Na jarenlang praten, rapporten schrijven, nog veel meer praten en tenslotte een op de valreep uitgesteld raadsbesluit kwam dan eindelijk een slot aan de soap D’n Nijswiller Hoaf, ofwel ALP (Agro Leisure Park). Dit betreft het voormalige Sophianum-schoolgebouw aan de oostzijde van Nijswiller die zou moeten worden omgevormd tot een 'streekproducten-belevingswereld'. De betekenis van deze laatste twee woorden veranderde voortdurend gedurende de voorbije jaren en werd steeds breder getrokken zodat niemand er helemáál tegen kon zijn.
Ook wij, PRO Gulpen-Wittem, verwelkomden elementen van het voorstel, met name de Nijswiller gemeenschapsvoorziening die inmiddels eveneens onderdeel van het plan geworden was. Dit was echter nooit reden om het in onze ogen onvoldoende samenhangend project als geheel te steunen. Om een voorbeeld te noemen: de hotelfunctie (80 kamers) zou in het luxe-segment moeten worden gepositioneerd om aan provinciale eisen te voldoen (onderscheidend karakter) en worden bevolkt door zakenlieden en welgestelde gezinnen met kinderen die bij ons Cittaslow komen onthaasten.
Wij stemden dus tegen het raadsvoorstel. Onze coalitiepartner Balans stemde juist volmondig vóór, nadat zij in verkiezingstijd ook al actief campagne had gevoerd voor het doorzetten van ALP. Dat is natuurlijk prima: een mooi staaltje dualisme!
Verrassend echter was de opstelling van de oppositie. CDA en Fractie Franssen probeerden nog de aandacht af te leiden door een motie in te dienen die qua strekking identiek was aan een eerder raadsbreed ingediende en inmiddels uitgevoerde motie. Maar tenslotte moesten beide partijen die zeven jaar lang hebben gevochten voor ALP met de billen bloot en ze stemden tegen. Zo kwam een bizar slot aan een sprookje waar uiteindelijk zelfs de bedenkers ervan niet meer in geloofden.