Poliflw

Eind maart wordt aan de gemeenteraden in Noordoost Fryslân gevraagd om een besluit te nemen over een herindeling. In de optiek van velen, maar vooral een aantal bestuurders, is één grote gemeente ‘het antwoord’ op de complexiteit van de vele onderwerpen die op ons af komen. Hiermee bedoelen ze dan met name de decentralisaties op het gebied van de WMO, bijstand en sociale werkvoorziening, bezuinigingen op de gemeentelijke financiën en de gevolgen van de krimp in deze regio. Het antwoord van deze bestuurders is dat wij efficiënter kunnen werken als wij gaan opschalen naar één grote gemeente voor Noordoost Fryslân. Al vanaf 2007 zijn de gemeenten in DDFK verband zich aan het oriënteren op hun bestuurlijke toekomst. Dat is op zich heel verstandig en daarom huur je dan ook een aantal bureaus in om dit vraagstuk te onderzoeken. Deze bureaus schrijven vervolgens dat schaal en de complexiteit van wat op ons afkomt te groot wordt voor een gemeente met 20.000 inwoners (een gemiddelde grote van een gemeente in Nederland) en dat het bestuurlijk efficiënter kan als je dit opschaalt naar een gemeente van vier keer deze omvang. Met een dergelijke fusie wordt de bestuurlijke drukte verminderd en kun je bestuurlijk daadkrachtiger optreden. Dit denken over bestuurskracht en efficiëntie lijkt erg veel op de vele fusies die tot stand gekomen zijn in de afgelopen 20 jaar in het onderwijs en de zorg. Grote organisaties, met een bestuur op afstand. Fusies waarvan wij nu deels vinden dat deze organisaties weer opgedeeld moeten worden naar kleinere herkenbare eenheden. En als die grote organisaties dat zelf niet inzien dan zijn er vele initiatieven op het gebied onderwijs en zorg waarbij burgers dit zelf wel gaan regelen, denk hierbij aan ‘Buurtzorg’, dagbestedingen voor mensen met een beperking of het zelf oprichten van een school. Een grote gemeente werkt efficiënter roepen bestuurders en de adviesbureaus. Onderzoek van de rijksuniversiteit in Groningen, naar de financiële effectiviteit bij gemeentelijke herindelingen, toont aan dat die er niet is. Wat men in een onderzoek laat zien; is dat uitgaven van gemeenten voor een herindeling, minimaal gelijk zijn aan uitgaven na een herindeling, dit afgezet tegen de prestatie die een gemeente hier voor moet leveren. In september 2014 hebben de gemeenteraden in Noordoost Fryslân besloten om verder te gaan samenwerken middels een ambtelijke fusie. In de intentieovereenkomst samenwerking Dantumadiel, Dongeradeel, Ferwerderadiel en Kollumerland staat: Deze samenwerking vóór 1 april 2016 te evalueren en op basis van de evaluatieresultaten vervolgens een definitieve keuze te maken tussen een gemeentelijke herindeling of een bestuurlijke zelfstandigheid. In het raadsvoorstel en de onderliggende documenten die nu in 2016 zijn aangeboden aan de vier gemeenteraden wordt deze evaluatie helemaal niet meer genoemd. Mijns inziens is dit strijdig met de inhoud van de intentie overeenkomst voor de ambtelijke fusie van 2014. Gelijktijdig weten wij dat deze ambtelijke fusie met een jaar is uitgesteld en dat er een zeer kritisch rapport ligt over het tot nu toe gelopen fusieproces. Het lijkt er op dat politieke bestuurders in Noordoost Fryslân zonder voldoende reflectie doorhollen in het realiseren van hun ideaal: Eén gemeentelijke herindeling voor Noordoost. Gelijktijdig is er vorig najaar een onderzoek gepresenteerd over de financiële positie van de vier gemeenten: De herindelingsscan. De verschillen zijn erg groot. De woonlasten in Dantumadiel zijn b.v. 16,6 % lager dan het gemiddelde van de andere gemeenten, die van Ferwerderadiel 7,6 % hoger dan dit gemiddelde. De kosten voor de bedrijfsvoering zijn in Dantumadiel 10 % lager dan het gemiddelde van de anderen, in Kollumerland 4 % hoger dan dit gemiddelde. De kosten voor de kapitaalgoederen zoals gebouwen en wegen zijn in Dongeradeel weer geheel onduidelijk. Als je dan met elkaar één gemeente wilt vormen, zorg dan eerst dat de financiële posities van de vier partners in redelijkheid gelijk zijn. Een belangrijke aanbeveling van de scan is dan ook: Harmoniseer het financieel beleid en beheer. Als het tot een gemeentelijke herindeling komt dan ontvangt de nieuwe gemeente eenmalig een bedrag van 15,9 miljoen van het rijk, maar daar staat tegenover dat deze nieuwe gemeente jaarlijks 2,1 miljoen minder gaat ontvangen uit het gemeentefonds. Die 15,9 miljoen is bedoeld voor de frictiekosten om de nieuwe gemeente en haar organisatie te realiseren. Mijn verwachting is dat dit wel enige miljoenen zal gaan kosten zodat wij over vier tot vijf jaar het gewoon met 2,1 miljoen minder moeten gaan doen in onze nieuwe gemeente. Efficiënter werken is daarop het antwoord van de huidige bestuurders maar zoals ik al heb geschreven heeft onderzoek aangetoond dat men dit bij andere al herindelingen niet heeft kunnen realiseren. Het werkelijke antwoord zal over een aantal jaren dan ook zijn, dat men dit bedrag van twee miljoen zal moeten bezuinigen. Een bezuiniging op de voorzieningen ofwel de producten die gemeente de burgers kan aanbieden. Voor Dantumadiel zal een besluit tot herindeling beteken dat wij de komende vier jaar financieel op slot zitten. De weinige ruimte voor nieuw beleid die er nu nog is kan voor jaren in ‘de koelkast van het fusie voornemen’ gezet worden. Het realiseren van een ‘Brede school’ in Damwâld kunnen wij dan wel vergeten. Ik ben een voorstander van samenwerking tussen gemeenten, voorstander van een gezamenlijke ondersteunende ambtelijke organisatie in de vorm van een service bureau met minstens een viertal klanten. Bestuurders in Noordoost Fryslân ren niet harder dan jullie zelf aankunnen. Kom je afspraken na want dan alleen blijft de politiek geloofwaardig. Geef eerst vorm aan goede samenwerkende ambtelijke organisatie, evalueer dan vervolgens het resultaat hiervan en ga dan nadenken of een gemeentelijke herindeling een wenselijke optie is. Bestuurskracht tonen is niet het vormen van een grote gemeente maar is het vermogen van bestuurders om gewenste (maatschappelijke) ontwikkelingen te realiseren. En als wij met elkaar praten over de zich ontwikkelende participatie maatschappij, dan zien wij dat het realiseren van gewenste ontwikkeling iets is dat plaats vindt op een kleine schaal, in dorpen en wijken. Daarbij past een overheid die met enige afstand dichtbij de burger staat. Ook als die overheid, zoals op dit moment, geconfronteerd wordt met complexere vraagstukken die door de rijksoverheid zijn gedecentraliseerd naar gemeenten. Ik geloof in de kracht van de lokale gemeenschap en daar moeten wij als gemeentelijke overheid op aansluiten.

Remy Teunissen, fractievoorzitter PVDA Dantumadiel

“je komt er niet in”, met deze slogan werd de afgelopen maanden volop aandacht gevraagd voor de ratificatie van het VN-verdrag voor mensen met een handicap. Ook mensen met een beperking moeten altijd toegang hebben tot openbaar vervoer, websites, winkels en overheidsinstanties. Het initiatief kwam van de Kamerleden van de PvdA en de CU .

Toch is het wettelijk vastleggen van toegankelijkheid volgens hen slechts een voorzet. ‘Juist lokale en provinciale politici moeten hiermee aan de slag. Zij kunnen deze bal  verder door laten rollen.’

Voor de fracties van de CU en de PvdA in Dantumadiel een belangrijke reden om hierover vragen te stellen aan hun college. Wat deze fracties willen weten is hoe het college in Dantumadiel vorm gaat geven aan dit VN verdrag. Kern is dat burgers met een handicap, dezelfde mogelijkheden moeten hebben om deel te nemen aan de samenleving, als elke andere burger zonder een beperking.

Het verhaal van iemand in een rolstoel; ‘Ons land is echt niet zo toegankelijk als veel mensen denken. Op mijn achttiende belandde ik door een ongeluk in een rolstoel. Alles wat achttien jaar vanzelfsprekend was, bleek opeens niet meer zo vanzelfsprekend. De toegankelijkheid van het openbaar vervoer in Nederland is een drama en veel horecagelegenheden hebben een drempel voor hun deur. Het is niet voor niets dat veel patiëntenorganisaties Nederland een ontwikkelingsland noemen als het gaat om toegankelijkheid. Helaas kan ik dat alleen maar beamen.’

De CU en de PvdA willen dan graag ook weten wat het college van B&W in Dantumadiel gaat doen, om de toegankelijkheid voor voorzieningen, informatie en communicatie binnen de gemeente te verbeteren voor burgers met een handicap. Dit geldt niet alleen voor de gemeentelijke organisatie maar ook voor maatschappelijke organisaties en bedrijven. Als wij willen dat iedere burger zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven deelnemen in onze samenleving, dat zullen wij die samenleving daar ook voor hen moeten inrichten. Rolstoel toegankelijkheid lijkt vanzelf sprekend, maar is het niet. Slecht horende burgers zie je niet bij openbare bijeenkomsten en als je blind bent is het moeilijk je weg te vinden. Daarnaast zijn er mensen in onze samenleving met een psychische of verstandelijke beperking. Voor een groot deel van deze mensen is onze samenleving erg ingewikkeld en door de liberalisering van Nederland verwachten wij wel dat ze zonder ondersteuning hun weg weten te vinden in het leven.

De vragen van PvdA en Cu zijn vooral praktisch gericht; wat kunnen wij op korte termijn realiseren om onze samenleving, ook voor mensen met een handicap, meer mogelijkheden te geven.

“je komt er niet in”, met deze slogan werd de afgelopen maanden volop aandacht gevraagd voor de ratificatie van het VN-verdrag voor mensen met een handicap. Ook mensen met een beperking moeten altijd toegang hebben tot openbaar vervoer, websites, winkels en overheidsinstanties. Het initiatief kwam van de Kamerleden van de PvdA en de CU .

Toch is het wettelijk vastleggen van toegankelijkheid volgens hen slechts een voorzet. ‘Juist lokale en provinciale politici moeten hiermee aan de slag. Zij kunnen deze bal  verder door laten rollen.’

Voor de fracties van de CU en de PvdA in Dantumadiel een belangrijke reden om hierover vragen te stellen aan hun college. Wat deze fracties willen weten is hoe het college in Dantumadiel vorm gaat geven aan dit VN verdrag. Kern is dat burgers met een handicap, dezelfde mogelijkheden moeten hebben om deel te nemen aan de samenleving, als elke andere burger zonder een beperking.

Het verhaal van iemand in een rolstoel; ‘Ons land is echt niet zo toegankelijk als veel mensen denken. Op mijn achttiende belandde ik door een ongeluk in een rolstoel. Alles wat achttien jaar vanzelfsprekend was, bleek opeens niet meer zo vanzelfsprekend. De toegankelijkheid van het openbaar vervoer in Nederland is een drama en veel horecagelegenheden hebben een drempel voor hun deur. Het is niet voor niets dat veel patiëntenorganisaties Nederland een ontwikkelingsland noemen als het gaat om toegankelijkheid. Helaas kan ik dat alleen maar beamen.’

De CU en de PvdA willen dan graag ook weten wat het college van B&W in Dantumadiel gaat doen, om de toegankelijkheid voor voorzieningen, informatie en communicatie binnen de gemeente te verbeteren voor burgers met een handicap. Dit geldt niet alleen voor de gemeentelijke organisatie maar ook voor maatschappelijke organisaties en bedrijven. Als wij willen dat iedere burger zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven deelnemen in onze samenleving, dat zullen wij die samenleving daar ook voor hen moeten inrichten. Rolstoel toegankelijkheid lijkt vanzelf sprekend, maar is het niet. Slecht horende burgers zie je niet bij openbare bijeenkomsten en als je blind bent is het moeilijk je weg te vinden. Daarnaast zijn er mensen in onze samenleving met een psychische of verstandelijke beperking. Voor een groot deel van deze mensen is onze samenleving erg ingewikkeld en door de liberalisering van Nederland verwachten wij wel dat ze zonder ondersteuning hun weg weten te vinden in het leven.

De vragen van PvdA en Cu zijn vooral praktisch gericht; wat kunnen wij op korte termijn realiseren om onze samenleving, ook voor mensen met een handicap, meer mogelijkheden te geven.

Het bericht Je komt er niet in verscheen eerst op PvdA Dantumadiel.

“je komt er niet in”, met deze slogan werd de afgelopen maanden volop aandacht gevraagd voor de ratificatie van het VN-verdrag voor mensen met een handicap. Ook mensen met een beperking moeten altijd toegang hebben tot openbaar vervoer, websites, winkels en overheidsinstanties. Het initiatief kwam van de Kamerleden van de PvdA en de CU .

Toch is het wettelijk vastleggen van toegankelijkheid volgens hen slechts een voorzet. ‘Juist lokale en provinciale politici moeten hiermee aan de slag. Zij kunnen deze bal  verder door laten rollen.’

Voor de fracties van de CU en de PvdA in Dantumadiel een belangrijke reden om hierover vragen te stellen aan hun college. Wat deze fracties willen weten is hoe het college in Dantumadiel vorm gaat geven aan dit VN verdrag. Kern is dat burgers met een handicap, dezelfde mogelijkheden moeten hebben om deel te nemen aan de samenleving, als elke andere burger zonder een beperking.

Het verhaal van iemand in een rolstoel; ‘Ons land is echt niet zo toegankelijk als veel mensen denken. Op mijn achttiende belandde ik door een ongeluk in een rolstoel. Alles wat achttien jaar vanzelfsprekend was, bleek opeens niet meer zo vanzelfsprekend. De toegankelijkheid van het openbaar vervoer in Nederland is een drama en veel horecagelegenheden hebben een drempel voor hun deur. Het is niet voor niets dat veel patiëntenorganisaties Nederland een ontwikkelingsland noemen als het gaat om toegankelijkheid. Helaas kan ik dat alleen maar beamen.’

De CU en de PvdA willen dan graag ook weten wat het college van B&W in Dantumadiel gaat doen, om de toegankelijkheid voor voorzieningen, informatie en communicatie binnen de gemeente te verbeteren voor burgers met een handicap. Dit geldt niet alleen voor de gemeentelijke organisatie maar ook voor maatschappelijke organisaties en bedrijven. Als wij willen dat iedere burger zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven deelnemen in onze samenleving, dat zullen wij die samenleving daar ook voor hen moeten inrichten. Rolstoel toegankelijkheid lijkt vanzelf sprekend, maar is het niet. Slecht horende burgers zie je niet bij openbare bijeenkomsten en als je blind bent is het moeilijk je weg te vinden. Daarnaast zijn er mensen in onze samenleving met een psychische of verstandelijke beperking. Voor een groot deel van deze mensen is onze samenleving erg ingewikkeld en door de liberalisering van Nederland verwachten wij wel dat ze zonder ondersteuning hun weg weten te vinden in het leven.

De vragen van PvdA en Cu zijn vooral praktisch gericht; wat kunnen wij op korte termijn realiseren om onze samenleving, ook voor mensen met een handicap, meer mogelijkheden te geven.

Afgelopen zaterdag organiseerde de PvdA Dantumadiel haar jaarlijkse nieuwjaarswandeling. Dit jaar werd de wandeling voor het eerst georganiseerd binnen het samenwerkingsverband van de PvdA in Noord-oost Fryslan. Ruim dertig mensen hebben deel genomen aan de wandeling die dit keer werd gelopen door Damwâld. Deze wandelingen zijn altijd een combinatie van lopen en geïnformeerd worden over het gebied waar je door heen loopt.

Damwâld is een bijzonder dorp om door heen te lopen en iets over de geschiedenis van het dorp tot je te nemen. Damwâld is op 1 januari 1971 pas één dorp geworden. Daarvoor waren het de drie dorpen Dantumawoude, Akkerwoude en Murmerwoude. De samenvoeging van de dorpen werd in 1971 bepaald niet met enthousiasme ontvangen door een groot deel van de inwoners. Het was ruimtelijk het resultaat van het volbouwen van alle open ruimte tussen de drie dorpen. De start van de wandeling was in ‘De Kruisweg´, een herberg gebouwd in 1881, ooit de halteplaats van de paardentram van Feanwâlden naar Dokkum en thans het dorpshuis van Damwâld. De moderne geschiedenis van de drie dorpen en dus Damwâld kent drie belangrijke periodes. De periode van 1890 – 1910, uit deze tijd stammen de oude gebouwen van de openbare en christelijke scholen (later ook de Ulo), het oude gemeentehuis, de kruisweg en de melkfabriek. Daarna kwam de periode van 1960 – 1970, met de nieuwe scholen voor lager onderwijs en de Tsaad, de sporthal, het winkelcentrum en vooral de vele woningbouw. En tot slot de periode van 2000 tot nu, een periode die eigenlijk is gestart met de bouw van het nieuwe gemeentehuis in Damwâld tot en met de nieuwbouw van de wingerd. De wandelaars hebben tijdens de tocht stil gestaan bij het trieste aanzicht van de oude melkfabriek aan de achterweg en er werden herinneringen opgehaald aan de oude haven van Akkerwoude die hier naast heeft gelegen.

De volgende belangrijkste stop was bij het standbeeld van meester Klok nabij de kerk van Akkerwoude. Meester Klok, hoofdmeester van de openbare school in Akkerwoude was erg betrokken bij de mensen en hun armoede in onze streek. Hij streed in de gemeenteraad tegen de gevolgen van de armoede. Een gemeenteraad die op dat moment gedomineerd werd door een conservatieve christelijke coalitie. Hij was jaren lang lid van de staten van Fryslân. Meteen na de oorlog werd hij tijdelijk burgemeester van Kollumerland en daarna burgemeester in Het Bild. Op de foto staan de wandelaars bij het beeld van meester Klok.

De wandeling eindigde bij de rotonde in Damwâld vroeger Murmerwoude. Op deze plek kun je het verleden en de toekomst van het dorp het beste bekijken. De vroege geschiedenis kun je daar terugvinden in de toren van de kerk. Het verhaal gaat dat Bonifatius in de omgeving van Dokkum is vermoord, volgens een van die verhalen is dat gebeurd in Murmerwoude. Ze zouden hem aldaar de hersenen ingeslagen hebben met drie oude broden, deze broden zijn versteend en ingemetseld in de toren van de kerk in Murmerwoude. Bijzonder want dit is tussen 672 en 675 gebeurd en de bonifatiuskerk in Murmerwoude stamt uit de 13 eeuw. Ruim een eeuw geleden zag je vandaar de korenmolen staan op de plek waar nu de spar is, maar ook het oude en nieuwe gemeentehuis en de oude ULO. Het is ook de plek van de toekomst. In het kader van ‘Kansen in Kernen’ ligt er een prachtig plan om van dit centrale punt in het dorp weer een dorpshart te maken.

Traditie getrouw werd de wandeling afgesloten met een snertmaaltijd in ‘De Kruisweg”.

Afgelopen zaterdag organiseerde de PvdA Dantumadiel haar jaarlijkse nieuwjaarswandeling. Dit jaar werd de wandeling voor het eerst georganiseerd binnen het samenwerkingsverband van de PvdA in Noord-oost Fryslan. Ruim dertig mensen hebben deel genomen aan de wandeling die dit keer werd gelopen door Damwâld. Deze wandelingen zijn altijd een combinatie van lopen en geïnformeerd worden over het gebied waar je door heen loopt.

Damwâld is een bijzonder dorp om door heen te lopen en iets over de geschiedenis van het dorp tot je te nemen. Damwâld is op 1 januari 1971 pas één dorp geworden. Daarvoor waren het de drie dorpen Dantumawoude, Akkerwoude en Murmerwoude. De samenvoeging van de dorpen werd in 1971 bepaald niet met enthousiasme ontvangen door een groot deel van de inwoners. Het was ruimtelijk het resultaat van het volbouwen van alle open ruimte tussen de drie dorpen. De start van de wandeling was in ‘De Kruisweg´, een herberg gebouwd in 1881, ooit de halteplaats van de paardentram van Feanwâlden naar Dokkum en thans het dorpshuis van Damwâld. De moderne geschiedenis van de drie dorpen en dus Damwâld kent drie belangrijke periodes. De periode van 1890 – 1910, uit deze tijd stammen de oude gebouwen van de openbare en christelijke scholen (later ook de Ulo), het oude gemeentehuis, de kruisweg en de melkfabriek. Daarna kwam de periode van 1960 – 1970, met de nieuwe scholen voor lager onderwijs en de Tsaad, de sporthal, het winkelcentrum en vooral de vele woningbouw. En tot slot de periode van 2000 tot nu, een periode die eigenlijk is gestart met de bouw van het nieuwe gemeentehuis in Damwâld tot en met de nieuwbouw van de wingerd. De wandelaars hebben tijdens de tocht stil gestaan bij het trieste aanzicht van de oude melkfabriek aan de achterweg en er werden herinneringen opgehaald aan de oude haven van Akkerwoude die hier naast heeft gelegen.

De volgende belangrijkste stop was bij het standbeeld van meester Klok nabij de kerk van Akkerwoude. Meester Klok, hoofdmeester van de openbare school in Akkerwoude was erg betrokken bij de mensen en hun armoede in onze streek. Hij streed in de gemeenteraad tegen de gevolgen van de armoede. Een gemeenteraad die op dat moment gedomineerd werd door een conservatieve christelijke coalitie. Hij was jaren lang lid van de staten van Fryslân. Meteen na de oorlog werd hij tijdelijk burgemeester van Kollumerland en daarna burgemeester in Het Bild. Op de foto staan de wandelaars bij het beeld van meester Klok.

De wandeling eindigde bij de rotonde in Damwâld vroeger Murmerwoude. Op deze plek kun je het verleden en de toekomst van het dorp het beste bekijken. De vroege geschiedenis kun je daar terugvinden in de toren van de kerk. Het verhaal gaat dat Bonifatius in de omgeving van Dokkum is vermoord, volgens een van die verhalen is dat gebeurd in Murmerwoude. Ze zouden hem aldaar de hersenen ingeslagen hebben met drie oude broden, deze broden zijn versteend en ingemetseld in de toren van de kerk in Murmerwoude. Bijzonder want dit is tussen 672 en 675 gebeurd en de bonifatiuskerk in Murmerwoude stamt uit de 13 eeuw. Ruim een eeuw geleden zag je vandaar de korenmolen staan op de plek waar nu de spar is, maar ook het oude en nieuwe gemeentehuis en de oude ULO. Het is ook de plek van de toekomst. In het kader van ‘Kansen in Kernen’ ligt er een prachtig plan om van dit centrale punt in het dorp weer een dorpshart te maken.

Traditie getrouw werd de wandeling afgesloten met een snertmaaltijd in ‘De Kruisweg”.

Het bericht Nieuwjaarswandeling Partij van de Arbeid verscheen eerst op PvdA Dantumadiel.

Afgelopen zaterdag organiseerde de PvdA Dantumadiel haar jaarlijkse nieuwjaarswandeling. Dit jaar werd de wandeling voor het eerst georganiseerd binnen het samenwerkingsverband van de PvdA in Noord-oost Fryslan. Ruim dertig mensen hebben deel genomen aan de wandeling die dit keer werd gelopen door Damwâld. Deze wandelingen zijn altijd een combinatie van lopen en geïnformeerd worden over het gebied waar je door heen loopt.

Damwâld is een bijzonder dorp om door heen te lopen en iets over de geschiedenis van het dorp tot je te nemen. Damwâld is op 1 januari 1971 pas één dorp geworden. Daarvoor waren het de drie dorpen Dantumawoude, Akkerwoude en Murmerwoude. De samenvoeging van de dorpen werd in 1971 bepaald niet met enthousiasme ontvangen door een groot deel van de inwoners. Het was ruimtelijk het resultaat van het volbouwen van alle open ruimte tussen de drie dorpen. De start van de wandeling was in ‘De Kruisweg´, een herberg gebouwd in 1881, ooit de halteplaats van de paardentram van Feanwâlden naar Dokkum en thans het dorpshuis van Damwâld. De moderne geschiedenis van de drie dorpen en dus Damwâld kent drie belangrijke periodes. De periode van 1890 – 1910, uit deze tijd stammen de oude gebouwen van de openbare en christelijke scholen (later ook de Ulo), het oude gemeentehuis, de kruisweg en de melkfabriek. Daarna kwam de periode van 1960 – 1970, met de nieuwe scholen voor lager onderwijs en de Tsaad, de sporthal, het winkelcentrum en vooral de vele woningbouw. En tot slot de periode van 2000 tot nu, een periode die eigenlijk is gestart met de bouw van het nieuwe gemeentehuis in Damwâld tot en met de nieuwbouw van de wingerd. De wandelaars hebben tijdens de tocht stil gestaan bij het trieste aanzicht van de oude melkfabriek aan de achterweg en er werden herinneringen opgehaald aan de oude haven van Akkerwoude die hier naast heeft gelegen.

De volgende belangrijkste stop was bij het standbeeld van meester Klok nabij de kerk van Akkerwoude. Meester Klok, hoofdmeester van de openbare school in Akkerwoude was erg betrokken bij de mensen en hun armoede in onze streek. Hij streed in de gemeenteraad tegen de gevolgen van de armoede. Een gemeenteraad die op dat moment gedomineerd werd door een conservatieve christelijke coalitie. Hij was jaren lang lid van de staten van Fryslân. Meteen na de oorlog werd hij tijdelijk burgemeester van Kollumerland en daarna burgemeester in Het Bild. Op de foto staan de wandelaars bij het beeld van meester Klok.

De wandeling eindigde bij de rotonde in Damwâld vroeger Murmerwoude. Op deze plek kun je het verleden en de toekomst van het dorp het beste bekijken. De vroege geschiedenis kun je daar terugvinden in de toren van de kerk. Het verhaal gaat dat Bonifatius in de omgeving van Dokkum is vermoord, volgens een van die verhalen is dat gebeurd in Murmerwoude. Ze zouden hem aldaar de hersenen ingeslagen hebben met drie oude broden, deze broden zijn versteend en ingemetseld in de toren van de kerk in Murmerwoude. Bijzonder want dit is tussen 672 en 675 gebeurd en de bonifatiuskerk in Murmerwoude stamt uit de 13 eeuw. Ruim een eeuw geleden zag je vandaar de korenmolen staan op de plek waar nu de spar is, maar ook het oude en nieuwe gemeentehuis en de oude ULO. Het is ook de plek van de toekomst. In het kader van ‘Kansen in Kernen’ ligt er een prachtig plan om van dit centrale punt in het dorp weer een dorpshart te maken.

Traditie getrouw werd de wandeling afgesloten met een snertmaaltijd in ‘De Kruisweg”.

Donderdagmiddag 17 december heeft de fractie van de PvdA een bezoek gebracht aan het activiteitencentrum “De Iepen Doar” dat gevestigd is in Nij Tjaerda. Een prachtige plek waar de 55 plusser andere mensen kan ontmoeten en samen dingen kan ondernemen. Het mooie is dat dit activiteitencentrum geheel in handen is van een enthousiaste groep vrijwilligers die een veelheid aan activiteiten organiseert binnen hun eigen ruimtes. Er is een bibliotheek, een biljartzaal, een winkel, grote zaal voor de activiteiten met een professionele keuken. Die keuken is belangrijk want er wordt hier elke veertien dagen een uitgebreid diner gekookt voor de gasten van “De Iepen Doar”. Bij het komende kerstdiner zitten er dan ook meer dan veertig mensen aan tafel. Het activiteitencentrum richt zich niet alleen op de bewoners van Nij Tjaerda maar op alle ouderen in Damwâld en de omliggende dorpen. Voor ons als fractie van de PvdA was het prachtig om te zien hoe een aantal vrijwilligers zich inzetten voor een mooi activiteiten aanbod voor ouderen in Damwâld. En tegen elke 55 plusser zouden wij willen zeggen: Kom eens een keer kijken bij “De Iepen Doar”.

In de Actief van vorige week stond het positieve bericht dat er een brede school gebouwd wordt in Damwald. Een prachtig bericht waar de fractie van de PvdA dan ook helemaal achter staat. Op 24-11-2015 dit voorstel besproken in de gemeenteraad van Dantumadiel. Het betreffende raadsvoorstel ging echter alleen maar over een vervolgonderzoek of een brede school realiseerbaar is. Het CDA kwam echter met een amendement om ook een andere optie te onderzoeken, namelijk om de huidige openbare school te renoveren en de twee christelijke scholen samen te voegen bij De Fontein. Een jammerlijk voorstel want de Botkeskoalle (openbaar onderwijs) is in een slechte staat en eigenlijk niet meer aan te passen aan de wensen voor het onderwijs van deze tijd. En bij De Fontein wordt het al te kleine schoolplein vol gebouwd. Helaas heeft het amendement het gehaald en komt er nu een onderzoek naar allebei de opties. Wat de uitkomst daar ook van zal zijn; de PvdA gaat voor de brede school, een multifunctioneel centrum met basis onderwijs, kinderopvang, mogelijk sport en zo nodig andere functies die in het verlengde hiervan liggen. Als je als gemeente toch moet investeren in onderwijslocaties, doe dat dan in een keer goed.

Investeren in de toekomst, is investeren in een goede, bij de tijd passende onderwijsvoorzieningen voor onze kinderen.

Een uitgangspunt van onze ontwikkelende participatiesamenleving is dat mensen die ondersteuning of zorg nodig hebben, die kunnen krijgen in hun eigen woonomgeving. Op die manier kunnen deze burgers hun sociale netwerken van familie en vrienden in stand houden. Dit tenzij er sprake is van intensieve behandeling of ernstige gedragsproblematiek.

Wat wij zien is dat verschillende partijen, die actief zijn op het gebied wonen en zorgverlening, wel aangeven dit te willen realiseren. Maar dat initiatieven moeilijk tot stand komen en dat onze gemeente een regie functie heeft t.a.v. deze ontwikkeling.

Er is een werkgroep in De Westereen zich al jaren inzet voor het realiseren van woningen voor mensen die ook zorg nodig hebben. Een optie voor het realiseren van deze ‘woningen met zorg’ had het voormalige schoolgebouw van de IBS in de Westereen kunnen zijn. Het schoolgebouw is bij inschrijving verkocht. Dit omdat de gemeente dacht geen bestemming te hebben voor dit gebouw. Een verkoop met voorwaarden waarbij zorg een optie kan zijn maar wat lezen wij in het collegebesluit ”Dat de specifieke doelgroep ‘zorg’ en dus rolstoeltoegankelijkheid daar niet bij hoort”. Bijzonder want als je wonen met zorg wilt realiseren dan is dat voorwaarde nummer één.

Ook onze woning coöperatie ‘Thus Wonen’ schijnt aan te geven niet in deze ontwikkeling van wonen en zorg mee te kunnen gaan. Is dat zo? Ook hier ligt toch een maatschappelijke verantwoordelijkheid en hoe ligt een deze de verbinding met de WMO waarbij er een gemeentelijke verantwoordelijkheid ligt t.a.v. woningaanpassingen.

Het college zit met een drie petten probleem: – Is verantwoordelijk voor het onroerend goed en willen dat voor de beste prijs van de hand doen. – Is verantwoordelijk voor een goede bestemming van de WMO gelden binnen het toegestane budget. – Is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van een goede woon- en zorg omgeving in de gemeente.

Ik weet niet welke pet het college het beste past.

Maar concludeer wel dat het voeren van regie voor realiseren van wonen met zorg in de eigen omgeving is in Dantumadiel op deze manier niet gerealiseerd gaat worden.

Daarom vraagt de PvdA aan het college in Dantumadiel:

Om zorg te dragen dat op een actieve manier vormen van wonen en zorg in de dorpen van Dantumadiel gerealiseerd gaat worden. Hierbij gaat het college actief vorm geven aan een regiefunctie op dit gebied. Een functie die neergelegd kan worden bij de gebiedsteams of een extern persoon met ideeèn en visie op het gebied van wonen en zorg.