Poliflw

De PvdA zat de afgelopen jaren in een regering die een totaal vastgelopen economie weer aan de praat kreeg. Die de motor van vooruitgang weer repareerde. En die daarbij de lasten en de lusten rechtvaardig verdeelde. Economische tegenwind en een lastige coalitiepartner hebben niet voorkomen dat we waarmaakten wat we beloofden in 2012: eerlijk delen en vooruitgang mogelijk maken. Daar moeten we niet over tobben, daar moeten we trots op zijn. En nu, partijgenoten, wordt het tijd om nieuwe ambities na te jagen. Dat zei ik gisteren op ons congres in Amersfoort >

De PvdA droomt namelijk van een schone economie waar voor iedereen een plek is. Die droom bereiken we niet zomaar. We hebben onderwijs nodig waar meer uren wordt lesgegeven, met meer kwaliteit. Onderwijs waar we erin slagen om alles uit alle kinderen te halen, en dat is nog zoveel meer dan we denken. Onderwijs waar we leraren twee keer zo goed opleiden, twee keer zo goed gaan betalen én – ook dat hoort erbij – twee keer zo makkelijk afscheid nemen als het echt niet gaat. Omdat onze kinderen niets minder dan het allerbeste onderwijs verdienen.

Voor die droom hebben we ook echte investeringen nodig in de maakindustrie, in duurzame energie. Dat zorgt niet alleen dat we de toekomst van onze kinderen niet op het spel zetten door klimaatverandering, het zorgt ook voor meer duurzame banen. Van onderzoekers die de nieuwe innovaties bedenken en de ingenieurs die die ideeën uitwerken, tot de vaklieden die alles in elkaar zetten, de onderhoudsmonteurs, de installateurs, de scheepslieden. Een economie die leunt op een duurzame maakindustrie en niet louter op financiële dienstverlening of consultancy, heeft méér plaats voor méér mensen, van hoog tot laag opgeleid.

En voor die droom heb ik u nodig. Daarvoor we hebben elkaar nodig. Want alleen als we in dit laatste jaar gezamenlijk zelfbewust optrekken, kunnen we verzilveren wat er de afgelopen jaren is geïnvesteerd. Alleen als we brandend van ambitie volgend jaar inlopen kunnen we onze dromen waarmaken. Dus vraag ik u, hier, doe met me mee, dan gaan we gezamenlijk, schouder aan schouder, met opgeheven hoofd richting maart 2017. En nog veel verder. Op naar de toekomst!

Diederik Samsom

De PvdA zat de afgelopen jaren in een regering die een totaal vastgelopen economie weer aan de praat kreeg. Die de motor van vooruitgang weer repareerde. En die daarbij de lasten en de lusten rechtvaardig verdeelde. Economische tegenwind en een lastige coalitiepartner hebben niet voorkomen dat we waarmaakten wat we beloofden in 2012: eerlijk delen en vooruitgang mogelijk maken. Daar moeten we niet over tobben, daar moeten we trots op zijn. En nu, partijgenoten, wordt het tijd om nieuwe ambities na te jagen. Dat zei ik gisteren op ons congres in Amersfoort >

De PvdA droomt namelijk van een schone economie waar voor iedereen een plek is. Die droom bereiken we niet zomaar. We hebben onderwijs nodig waar meer uren wordt lesgegeven, met meer kwaliteit. Onderwijs waar we erin slagen om alles uit alle kinderen te halen, en dat is nog zoveel meer dan we denken. Onderwijs waar we leraren twee keer zo goed opleiden, twee keer zo goed gaan betalen én – ook dat hoort erbij – twee keer zo makkelijk afscheid nemen als het echt niet gaat. Omdat onze kinderen niets minder dan het allerbeste onderwijs verdienen.

Voor die droom hebben we ook echte investeringen nodig in de maakindustrie, in duurzame energie. Dat zorgt niet alleen dat we de toekomst van onze kinderen niet op het spel zetten door klimaatverandering, het zorgt ook voor meer duurzame banen. Van onderzoekers die de nieuwe innovaties bedenken en de ingenieurs die die ideeën uitwerken, tot de vaklieden die alles in elkaar zetten, de onderhoudsmonteurs, de installateurs, de scheepslieden. Een economie die leunt op een duurzame maakindustrie en niet louter op financiële dienstverlening of consultancy, heeft méér plaats voor méér mensen, van hoog tot laag opgeleid.

En voor die droom heb ik u nodig. Daarvoor we hebben elkaar nodig. Want alleen als we in dit laatste jaar gezamenlijk zelfbewust optrekken, kunnen we verzilveren wat er de afgelopen jaren is geïnvesteerd. Alleen als we brandend van ambitie volgend jaar inlopen kunnen we onze dromen waarmaken. Dus vraag ik u, hier, doe met me mee, dan gaan we gezamenlijk, schouder aan schouder, met opgeheven hoofd richting maart 2017. En nog veel verder. Op naar de toekomst!

Diederik Samsom

Het bericht Op naar de toekomst verscheen eerst op PvdA Leerdam.

Met ontsteltenis hebben wij kennis genomen van het overlijden van

Piet van Ameijde

Piet was jarenlang van grote betekenis voor de sociaaldemocratie in Leerdam.

Piet was een betrokken en gewaardeerd voorzitter en raadslid voor de PvdA in Leerdam.

De afdeling Leerdam van PvdA wenst zijn vrouw, kinderen en verdere familie veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.

Bestuur PvdA Leerdam

Fractie PvdA Leerdam

Met ontsteltenis hebben wij kennis genomen van het overlijden van

Piet van Ameijde

Piet was jarenlang van grote betekenis voor de sociaaldemocratie in Leerdam.

Piet was een betrokken en gewaardeerd voorzitter en raadslid voor de PvdA in Leerdam.

De afdeling Leerdam van PvdA wenst zijn vrouw, kinderen en verdere familie veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.

Bestuur PvdA Leerdam

Fractie PvdA Leerdam

Het bericht In memoriam Piet van Ameijde verscheen eerst op PvdA Leerdam.

Het bericht Een veilig thuis voor vluchtelingen. Een aanpak die de Nederlandse samenleving en Europa aankan verscheen eerst op PvdA Leerdam.

Al meer dan vijf jaar woedt er een verschrikkelijke burgeroorlog in Syrië. De beelden die ons bereiken zijn weerzinwekkend. Mensen in belegerde dorpen hebben geen toegang tot water en voedsel, en duizenden mensen hebben huis en haard moeten verlaten om aan het geweld te ontkomen. Om het lijden van de bevolking in het gebied te verlichten heeft het kabinet besloten de strijd tegen ISIS te intensiveren. We willen een wereld zonder de terreur van ISIS, hulp aan de belegerde bevolking in Syrië, en het vertrek van Assad. Alleen een geïntegreerde benadering maakt dat mogelijk.

Nederland ondersteunt het vredesproces dat vandaag is begonnen in Geneve. We hebben daarover deze week in de Veiligheidsraad en met Ban Ki Moon gesproken. Eindelijk zitten Assad en de Syrische oppositie met elkaar om tafel. Het proces is broos, maar het is een belangrijke stap. Er moet zo snel mogelijk een staakt-het-vuren komen en een einde aan de barrel bombs van Assad. En we willen afspraken over het vertrek van Assad. Assad kan geen onderdeel zijn van de eindoplossing en zal verantwoording moeten afleggen voor zijn daden. Met andere landen proberen we Assad voor het Internationaal Strafhof te krijgen. Het is ondenkbaar dat hij een rol kan spelen in Syrië na de oorlog.

We trekken onder strikte voorwaarden meer geld uit voor training en medicijnen voor de oppositiegroepen in Syrië en de Peshmerga die tegen ISIS vechten in Irak. Deze groepen beschermen de burgers in het gebied en bieden tegenwicht aan extremistische groepen als ISIS. Door hen te versterken voorkomen we dat zij klem komen te zitten tussen Assad en ISIS. We zullen ook een belangrijke extra humanitaire bijdrage leveren om de noden van mensen in belegerde gebieden zo veel mogelijk te verlichten.

Om ISIS verder te verzwakken hebben we besloten de grensoverschrijdende aanvoerlijnen van ISIS aan te pakken. ISIS vervoert wapentuig en bermbommen vanuit het Oosten van Syrië naar Irak. Door een politiek van verschroeide aarde komen daardoor burgers, kinderen, Peshmerga’s en Iraakse strijders om. Door onze F-16’s wapendepots en fabrieken te laten bombarderen, maken we de aanvoer van wapens en bermbommen een stuk moeilijker. De Nederlandse militaire inzet wordt niet groter, dus niet meer vliegtuigen en bommen, maar wel effectiever. Er is een volkenrechtelijk mandaat om dit te doen. De VN heeft bovendien een resolutie aangenomen die vraagt om gezamenlijke, internationale inzet tegen ISIS. Deze resolutie stelt dat politieke onderhandelingen en het aanpakken van ISIS allebei nodig zijn. Het één kan niet zonder het ander.

We stellen strenge eisen aan het uitvoeren van de bombardementen. We zetten de F-16’s alleen in het Oosten van Syrië in, en alleen om de aanvoerlijnen aan te pakken. De doelen worden nauwkeurig geselecteerd en zijn alleen statisch. De statische locaties bestaan uit gebouwen of plekken waar wapens, munitie of explosieven worden geproduceerd, opgeslagen of afgeleverd, of waar strijders worden getraind. De bombardementen mogen niet ten goede komen aan Assad en alles wordt gedaan om burgerslachtoffers te voorkomen. Het devies luidt wat dat betreft ‘ bij twijfel niet doen’.

Er is een politieke oplossing nodig voor het conflict in Syrië en een stabiel Irak, maar zolang een groot deel van het gebied onder controle van ISIS staat, zijn veiligheid en stabiliteit ver weg. Daarom kan bombarderen nooit de oplossing zijn. Vandaar dat gekozen is voor de Nederlandse inzet waarbij politieke, humanitaire en militaire inspanningen hand in hand gaan.

Sociaal democratische politiek moet altijd uitgaan van verantwoordelijkheid nemen, het volkenrecht volgen, en actief een bijdrage leveren aan het bestrijden van terreur en onderdrukking. Dat is niet makkelijk maar wel noodzakelijk.

Bert Koenders en Lilianne Ploumen

Al meer dan vijf jaar woedt er een verschrikkelijke burgeroorlog in Syrië. De beelden die ons bereiken zijn weerzinwekkend. Mensen in belegerde dorpen hebben geen toegang tot water en voedsel, en duizenden mensen hebben huis en haard moeten verlaten om aan het geweld te ontkomen. Om het lijden van de bevolking in het gebied te verlichten heeft het kabinet besloten de strijd tegen ISIS te intensiveren. We willen een wereld zonder de terreur van ISIS, hulp aan de belegerde bevolking in Syrië, en het vertrek van Assad. Alleen een geïntegreerde benadering maakt dat mogelijk.

Nederland ondersteunt het vredesproces dat vandaag is begonnen in Geneve. We hebben daarover deze week in de Veiligheidsraad en met Ban Ki Moon gesproken. Eindelijk zitten Assad en de Syrische oppositie met elkaar om tafel. Het proces is broos, maar het is een belangrijke stap. Er moet zo snel mogelijk een staakt-het-vuren komen en een einde aan de barrel bombs van Assad. En we willen afspraken over het vertrek van Assad. Assad kan geen onderdeel zijn van de eindoplossing en zal verantwoording moeten afleggen voor zijn daden. Met andere landen proberen we Assad voor het Internationaal Strafhof te krijgen. Het is ondenkbaar dat hij een rol kan spelen in Syrië na de oorlog.

We trekken onder strikte voorwaarden meer geld uit voor training en medicijnen voor de oppositiegroepen in Syrië en de Peshmerga die tegen ISIS vechten in Irak. Deze groepen beschermen de burgers in het gebied en bieden tegenwicht aan extremistische groepen als ISIS. Door hen te versterken voorkomen we dat zij klem komen te zitten tussen Assad en ISIS. We zullen ook een belangrijke extra humanitaire bijdrage leveren om de noden van mensen in belegerde gebieden zo veel mogelijk te verlichten.

Om ISIS verder te verzwakken hebben we besloten de grensoverschrijdende aanvoerlijnen van ISIS aan te pakken. ISIS vervoert wapentuig en bermbommen vanuit het Oosten van Syrië naar Irak. Door een politiek van verschroeide aarde komen daardoor burgers, kinderen, Peshmerga’s en Iraakse strijders om. Door onze F-16’s wapendepots en fabrieken te laten bombarderen, maken we de aanvoer van wapens en bermbommen een stuk moeilijker. De Nederlandse militaire inzet wordt niet groter, dus niet meer vliegtuigen en bommen, maar wel effectiever. Er is een volkenrechtelijk mandaat om dit te doen. De VN heeft bovendien een resolutie aangenomen die vraagt om gezamenlijke, internationale inzet tegen ISIS. Deze resolutie stelt dat politieke onderhandelingen en het aanpakken van ISIS allebei nodig zijn. Het één kan niet zonder het ander.

We stellen strenge eisen aan het uitvoeren van de bombardementen. We zetten de F-16’s alleen in het Oosten van Syrië in, en alleen om de aanvoerlijnen aan te pakken. De doelen worden nauwkeurig geselecteerd en zijn alleen statisch. De statische locaties bestaan uit gebouwen of plekken waar wapens, munitie of explosieven worden geproduceerd, opgeslagen of afgeleverd, of waar strijders worden getraind. De bombardementen mogen niet ten goede komen aan Assad en alles wordt gedaan om burgerslachtoffers te voorkomen. Het devies luidt wat dat betreft ‘ bij twijfel niet doen’.

Er is een politieke oplossing nodig voor het conflict in Syrië en een stabiel Irak, maar zolang een groot deel van het gebied onder controle van ISIS staat, zijn veiligheid en stabiliteit ver weg. Daarom kan bombarderen nooit de oplossing zijn. Vandaar dat gekozen is voor de Nederlandse inzet waarbij politieke, humanitaire en militaire inspanningen hand in hand gaan.

Sociaal democratische politiek moet altijd uitgaan van verantwoordelijkheid nemen, het volkenrecht volgen, en actief een bijdrage leveren aan het bestrijden van terreur en onderdrukking. Dat is niet makkelijk maar wel noodzakelijk.

Bert Koenders en Lilianne Ploumen

Het bericht Werken aan veiligheid en stabiliteit in Syrië en Irak verscheen eerst op PvdA Leerdam.

Tranen op de publieke tribune, gejuich in de wandelgangen en zelf had ik ook een brok in mijn keel. Het was dan ook niet zomaar een dag, afgelopen donderdag. Want na jarenlang praten werd deze week eindelijk het VN-verdrag voor mensen met een beperking aangenomen. En daar bleef het niet bij: een meerderheid van de Tweede Kamer steunde ook mijn voorstel om ‘algemene toegankelijkheid’ wettelijk vast te leggen. Daarmee wordt toegankelijkheid de norm en ontoegankelijkheid de uitzondering. Een historisch moment voor mensen met een beperking.

Deze wet gaat in de praktijk veel betekenen, zoals we al in de Verenigde Staten en Groot Brittannië kunnen zien. In deze landen – die al jarenlang een wettelijke regeling hebben – zijn veel letterlijke en figuurlijke obstakels uit de weg geruimd. Daar gaat nu in Nederland eindelijk ook echt werk van gemaakt worden. Zodat mensen met een beperking net zo goed (spontaan) een horecagelegenheid kunnen bezoeken, de trein pakken of een website raadplegen als mensen zonder beperking. Dat is toch ook eigenlijk ook niet meer dan normaal?

Dat vinden in ieder geval heel veel mensen op sociale media. Daar kwam een bijzondere actie op gang, gestart door de groep ‘Wij Staan Op’. Deze groep jongvolwassen gehandicapten riepen mensen op twitter en Facebook op voorbeelden van ontoegankelijke situaties te delen met als thema #jekomternietin. Duizenden reacties volgden, die stuk voor stuk duidelijk lieten zien waarom er echt een wet moet komen om voor een doorbraak te zorgen. Mede door deze actie, en door de steun van veel andere maatschappelijke organisaties en politieke partijen, kunnen we nu trots zeggen: #jekomterwélin!

Dat laat voor mij de essentie zien van wat wij, als PvdA-leden, elke dag proberen te bereiken. Als volksvertegenwoordiger, wethouder, of vrijwilliger samen met bondgenoten onze idealen verwezenlijken. Ondanks weerstand laten zien dat aan het einde van de dag sociaal-democratische politiek er echt toe doet. Dat we samen Nederland mooier kunnen maken. Niet alleen voor de ruim twee miljoen Nederlanders met een beperking, maar voor iedereen.

Ik wens u een mooie zondag.

Otwin van Dijk Tweede Kamerlid PvdA

Tranen op de publieke tribune, gejuich in de wandelgangen en zelf had ik ook een brok in mijn keel. Het was dan ook niet zomaar een dag, afgelopen donderdag. Want na jarenlang praten werd deze week eindelijk het VN-verdrag voor mensen met een beperking aangenomen. En daar bleef het niet bij: een meerderheid van de Tweede Kamer steunde ook mijn voorstel om ‘algemene toegankelijkheid’ wettelijk vast te leggen. Daarmee wordt toegankelijkheid de norm en ontoegankelijkheid de uitzondering. Een historisch moment voor mensen met een beperking.

Deze wet gaat in de praktijk veel betekenen, zoals we al in de Verenigde Staten en Groot Brittannië kunnen zien. In deze landen – die al jarenlang een wettelijke regeling hebben – zijn veel letterlijke en figuurlijke obstakels uit de weg geruimd. Daar gaat nu in Nederland eindelijk ook echt werk van gemaakt worden. Zodat mensen met een beperking net zo goed (spontaan) een horecagelegenheid kunnen bezoeken, de trein pakken of een website raadplegen als mensen zonder beperking. Dat is toch ook eigenlijk ook niet meer dan normaal?

Dat vinden in ieder geval heel veel mensen op sociale media. Daar kwam een bijzondere actie op gang, gestart door de groep ‘Wij Staan Op’. Deze groep jongvolwassen gehandicapten riepen mensen op twitter en Facebook op voorbeelden van ontoegankelijke situaties te delen met als thema #jekomternietin. Duizenden reacties volgden, die stuk voor stuk duidelijk lieten zien waarom er echt een wet moet komen om voor een doorbraak te zorgen. Mede door deze actie, en door de steun van veel andere maatschappelijke organisaties en politieke partijen, kunnen we nu trots zeggen: #jekomterwélin!

Dat laat voor mij de essentie zien van wat wij, als PvdA-leden, elke dag proberen te bereiken. Als volksvertegenwoordiger, wethouder, of vrijwilliger samen met bondgenoten onze idealen verwezenlijken. Ondanks weerstand laten zien dat aan het einde van de dag sociaal-democratische politiek er echt toe doet. Dat we samen Nederland mooier kunnen maken. Niet alleen voor de ruim twee miljoen Nederlanders met een beperking, maar voor iedereen.

Ik wens u een mooie zondag.

Otwin van Dijk Tweede Kamerlid PvdA

Het bericht Historisch moment voor mensen met een beperking. verscheen eerst op PvdA Leerdam.