussers gesproken. Allemaal mensen die zich inzetten als vrijwilliger in hun kern of in de gemeente Lochem. In ieder verhaal zat wel iets waar we als politiek iets mee kunnen. Omdat het een prettige manier is om zo met inwoners in contact te komen, gaan we ermee door. Deze ronde zijn de jongeren aan de beurt. Klaas van Heusden gaf het stokje door aan Sander Diepeveen uit Laren. Sander en ik spreken af bij café Scholten in Lochem. Wie is Sander Diepeveen? Sander Diepveen is 28 jaar en in Almen geboren. Sinds 2017 woont hij in Laren. Sinds een paar maanden woont hij samen met zijn vriendin. Sander voetbalt in het eerste team van SV Almen, hij traint daar de jeugd onder de 15, voorheen C’tjes, en zit in de evenementencommissie. Wat doe je in het dagelijks leven? Sander is meester op de Propschool in Lochem. ‘De Meester G. Propschool is een sfeervolle school, waar leerlingen met veel plezier veel leren met extra aandacht voor kunst en cultuur’, lezen we op de website. Sander geeft les aan groep 7. Sinds november 2017 zit de Propschool samen met de Prins Hendrikschool op de nieuwe locatie aan de Burgemeester Leenstraat. “Het is een fijn gebouw, lekker licht. Plezierig om te werken. De buitenruimte leek aanvankelijk wat klein, maar valt uiteindelijk reuze mee. De kinderen hebben in groepen pauze en dat is goed te doen. Ook de samenwerking met de Prins Hendrikschool verloopt prettig.” Sander vindt de verkeerveiligheid rond de school wel een aandachtspunt. Ik kan hem vertellen dat er voorstel ligt met maatregelen die tot verbetering moeten leiden en dat we daar binnenkort over stemmen. Sommige mensen zullen Sander van Youtube kennen. ”Iedere leerling heeft zelf een originele handshake bedacht. Hiermee begroeten we elkaar of nemen we afscheid. Een collega heeft het als geintje op Youtube en facebook gezet. We hadden helemaal niet verwacht dat het zoveel bekeken zou gaan worden. Maar dat was wel leuk.”, aldus Sander. Wat valt op? “Het lijkt erop alsof kinderen altijd vermaakt moeten worden en alles wat ze doen, moet leuk zijn. Er zijn steeds minder kinderen die gewoon buitenspelen. Het liefst turen ze naar een schermpje. Dat is toch jammer? Hoe lekker is het als je met je vriendjes buiten speelt en smerig wordt?” Er valt hem nog iets op: “Als ik vroeger naar de voetbaltraining ging, kreeg je oefeningen om er beter van te worden. Dat deed je gewoon. Je voetbalt immers om te winnen. Die instelling mis ik soms wel bij de jeugd van nu. Dat vind ik best lastig, zeker als voetbaltrainer.” Wat kan er beter? Het is voor jongeren lastig om een woning te vinden in hun eigen kern. “Ik heb eerst gewacht tot er in Almen iets gebouwd werd, maar dat duurde te lang. Toen kwam er de mogelijkheid om mee te loten voor een betaalbare nieuwbouwwoning in ‘plan Schoneveld’ in Laren. Gelukkig werd ik ingeloot. Het bevalt mij prima in Laren. Het is dichtbij mijn werk in Lochem en de afstand naar Almen is ook goed te doen. Langzamerhand kom je meer in contact met de buren en kom je in de supermarkt bekenden tegen.” Sander woont in een blok van vijf, waarvan drie huizen bewoond worden door jongeren uit Almen. Dus helemaal vreemd was het niet in Laren. Sander vindt het positief dat de gemeente in gesprek gaat met de jongeren en ze vraagt waar ze behoefte aan hebben. Als je levendige kernen wilt houden, heb je ook jeugd nodig. Aan wie draag je het stokje over? Sander geeft het stokje door aan Floris Makkink uit Lochem. Binnenkort ga ik met hem en zijn vriendin Fleur in gesprek. Tot slot Sander heeft het erg naar de zin in de gemeente Lochem. Dat is goed om te horen. Er zijn voldoende voorzieningen en als je een keer wat anders wilt, is er in de directe omgeving genoeg aanbod. Maar met een volledige baan, de voetbal en vriendin is een week voor Sander zo voorbij. Dank je wel Sander. En omdat het zo leuk en bijzonder is, hieronder de link naar meester Sander https://www.youtube.com/watch?v=XSweWdb8sHo Coby Wiltink-Roeterdink.

Kruip in de huid van de inwoner! Jaren geleden kreeg ik het boekje van Phil Bosman: ‘Alleen de optimisten zullen overleven.’ Treffend en een goede basis voor de toekomst. Maar bij optimisme hoort ook realisme en daar moest ik bij deze begroting aan denken. We zien veel ambities in de begroting. Sommigen kosten geld, anderen vragen een andere benadering door de gemeente of verbonden partijen. Wat ons betreft mag de ambitie voor dienstverlening aan inwoners wel wat hoger. Onder burgerzaken zien we allemaal zessen. ’t Is voldoende, maar houdt niet over. De gemeente is er voor de inwoner, dus verplaats je in de inwoner. We weten sinds de septembercirculaire dat niet alles uit de begroting van 2019 uitgevoerd kan worden vanwege minder inkomsten voor de gemeente. Het college zet zonder die extra tekorten in 2019 al een deel van de algemene reserves in om het tekort in de begroting te dekken. Naar de buitenwacht mooi weer spelen, maar het voelt als potverteren. We dienen hierover straks een motie in. Ondertussen worden tijdens de collegetour inwoners opgeroepen met nieuwe initiatieven en ideeën te komen. Maar de ambitie om een voldoende te halen voor gemeentelijke ondersteuning bij burgerinitiatieven, daalt in 2020 met 11 %!Voor inwoners is niks zo frustrerend als er niets met hun plannen wordt gedaan. Dat komt de geloofwaardigheid van de gemeente en betrokkenheid van inwoners niet ten goede. Het college stelt voor de ambtelijke inzet voor komend jaar uit te breiden. Wat voorheen onbespreekbaar bleek, is met andere partijen opeens wel mogelijk. We verwachten wel dat deze uitbreiding leidt tot uitvoering van meer plannen en tot minder inhuur van externen; En dat we bij de jaarrekening en bestuursrapportage niet langer allerlei plannen zien die niet uitgevoerd zijn en doorgeschoven worden naar het volgende jaar. Dit lijkt een financieel voordeel, maar is het natuurlijk niet. Dan liever minder plannen, maar meer resultaat. Maak een reële begroting waarin staat wat je in een jaar kunt uitvoeren, waarmee je binnen het beschikbare budget blijft en risico’s en onverwachte tegenvallers kunt opvangen. Dat verwachten we van een bedrijf, een vereniging, dus zeker ook van de gemeente. Lochem is een aantrekkelijk gemeente. Veel inwoners zetten zich in als vrijwilliger. Zonder de vrijwilligers zou onze gemeente en de begroting er heel anders uitzien. Vrijwilligers jullie zijn onbetaalbaar, maar goud waard. Tegelijkertijd zien we jongeren vertrekken. Ze verdienen teveel voor de sociale woningbouw, maar te weinig voor een betaalbare koopwoning. We doen daarom een oproep aan het college: houd de jongeren binnen boord en werk aan krachtige kernen. Geef jongerenwerkers zelf het vertrouwen dat ze gaan ontdekken op welke wijze ze kunnen inspelen op de behoefte van jongeren. We komen daarover met een motie. Wij willen de wereld mooier doorgeven aan onze kinderen. De energietransitie is voor iedereen een uitdaging. We zijn benieuwd naar de plannen van het college. In Den Haag is onlangs de motie ‘Nationaal afwegingskader en zonneladder bij zonneparken’ aangenomen. De insteek is dat eerst onbenutte daken en terreinen worden benut, en landbouw en natuur zo veel mogelijk worden ontzien. Dat is ook het CDA-standpunt en betekent voor Lochem een aanpassing in de beleidskader zonne-energie. Op 1 januari start ’t Baken. Een goed voorbereid traject. Waar het CDA op gaat letten is of er vanuit de inwoner wordt gedacht en niet voorop staat wat de gemeente passende ondersteuning vindt. In Almen zien we dat de zorgcoördinator een belangrijke spil is tussen inwoner en zorg. We zijn blij dat we onze motie om ook in andere kernen te onderzoeken of daar een behoefte aan een zorgcoördinator is, terugzien in de begroting. Wel missen we een bedrag voor continuering van dit succesvolle project in Almen en komen daarom met een motie. Een jaar geleden lanceerde de toenmalige wethouder van Participatie het plan om 60 mensen uit de bijstand binnen een jaar aan een baan te helpen. Onlangs lazen we dat dit aantal aan het einde van dit jaar gehaald gaat worden. Complimenten voor iedereen die dit mogelijk maakt en goed nieuws voor deze inwoners. Maar waarom zien we dit effect en een dergelijke ambitie niet terug in de begroting? Ook hierover een motie. En daar willen we het bij laten. Tot slot: College en ambtenaren, bedankt voor jullie inzet tot nu toe en veel wijsheid toegewenst voor de komende periode en onthoud deze zin: Kruip in de huid van de inwoner! Namens fractie CDA Lochem, Coby Wiltink-Roeterdink.