Lees dat woord nog eens terug en laat het tot je doordringen. Kun je je voorstellen dat we deze maand de Week van de Eenzaamheid hebben gehad? Veel mensen leven in eenzaamheid en hebben geen of weinig contact met familie, vrienden, buren of medebewoners van dorp of stad. Sommigen zijn afhankelijk geworden van zorg, wat het erg moeilijk maakt om contact te blijven houden.
Na de afbraak in de zorg is dat er niet beter op geworden, en de SP blijft ervoor knokken dat zij die het nodig hebben die zorg ook krijgen. Maar het zijn niet alleen hulpbehoevenden die het risico lopen om in eenzaamheid te raken; in een wereld waarin er kapitalen worden verdiend aan Internet en mobiele telefoons, verspreidt eenzaamheid zich razendsnel.
Veel mensen zijn actief op sociale media waar zij een virtueel leven leiden in chatgroepen, gevangen in de dreiging achterop te raken en niet meer bij de groep te horen. Daar zijn al termen voor, zoals FOMO: Fear Of Missing Out (angst om iets te missen).
De automatisering grijpt om zich heen, ook bij de gemeente. Ook al noemt men een website een portaal – in een ultieme poging om de herinnering aan een gebouw levend te houden – het menselijk contact is er niet: het beeldscherm wordt het vertrouwde gezicht.
De SP houdt vast aan de menselijke maat, en ondersteunt initiatieven die mensen met elkaar in contact brengen. De Schouwburg is er voor iedereen, en verenigingen kunnen rekenen op ondersteuning van de gemeente. Als we elkaar vaker tegenkomen zullen we ook meer naar elkaar omkijken, zoals dat hoort in een samenleving.