Poliflw

Barendrecht is een fantastisch dorp. Niet voor niets is er al jaren een roep om meer woningen. Barendrechters blijven graag Barendrechters en veel mensen willen hier komen wonen. In alle segmenten van de woningmarkt bestaat er een (grote behoefte). In alle prijscategorieën is er vraag.

In Barendrecht is er nauwelijks nog fysieke ruimte beschikbaar om (grootschalig) aan woningbouw te doen. De laatste kavels worden bebouwd. We zijn dus aangewezen op herontwikkelingen. Hiermee voegen we niet veel woningen toe aan Barendrecht. Omdat Barendrecht zo’n mooi dorp is, is het niet goedkoop om hier te ontwikkelen. Het huidige woningaanbod is slechts in beperkte mate “bereikbaar” voor diverse specifieke doelgroepen (jongeren, ouderen). Een van deze doelgroepen betreft de statushouders.

 

We zijn als gemeente verplicht om jaarlijks een vastgesteld aantal statushouders te voorzien van woonruimte. Daarbij was de verplichting om hen een urgentiestatus te verlenen betreffende sociale huurwoningen. Met deze urgentieverklaring heeft de doelgroep een voorrangspositie t.a.v. sociale huurwoningen. De wachtlijsten voor deze woningen zijn groot. Het gevoel van onrechtvaardigheid ook. Het is lastig uit te leggen dat je als Barendrechtse jongere soms wel 6 jaar op een wachtlijst staat en dat dan een nieuwe doelgroep voorrang heeft. Landelijk is dit erkend en de verplichting voor het verlenen van een urgentieverklaring is geschrapt.

 

Het staat voor de Barendrechtse VVD als een paal boven water dat we wat ons betreft de ongelijke situatie moeten opheffen. Schrappen van de urgentiestatus is dus zeer wenselijk. Echter de verplichting en quota tot plaatsen van statushouders is niet geschrapt. Met andere woorden, we moeten nog steeds een vastgesteld aantal statushouders een woning aanbieden. Voordat je het instrument “urgentieverklaring” kan en mag schrappen heb je dus een goed alternatief instrument nodig. Je kan niet een werkend en noodzakelijk instrument uit je gereedschapskist schrappen als je geen alternatief hebt.

 

Er zijn op dit gebied dus twee uitdagingen:

het vergroten van maatschappelijk draagvlak en rechtvaardigheidsgevoel (het schrappen van de urgentie voor statushouders).Maar veel belangrijker nog het vergroten van het woningaanbod in Barendrecht. En daarbij moeten we bijzondere aandacht hebben voor specifieke doelgroepen.

We moeten dus creatief zijn in ons denken. En alternatieve woonvormen laten realiseren in Barendrecht. De Barendrechtse VVD heeft daarom samen met de EVB een motie ingediend tijdens de raadsvergadering van 5 maart. Met deze motie geven we het college de opdracht om alternatieve en creatieve plannen uit te werken om het woningaanbod te vergroten. En dit ook gelijk als instrument ter vervanging van het instrument “urgentieverklaring statushouders” in te zetten. Zo slaan we dus meerdere vliegen in 1 klap!