Poliflw

Twee bijeenkomsten nog in deze laatste week voor de zomervakantie. Eén van de werkgroep die zich bezig houdt met de toekomst van het bestuurscentrum in Sint-Oedenrode. En een beeldvormende avond over de Noordkade in Veghel. Op beide avonden werd duidelijk, dat de gemeente Meierijstad niet tevreden is met zomaar gewoon en eenvoudig. Het moet groots en meeslepend. Behoud van de huidige raadszaal bijvoorbeeld werd door de meerderheid van werkgroep als niet passend genoemd. Deze zaal voldoet niet aan te stellen eisen werd als kader meegegeven. Het moet groter en er moet sprake zijn van de “WAUW-factor”. Wat dat ook moge zijn. En ook al wordt die zaal maar een beperkt aantal keren per maand gebruikt, het is blijkbaar niet passend bij een ambitieuze gemeente als Meierijstad. Ondanks ook onlangs (bij het bespreken van de kadernota) meermalen uitgesproken zorgen over de financiële situatie in de komende jaren. Financieel neutraal was een andere eis, maar hoe hard die zal blijken te zijn is dan natuurlijk de vraag.

Ook tijdens de beeldvormende avond over de Noordkade werden prachtige vergezichten geschetst.  Met hierbij ook de "WAUW-factor". Voor met name de fase van de voltooiing, tussen 2025 en 2035. Met plannen voor woningbouw op dat terrein en natuurlijke het silotel, dat boven op de bestaande silo’s gebouwd moet gaan worden. Waarover insprekers hun onvrede uitspraken en nog een gerechtelijke procedure loopt. Al twee keer in het gelijk gesteld. Maar op het terrein van dit prestigeobject van Meierijstad mag blijkbaar wat meer. De wethouder gaf toe, dat er nog vergunningen verleend moeten worden. En er dus niet gehandhaafd is.

Ook het havenkwartier werd bij dit geheel betrokken en de grote verrassing van de avond, was de melding, dat er gesproken wordt met Victoria Mengvoeders aan de Zuidkade over verkoop van hun fabriek en terrein. Met fraaie beelden van mogelijke invulling van dit terrein. We durven bijna te voorspellen, dat straks het bod van de gemeente niet geaccepteerd zal worden, maar dan de firma van de Ven het wel kan kopen. Zoals eerder aan de Frisselsteinstraat gebeurde. Naast parkeren een andere mogelijke hindernis voor realisatie van het silotel weggenomen. En weer de mogelijkheid winst te maken op de omzetting van een bestemming van industrie naar wonen. We houden het in de gaten.

In een raadsinformatiebrief lazen we, dat de focus gelegd wordt op o.a. Veghel aan de Aa. Waarin de locatie Frisselsteinstraat wordt genoemd. Het aan de Aa grenzende oude postsorteercentrum, dat destijds door de gemeente Veghel opgenomen werd in plannen om daar een mooie groenstrook te maken langs de Aa, die in verbinding zou staan met doorgangen naar de Markt. We kregen toen als raad mooie vergezichten en locatieschetsen te zien, maar van die plannen is niets meer over.

Want wat blijkt, uit antwoorden op onze vragen daarover: het bod van de gemeente van 550.000 euro werd door PostNL niet geaccepteerd. Navraag bij het kadaster leert ons, dat de firma van de Ven uit Veghel dit pand en de grond op 11 november 2017 al heeft gekocht voor 700.000 euro. En onlangs in de Stadskrant het plan presenteerde voor 29 appartementen op die plek. Omgerekend naar vierkante meters kost die grond daar 144 euro. Waarde als bouwgrond minstens 350. Tel uit je winst. Want het gaat over 4.865 vierkante meter.

Bestemmingsplanwijziging van industrie naar wonen regelen en weer een miljoen verdiend. Aanvraag bestemmingsplan loopt. Van de 25% sociale huur die nu in Meierijstad de regels is bij nieuwbouw, daar mag van afgeweken worden. Met compensatie elders, kregen we als antwoord op eerdere vragen hierover. Gemiste kans voor de (voormalige) gemeente en winst voor particulier bedrijf.

In een raadsinformatiebrief lazen we onlangs, dat er weer 35.000 euro uitgetrokken zou worden voor onderzoek door externe adviseurs. Dit keer voor de herstructurering Veghel centrum. De provincie zou hetzelfde bedrag inbrengen. Totaal weer 70.000 euro dus voor adviezen.

Omdat het niet de eerste keer is dat het centrum van Veghel daarvoor in beeld is hebben we technische vragen gesteld over de totale kosten die aan adviseurs zijn uitgegeven in de afgelopen jaren. Als het gaat over Veghel Centrum. Na een eerste ontwijkende reactie kregen we op vervolgvragen uiteindelijk bedragen door. En dan lezen we dat voor de herinrichting van de markt in Veghel aan directe advieskosten 245.000 euro is uitgeven. Op het bedrag van 1.6 miljoen dat aan die herinrichting is uitgegeven.

Een rekensom leert ons dan, dat bij dit project dus meer dan 15% van de totale kosten besteed is aan adviseurs. En dan hebben we het nog niet gehad over de grote bedragen die door de voormalige gemeente Veghel ooit zijn uitgegeven aan adviseur Molenaar, die daarvoor adviezen gaf over lampen en gevels. En andere bureaus die voor veel geld hun licht mochten laten schijnen over dit centrum. Maar geen van alleen ooit echt een goede oplossing hebben weten aan te dragen die echt hout snijdt. En in de beantwoording wordt hier gemakshalve maar niet op teruggekeken. Wij concluderen daaruit dat adviezen veel geld mogen kosten en pleiten voor het gebruik van gezond boerenverstand. Waarmee je volgens ons verder komt dan met dure adviezen van externe adviseurs. Al zul je ze op onderdelen beslist wel nodig hebben.

In een raadsinformatiebrief werden we geïnformeerd over de voortgang inzake recreatie en toerisme in Meierijstad. Een mooi overzicht, maar wat ons op viel was het woordgebruik. Daarom hebben wij daarover vragen gesteld. Bijvoorbeeld waarom over storylines wordt gesproken in de kop, terwijl die in de tekst gewoon verhaallijnen genoemd werden. En dat het woord food blijkbaar niet gewoon voedsel of voeding kan heten. En waarom on brand en off brand gebruikt werd als term en er op de website gesproken wordt over highlights in plaats van hoogtepunten. Kortom: hoe Engels wil je het hebben waar Nederlandse begrippen voorhanden zijn?

In antwoord op onze vragen hierover wordt dan gemeld, dat de kopteksten letterlijk overgenomen zijn uit het actieprogramma waarin ze zo door een professioneel bureau zijn benoemd. Het is een marketingterm die door de recreatief toeristische sector wordt gebruikt. De term food is een steeds meer en vaker gebruikte (marketing)term, wordt geschreven. Meierijstad wordt gezien als hét foodcentrum. Afgestemd en passend bij de (inter)nationale doelgroep. Ook de termen on en off brand zijn letterlijk overgenomen uit het actieprogramma schrijft de wethouder. En de term highlights sluit volgens haar het beste aan bij de doelgroep. Het is de taal van de recreatief toeristische sector, volgens haar. Die zij gebruiken en een inkijkje geeft in hun wereld. Het zijn termen die een boodschap meegeven en aanspreken. En daarnaast geschikt is voor de internationale doelgroep die we graag willen ontvangen in Meierijstad. Uit deze antwoorden komt voor ons vooral naar voren, dat marketing (what’s in a name?) voor dit college leidend is in Meierijstad. En blijkbaar hoort gebruik van Engelse termen daar blijkbaar bij. Met als een soort doekje voor het bloeden als slotopmerking dat ze aandacht blijven hebben voor het gebruik van klare taal (wat afgesproken is met de raad) en waar nodig een toelichting zullen geven. En op aanpassingen hoeven we dus niet te rekenen.

Naar aanleiding van de toeslagenaffaire hebben we vragen gesteld hoe het beleid in Meierijstad is geregeld wat betreft de uitkerings gerechtigden. Lees het zeer uitgebreide antwoord: Jammer is het dat de fraude onderzoeken niet apart vermeld zijn van Meierijstad. Maar ook voor Bernheze en Boekel zijn opgenomen. Wij zijn wel gerustgesteld dat als een iemand met een uitkering boodschappen van iemand krijgt, niet meteen gekort wordt in Meierijstad.

1. Op welke wijze informeert de gemeente Meierijstad haar uitkeringsgerechtigde inwoners over de regels die met een uitkering samenhangen? 

Uitkeringsgerechtigden worden hierover geïnformeerd, vanaf het eerste intakegesprek bij een aanvraag van een bijstandsuitkering. Dit gesprek vind momenteel vanwege corona richtlijnen telefonisch plaats. Tijdens dit contact wordt uitgebreid stilgestaan bij de rechten en plichten die verband houden met een uitkering.De klantmanager die de aanvraag vervolgens overneemt ter verdere beoordeling, neemt alle rechten en plichten nogmaals in een dienstverleningsgesprek door. Bij dit dienstverleningsgesprek, wordt tevens een informatiemap verstrekt, met daarin o.a. alle regels die met een uitkering samenhangen. Nu er in coronatijd geen fysieke gesprekken worden gevoerd, wordt deze map per post toegestuurd. 

De klantmanager die een traject richting werk bespreekt, geeft een toelichting op de arbeidsverplichtingen. Gemaakte afspraken, worden per mail bevestigd en er wordt tevens een plan van aanpak toegestuurd.

Er wordt gebruik gemaakt van de tolkentelefoon, indien de belanghebbende onvoldoende Nederlands beheerst om het gesprek te kunnen voeren.

De inlichtingenplicht en de arbeidsverplichtingen, komen ook terug in alle beschikkingen die m.b.t. Participatiewet verzonden worden.

Spoort de gemeente actief fraude op? Ja Zo ja, om hoeveel gevallen gaat het dan over de afgelopen 5 jaar en wat voor bedragen zijn er teruggevorderd? 

Om binnen de gestelde termijn voor beantwoording van technische vragen te blijven beperken we ons hier tot de terugvorderingsperiode vanaf 1 maart 2018 2018: 50 onderzoeken, € 41.609,14 als terugvordering op geboekt *

2019: 68 onderzoeken, € 63.828,78 als terugvordering op geboekt

2020: 44 onderzoeken, € 152.606,28 als terugvordering op geboekt

*) op geboekt betekent het in de administratie vastleggen van een vordering in verband met vastgestelde fraude. Dit betekent niet dat er direct geïncasseerd gaat worden. Dit is maatwerk: afhankelijk van feiten en omstandigheden

Het gaat hier om terugvorderingen voor de gemeenten Boekel, Bernheze en Meierijstad bij elkaar. Tussen de gemeenten is geen beleidsmatig onderscheid in de uitvoering.

De uitvoering van de TOZO is niet meegenomen in deze cijfers.

Zo ja, op welke wijze gebeurt dit? Worden hiervoor bankafschriften na gekeken zonder dat er sprake is van verdenking van fraude? Wordt voor het opsporen van fraude gebruik gemaakt van ingehuurde bureaus? 

Wij sporen actief fraude op met behulp van interne en externe signalen. Soms voeren we themaonderzoeken uit. Zonder redenen (of zoals hier beschreven verdenkingen) worden er geen bankafschriften opgevraagd en nagekeken door de sociaal rechercheurs. Dit komt praktisch niet voor.

De gemeente Meierijstad heeft eigen sociaal rechercheurs in dienst. Alleen bij de start van de gemeente Meierijstad is gewerkt met externe bureaus. Maar vanaf maart 2018 met eigen medewerkers.

Maakt de gemeente gebruik van algoritmes of digitale opsporingssystemen?  Nee Zo ja, kunnen we dan inzicht krijgen in de werking van deze systemen? n.v.t. Zo ja, hoe wordt gewaarborgd dat deze systemen niet discrimineren? n.v.t. Vindt het college dat er voldoende ruimte is voor maatwerk om onderscheid te maken tussen mensen die een relatief kleine of onbewuste misstap hebben gepleegd tegenover mensen die met opzet frauderen? 

Ja. Het gemeentelijk beleid biedt ruimte om hierin onderscheid te maken en ook ruimte voor individueel maatwerk. De gemeentelijke regelgeving op het gebied van o.a. afstemming, terugvordering, boetes, het kwijtscheldingsbeleid P wet en onze schuldhulpverlening maken het mogelijk rekening te houden met de individuele (gezins)omstandigheden en  verzachtende omstandigheden. De inzet van preventieonderzoeken en Sociaal Recherche onderzoeken en het handhavingsbeleid is er in eerste instantie op gericht oneigenlijke instroom in de uitkering te voorkomen, en bij mensen die onterecht in de uitkering zitten de uitkering stop te zetten. Het gaat ons minder om terugvordering van de eventueel onterecht ontvangen uitkeringen. Gemeenten zijn wettelijk verplicht vastgestelde boetes te administreren (op boeken) De medewerkers wegen tijdens het onderzoek en de afhandeling daarvan mee om wat voor soort fraude het gaat en de opzet die hier achter zit. Bij sommige gevallen is een goed gesprek vooraf beter dan een groot fraude onderzoek. Deze werkwijze heeft de voorkeur van de gemeente Meierijstad en wordt vaak toegepast. We constateren dat dit een leereffect heeft en meer invloed heeft op het (toekomstig) gedrag van mensen dan het opleggen van een boete.

Hoe verhouden de maatschappelijke kosten van de terugvorderingen zich tot de opbrengsten? 

Onder maatschappelijke kosten van de terugvordering verstaan wij dat mensen daardoor in de schulden komen, onder het bestaansminimum, dakloos wellicht, in de criminaliteit belanden. Met ons huidige terughoudende beleid is dit niet aan de orde is. We leveren maatwerk en we stemmen de boete en invordering af op de mogelijkheden van de betrokkene. We passen waar dat nodig is ook de omgekeerde toets toe en handelen naar de geest van een regeling. Terugvordering van boetes sec leidt daarom niet tot maatschappelijke kosten in die zin. Zie verder onder 8

Met vriendelijke groet,

Het beleid in Meierijstad is dat bij alle nieuwe woningbouwplannen er 25% betaalbare woningen gebouwd moeten worden. Prima. Het helpt een beetje om de lange wachtlijst voor een betaalbare woning te verkorten. Ook bij projectontwikkelaars en particuliere initiatieven is het beleid van toepasing. Maar is de betaalbarheid van de woningen toekomstbestendig? In 2012 bouwt woning coöperatie de Kleine Meierij uit Rosmalen het project de Lochtenburg in Schijndel. Sociale huur appartementen in het Centrum van Schijndel. Maar…..

De woning coöperatie besluit in 2016-2017 de woningen te verkopen. Helaas niet aan Woonmeij of een andere coöperatie. Nee, vastgoed Daalmans wordt de nieuwe eigenaar. Wat dit voor de hoogte van de huren betekent is niet moeilijk te raden. Momenteel zijn huren van 800, 900 en zelfs 1000 euro zeker geen uitzondering. Voor raadslid Tonnie Wouters reden om de volgende vragen aan het college te stellen;

Bent u op de hoogte van bovenstaand voorbeeld? Is het te voorkomen dat projectontwikkelaars en andere particulieren initiatieven deze constructie ook gaan toepassen? Bent u bereid hier beleid op te ontwikkelen? Zo nee, waarom niet? Hoe is het geregeld dat de betaalbare koopwoningen bij de juiste doelgroep terecht komen? En dus niet opgekocht kunnen worden door bijvoorbeeld beleggers?

In de raadsvergadering van 24 september krijgen we mondeling antwoord

In het buitengebied zijn door de jaren heen verschillende bedrijven gevestigd. Als  kleine bedrijfjes gestart. En daarna groter en groter gegroeid. Zodat verschillende bedrijven eigenlijk op een industrieterrein zouden moeten zitten. Het gaat om een flink aantal bedrijven.

Bijvoorbeeld begonnen als een traditioneel loonbedrijfje. En vervolgens gespecialiseerd in grondverzet, transport, aanleg van onder -grondse en bovengrondse infrastructuur en meer.

Regelmatig komt er een verzoek in de gemeenteraad om toestemming te vragen nog verder uit te breiden. En het bestemmingsplan aan te passen. Het bedrijf verplaatsen naar een industrieterrein is vaak geen reële optie. Hierdoor krijgen we te maken met oneerlijke concurrentie. Landbouwgrond is vele malen goedkoper dan industriegrond.

De SP stelt dan ook voor om een BedrijfsSolidariteitsBelasting of -heffing in te voeren. In de commissie kregen we de toezegging dat de wethouder dit gaat onderzoeken. En natuurlijk blijven we alert dat er geen nieuwe bedrijven er bij komen in het buitengebied.

De gemeente komt met een gebiedsvisie Molenheide. Bedoeling is het behoud en versterken van de huidige functies. De grondgebonden landbouw, recreëren en sport. Prima. Daar kan niemand op tegen zijn. Het gebied ligt tussen de Structuurweg, Molendijk-Noord, Zuid-Willemsvaart en de Houtersedijk. Heel veel mogelijkheden dus.  Maar weinig concrete voorstellen die ook uitgevoerd gaan/kunnen worden. Alleen de huidige bewoners van resort de Molenheide moeten eraf.  Het enigste concrete plan. En wat blijkt nu....  Bij de totstandkoming  van deze visie is er niet gesproken met twee, wel heel belangrijke partijen,  in dit gebied, namelijk de bewoners van het gebied en de VVE (Vereniging van Huiseigenaren).  Deze mensen hebben inhoudelijk niet mee kunnen praten over de inhoud van de visie. Wel is er gesproken met Woonmeij, de provincie, een recreatieondernemer, een argrarische ondernemer en jawel met Paaspop en de Manege. Het goede nieuws is dat de raadscommissie de gemeenteraad (om deze redenen) adviseert om de visie van de raadsvergadering van 24 september af te halen. Op 24 september wordt duidelijk of de gemeenteraad het advies over zal nemen. De bewoners van het resort krijgen hiermee in ieder geval zes weken uitstel. In die zes weken wordt er gepraat met de VVE (vereniging van huiseigenaren) en de bewoners in het gebied.

Inbreng Tonnie Wouters namens de SP fractie

Ik heb verschillende definities gevonden van een visie. Ook de volgende,

Een visie is een inspirerend, uitdagend en dynamisch beeld van de toekomst. Het is een ambitieus en collectief gedeeld beeld van de toekomst, dat perspectieven biedt over een periode van ten minste drie tot vijf jaar. Heel eenvoudig biedt de visie het antwoord op de vraag: `wie en wat willen we over drie tot vijf jaar zijn en wat hebben we dan te bereikt.

De gebiedsvisie Molenheide wordt er niet collectief gedeeld. Hoor de insprekers. Deze visie gaat niet over een periode drie tot vijf jaar. Er worden vele jaren ingecalculeerd voor de hervorming van resort de Molenheide tot recreatiepark.

Mijn indruk is dat deze visie geschreven is om Manege de Molenheide en Paaspop de ruimte te geven om hun activiteiten legaal te kunnen uitbreiden.  Beide ondernemingen zijn een begrip in Schijndel, hebben zeker een toegevoegde waarde. Hun eventueel toekomstige gewenste uitbreidingen kunnen zeker uitgewerkt worden of ze haalbaar zijn. Het gebied de Molenheide is hiervoor groot genoeg.

Maar nee, in deze visie moeten de huidige bewoners van het resort hiervoor verdwijnen. Bewoners die in Schijndel, Meierijstad wonen. Eigen huisnummer, de meeste ingeschreven bij de gemeente. Bewoners die landelijke en gemeentelijke belasting betalen. Bewoners die huursubsidie konden ontvangen. Bewoners die al dan niet gedwongen de kavel en chalet moesten kopen. Bewoners hiervoor een hypotheek kregen. Bewoners die door de krapte op de woningmarkt noodgedwongen een chalet huren. Zeker niet goedkoop. Huren van 800 en 900 huur per maand is geen uitzondering. En dan ook nog regelmatig de eis dat er onder de tafel nog meer betaald moet worden.

De gemeente weet dit, werkt er zelf aan mee, en gedoogd….Het resort verloederd, er zijn illegale situaties, al dan niet bedrijfsmatige activiteiten.  En de gemeente gedoogd. Kwalijk is dat in de visie ongewenste situaties op het resort de bewoners van het resort stigmatiseert door alle bewoners onder een noemer te zetten. Daar nemen wij als SP uitdrukkelijk afstand van…

De gemeente is sinds 2018 in gesprek met op papier de huidige eigenaar, Comfortparcs. Waarom hebt u niet opgetreden, gehandhaafd tegen de wat nu de grote problemen zijn volgens u, de verloedering, de illegale praktijken, illegale verhuur aan arbeidsmigranten? Tijdens deze gesprekken weet U dat  VVE maandelijks 15.000 euro moeten betalen voor de servicekosten waaronder onderhoudskosten. U weet en ziet dat Comfortparcs helemaal niets aan onderhoud doet.

De gemeente weet tijdens de gesprekken met Comfortparcs dat de VVE bezig is om op de wettelijke goede manier Comfortparcs te dwingen zich aan de onderhoudsplicht te voldoen en het beheer op te pakken. Het zou de gemeente sieren als zij deze mensen ter zijde hadden gestaan, sterker nog ze had geholpen. Het tegendeel is echter de harde werkelijkheid. Op het punt dat er een dagvaarding bij Comfortparcs ligt komt de gemeente met de gebiedsvisie De Molenheide. Met als belangrijkste en meest concrete, de huidige bewoners moeten verhuizen.

Waar naar toe weet niemand. Door de visie nu te brengen zijn de chalets zo goed als onverkoopbaar geworden. Met als gevolg financiële problemen voor de eigenaren. En dan heb ik het nog niet over de emotionele problemen waar de visie voor zorgt. Of heeft de gemeente het plan om zelf alle verkochte kavels op te kopen? Maar dan nog is er geen andere woonruimte voor de bewoners.

Accepteer dat het Resort mede door het gedogen van de gemeente een soort van woonwijk is geworden. Ga daar handhaven zoals in alle andere woonwijken in Schijndel. Breng weer rust op het park. Blijkbaar is voor de gemeente de VVE nu een volwaardig partner. Ga daarmee aan de slag. De insteek van de visie, het behoud en versterken van het hele gebied is heel goed. Landschapsverbetering, recreatie, versterken sportvoorzieningen en meer, is wat betreft de SP de goede insteek. Neem de goede voorstellen mee. Stel samen met ook de VVE een nieuwe visie op. Een visie waarbij het resort de Molenheide een woonwijk wordt waar vrij recreëren, kamperen op den duur naast elkaar kan bestaan.

De gebiedsvisie Molenheide zet in op het behoud en versterken van de huidige functies. De grondgebonden landbouw, recreëren en sport. Prima. Daar kan niemand op tegen zijn.  Het gebied de Molenheide is enorm groot. Het ligt tussen de Structuurweg, Molendijk-Noord, Zuid-Willemsvaart en de Houtersedijk. Heel veel mogelijkheden dus. Maar weinig concrete voorstellen die ook uitgevoerd gaan/kunnen worden.

Wel worden 4 opvallende voorstellen genoemd;

Stichting Paaspop wil haar activiteiten uitbreiden. Eventueel een permanent natuurpodium. Manege de Molenheide organiseert enige tientallen evenementen per jaar. ( bekend is dat de manege al eerder een aanvraag heeft gedaan om ook huisjes te mogen verhuren bij paardensport evenementen ) Daarnaast organiseren de sportverenigingen evenementen. Al deze initiatieven bieden mogelijkheden ter versterking van toeristische recreatieve kernwaarden. Waarbij resort de Molenheide als recreatief park mee kan profiteren in de piek vraag naar accommodaties tijdens evenementen, alsdus de visie.

Goede voorstellen die zeker uitgewerkt zouden kunnen worden of ze haalbaar zijn. Het gebied de Molenheide is groot genoeg om dit te realiseren.

En de huidige bewoners van het Resort de Molenheide moeten dan maar (op den duur) verhuizen. Het resort moet weer een recreatief park worden, waar mensen vrij kunnen kamperen.

De gemeente wordt in onze ogen hierdoor een onbetrouwbare overheid.

De gemeente heeft zelf meegewerkt aan het omvormen van een camping naar het resort De gemeente heeft tientallen jaren gedoogd dat er vast gewoond wordt. De gemeente heeft toegestaan dat de campinggasten verplicht werden om een kavel te kopen. De gemeente en ook de landelijke overheid wist en weet dat er chalets werden en worden verhuurd. Bewoners konden lange tijd notabene huursubsidie krijgen. De gemeente weet dat het kopen van een kavel een flinke investering, vaak via een lening is voor mensen. Daarboven op hebben veel bewoners voor kapitalen verbouwd aan hun chalet. De gemeente weet dat er illegaal verhuurd wordt aan arbeidsmigranten. De gemeente weet dat er door bepaalde mensen overlast veroorzaakt wordt. Met al dan niet bedrijfsmatige activiteiten. De gemeente weet dat door de krapte op de woningmarkt mensen zich gedwongen voelen op het resort een plekje te bemachtigen.

Wat te doen?

Om te beginnen zal het illegaal verhuren en de overlast moeten stoppen. Er zal gehandhaafd moeten worden. Om hiermee te starten zal zeker in het begin de politie vaak op het terrein moeten zijn. Wanneer er in een wijk sprake is van overlast en illegaliteit, wordt er toch ook gehandhaafd!  En niet besloten dat alle wijkbewoners dan maar moeten verhuizen. De SP-fractie heeft inmiddels een flink aantal kritische vragen gesteld. Het vast stellen van de visie is zeker nog geen gelopen race.

De SP-afdeling Meierijstad ondersteunt de inzamelactie van ‘3 Zusters’, een initiatief van verpleegkundigen, om zoveel mogelijk schoenen op het Malieveld te krijgen. De komende dagen worden er door het hele land schoenen ingezameld, die op zaterdag 5 september op het Malieveld worden gezet. Zaterdag is er een online demonstratie via eerlijkebeloning.nl. Vanwege de coronamaatregelen is een vol Malieveld niet mogelijk, maar wél worden er duizenden paar schoenen neergezet onder het motto: “Wij kunnen niet gaan, maar onze schoenen wel”. Ook in Meierijstad kunnen de komende week schoenen worden gebracht.”

Het initiatief voor deze schoenenactie komt van verpleegkundigen Natasia ten Kattelaar en Eefje van Keeken. Zij en alle andere zorgmedewerkers kregen aan het begin van de coronacrisis nog een daverend applaus, maar zagen vervolgens wegrennende Kamerleden en voorstellen voor salarisverhoging keer op keer weggestemd worden. Met een Malieveld vol schoenen willen ze meer dan alleen applaus. De SP steunt hun initiatief en loopt met hen voorop om de mensen in de zorg te geven wat ze verdienen: structurele loonsverhoging en een verlaging van de werkdruk.

Eefje en Natasia gaan voor minimaal vijfduizend paar schoenen. Maar ze hopen op veel meer. Iedereen die zich wil aansluiten - en een paar schoenen over heeft – kan zijn schoenen inleveren bij:

SP-Meierijstad, Andoornstraat 5, Schijndel. Je kunt de schoenen voor de deur van ons kantoor leggen. Er is maandagavond van 20.30 uur tot 21.30 uur iemand aanwezig. Ook dinsdagavond van 19.30 uur tot 20.30 uur. Woensdag en donderdag van 13.00 uur tot 15.00 uur.

Inleveren kan tot donderdag 3 september 15.00 uur. Inzamelpunten elders in het land zijn te vinden via: https://www.facebook.com/3zusters

De online demonstratie is op 5 september. Nog niet aangemeld?

Meld je dan nu aan via eerlijkebeloning.nl