Beste mensen,
Wat een verrassing en wat een eer om deze koninklijke onderscheiding te mogen ontvangen.
Veel dank daarvoor,
En ook veel dank aan de burgemeester voor zijn mooie woorden.
Ik voel me erdoor geëerd, gewaardeerd en gezien, en dat maakt dit afscheid, wat me ook zwaar valt, iets lichter.
Ik heb het ook altijd een hele eer gevonden, een grote verantwoordelijkheid maar ook heel plezierig, om hier in deze raadzaal als volksvertegenwoordiger het woord te mogen voeren namens een deel van onze inwoners.
En het voelt ook wel een beetje raar en roept bij mij gemengde gevoelens op, als ik me realiseer dat het nu wellicht de laatste keer is, dat ik hier iets mag zeggen. Maar zeg nooit nooit in de politiek.
Ik zou graag even met u willen terugkijken op de afgelopen 16 jaar waarin ik actief ben geweest in de raad, 12 jaar in de raad, 4 jaar in de steunfractie.
Zoals u weet ben ik altjd heel erg kort van stof geweest, dus ik zal het nu ook kort houden.
Ik heb het altijd heel plezierig gevonden om naar de raadsvergaderingen te gaan. In deze ruimte heb ik me atijd heel erg thuis gevoeld. Dat kan natuurlijk komen, omdat deze zaal wel veel weg heeft van een kathedraal, maar dat was het niet alleen.
Ik heb me hier thuis gevoeld vooral door de kring van mensen met wie je hier in aanraking komt. In de raad mocht ik samen met mensen met heel verschillende achtergronden, met een dierenarts, een onderwijzer een agrariér, een ondernemer, een verpleegster, samen met hen mocht ik hier aanschuiven in het hart van de gemeente, aan de beleidstafel , om mee te mogen denken over maatschapelijke problemen die zich in onze samenleving voordoen en om daar samen oplossingen voor te vinden.
Dat is heel boeiend. Ik kan het iedereen aanraden.
En ik mocht overal over meepraten. Dat vond ik leuk. Maar als je overal over mee mag praten, wil je ook overal wel graag inhoudelijk iets zinnigs te zeggen hebben. En dat voelde ook als een grote verantwoordelijkheid en vroeg ook veel inspanning en voorbereiding.
En het was niet altijd gemakkelijk om het standpunt en de visie van een kleinere partij goed over het voetlicht te brengen.
Ik heb altijd mijn best gedaan om hier in het debat inhoudelijke argumenten in te brengen met het oog op het algemeen belang. Wat daar moest het en moet het hier in deze arena volgens mij over gaan.
En daarbij heb ik in de loop der jaren, steeds meer gezocht naar de verbinding in plaats van naar polarisatie of strijd. Dat paste meer bij mij, maar dat past ook veel beter bij de gemeente De Wolden
Of dat allemaal goed gelukt is, en of ik een goed raadslid ben geweest, dat oordeel is aan anderen.
Als ik kijk naar het aantal amendementen en moties dat ik namens groenlinks en soms mede namens andere partijen heb weten te verzilveren, dan is dat een bescheiden aantal. Niet het aantal dat ingediend is was bescheiden, wel het aantal moties dat aangenomen is. Dus: misschien waren we niet zo efficiént.
Maar als ik kijk naar de idealen en ideeén van GroenLinks die ik nu toch ook in de verkiezingsprograma’s van andere partijen terug heb gezien, en als ik kijk naar de verkiezingsuitslag van vorige week, dan is ons geluid toch zeker wel gehoord en ook goed overgekomen. En of er iets van terug te zien zal zijn in het nieuwe collegeprogramma, dat wachten we nog maar even af. Er wordt in ieder geval gewerkt aan een raadsbreed gedragen programma, en dat is mooi. Dat past ook bij de De Wolden.
Bovendien geldt in de Woldense politiek niet de opvatting dat democratie is: de meeste stemmen tellen. Democratie is vooral dat je rekening houdt met alle standpunten onder de mensen en dat je rekening houdt met standpunten van minderheden. Dat heb ik hier in de raad ook wel altijd gevoeld, dat er serieus naar je geluisterd werd. Natuurlijk waren we het hier niet overal eens met elkaar. Maar het bijzondere van de Woldense verhoudingen is wel, dat de verhoudingen onderling tussen de raadsleden en de inwoners altijd heel erg goed waren, en bleven. En daar heb ik ook erg van genoten. En zijn gemeenteraden waar dat heel anders gaat. Hier gelukkig niet. Ik hoop dat dat ook lang zo mag blijven.
Ik wil graag een paar mensen bedanken,
Collega raasleden voor de goede verhoudingen,
De griffier, die ben ik ook zeer dankbaar. Zonder haar, zou deze raad er niet zo goed opstaan, maar ook in het functioneren van een kleine eenmansfractie was de steun van de griffie, vanJosee, en suzan, van grote betekenis en onontbeerlijk.
Dank aan mijn steunfractieleden, Emmy, Roelinda, Arie en Deet en Jorn. Ik stond er gelukkig niet helemaal alleen voor.
Dank aan bestuursleden GroenLinks
Dank aan Harriet en de kinderen die mij nog wel eens moesten missen, omdat ik weer naar de politiek moest, - dat was , toen de kinderern nog allemaal thuis waren, ook wel eens heel vervelend, vooral die eerste vier jaar waren tropenjaren.
Dank aan onze kiezers die in het verleden hun vertrouwen in GL en in mij hebben uitgesproken en
Dank aan de bodes, met name Martijn en Jan, die altijd voor een goed kop koffie en een gezellige nazit zorgden.
En nogmaals dank voor het lintje
Mag ik daar tot slot nog even iets over zeggen
Ik heb wel even gedacht, of ik hem mischien zou moeten weigeren, zoals soms gebeurd, omdat wij wel een raadsvergoeding krijgen en er in de samenleving genoeg mensen zijn, die in stilte vrijwilligerswerk doen zonder vergoeding, en daarvoor is het lintje juist bedoeld.
Maar toen ik hier over nadacht kwam bij mij de gedachte boven, dat mijn vader en moeder er heel erg trots op zouden zijn, als ze zouden zien dat ik dit lntje zou krijgen en alleen al daarom aanvaard ik de onderscheiding van harte.
En in alle bescheidenheid durf ik ook wel te zeggen: misschien heb ik hem ook wel gewoon verdiend.
Tot slot wens ik mijn opvolgster Imke heel veel succes toe,
En de nieuwe raad heel veel wijsheid toe, voor de nieuwe raasperiode.
Het ga jullie allemaal goed, en we blijven elkaar natuurlijk wel zien. Ik ben de gemeente en de wereld nog niet uit.
Dank allemaal. Tot ziens.
