Ik hou van Europa, maar oh, wat is het soms moeilijk om van deze EU te houden. Van dit economistische Europa. Van een EU gebaseerd op de ideologie van marktwerking en concurrentie. Waarin economische belangen boven sociale belangen gaan. Een Europa van nationale belangen, zonder zeggenschap voor mensen. Overal in Europa keren mensen zich af van deze unie. Als we niets veranderen, geeft Europa de populisten de wind in de zeilen en staat de toekomst van Unie op het spel. Maar er is hoop. Want overal in Europa staan pro-Europese veranderingsbewegingen op die Europa willen veranderen. Die pleiten voor een ambitieus klimaatbeleid en een gezamenlijke energiepolitiek. Die willen dat de EU niet de belangen van grote multinationals dient, maar die van haar burgers. Een unie die mensen beschermt tegen globalisering. Die zorgt dat we allemaal gaan meedelen in de welvaartsgroei. Die van het Europees project meer maakt dan de optelsom van nationale belangen. De meerderheid van de gevestigde partijen in het Europees Parlement is aan het wankelen. Nu zijn al die progressieven bewegingen nog versplinterd, maar het is tijd dat we de verbinding zoeken. Het is tijd om te werken aan een alliantie tussen al die groene en sociale krachten die Europa willen veranderen. Om te beginnen heb ik een essay geschreven, over mijn visie op de toekomst van Europa. Samen met Bas, de aanvoerder van onze beweging in Brussel, sprak ik erover met de NRC.