Geacht College en leden van de gemeenteraad, Hierbij leggen wij u de volgende motie voor.
Ieder jaar bespreken corporaties, gemeenteraad en een vertegenwoordiging van huurders de prestatieafspraken. Hierin worden afspraken gemaakt over de betaalbaarheid, beschikbaarheid, het onderhoud en de verduurzaming van sociale huurwoningen.
We willen verwijzen naar het onderzoek van Nibud (Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting) in 2019. Daaruit komt naar voren dat 50 procent van de huurders moeite heeft om rond te komen, 40 procent financiële schaarste ervaart en 30 procent betalingsachterstanden heeft.
SP pleit er in deze motie voor om de woonlasten van huurders niet nog verder op te laten lopen. Concreet: De huur mag in 2020 niet verhoogd worden. 0% is genoeg! De verhuurdersheffing In 2012 werd als gevolg van de kredietcrisis een extra belasting ingevoerd, die nooit is teruggedraaid. Zo betalen huurders in Nederland nog steeds voor de vorige crisis. Hierdoor belandt drie maanden huur per jaar van elke huurder – in totaal 2 miljard euro per jaar – rechtstreeks in de staatskas. Maar in plaats van zich hiertegen te verzetten, laten woningbouwcorporaties en gemeentebesturen huurders de klappen opvangen. Ze zadelen hen op met absurde huurverhogingen en plegen amper onderhoud. Zo werken wethouders en corporaties mee aan de verdere afbraak van de volkshuisvesting. Ondertussen worden bedrijven met miljarden euro’s aan overheidsgeld gesteund. De zakken van de overheid zijn volgens het kabinet Rutte diep, dus geld is er wel. Het is een kwestie van keuzes maken. Het schrappen van de verhuurdersheffing kan daarmee een begin zijn van de wederopbouw van trotse volkshuisvesting. Waarbij we daarvoor in de plaats investeren in kwalitatief goede, energiezuinige en betaalbare woningen voor iedereen. Voor die wederopbouw is geen verhoging van de huur, maar een verhoging van politieke en maatschappelijke druk nodig. De toekomst van huurders en onze volkshuisvesting staan op het spel, en ze zijn het meer dan waard om voor te vechten.
Coronacrisis De Woonbond pleit al voor het schrappen van de huurverhogingen én de verhuurdersheffing. Zij zeggen hier het volgende over: “De woonquote (het deel van het inkomen dat iemand kwijt is aan wonen) van huurders lag in 2018 gemiddeld al op 38%. Bij een groot deel van de huurders staat het water dus nu al aan de lippen. Veel huurders zien een onzekere toekomst tegemoet en verwachten door de Coronacrisis een inkomensdaling waarvan het maar de vraag is in hoeverre dat gecompenseerd wordt. Het niet verhogen van de huur geeft hun wat financiële ademruimte.”
De coronacrisis brengt veel onzekerheid. Iedereen weet dat huurders van sociale huurwoningen niet de meest kapitaalkrachtigen zijn. Dat is zelfs staand beleid want mensen met een te hoog inkomen komen niet in aanmerking voor een sociale huurwoning. Het overgrote deel van de huurders heeft onzeker werk, krijgt een laag loon, werkt in de cruciale sectoren, is werkzoekend of moet rondkomen van een uitkering of van een klein pensioentje. Deze mensen mogen niet bedreigd worden in hun bestaanszekerheid. Zij moeten juist nu zekerheid krijgen. Van maatwerk…
Wij hebben hier een drietal fundamentele bezwaren tegen. Ten eerste gaat deze redenering volledig voorbij aan de kwetsbare financiële situatie waar vele huurders al jaren in verkeren. Er kan geen sprake van maatwerk zijn omdat de problemen het overgrote deel van de huurders betreft.
Hierdoor betalen zij meer huur, is er minder geld voor onderhoud en verduurzaming en loopt de nieuwbouw van sociale huurwoningen dermate achter dat er woningnood is ontstaan. Dit blijven accepteren en de rekening blijven doorschuiven op de huurders is meewerken aan het afbreken van de sociale volkshuisvesting. Ten derde zorgt de huurverhoging ervoor dat corporaties zich vervreemden van hun huurders.
Door in deze tijd weer een huurverhoging op te leggen worden huurders door hun eigen corporatie in de problemen gebracht. Dit zorgt voor onrust, frustraties en woede richting de corporaties. Sterker nog: Corporaties lijken liever met het kabinet Rutte III samen te willen werken aan de afbraak van de sociale volkshuisvesting dan het op te nemen voor de huurders die de salarissen van corporatiebestuurders betalen. …naar collectieve politieke actie Maar het kan ook anders en beter. Want in tijden van crises zijn dingen die jarenlang onmogelijk leken ineens wel mogelijk. Zo werd er in de Eerste Kamer onlangs een voorstel aangenomen om de huren te bevriezen. Hiermee is de huurverhoging nog niet van de baan, maar moet de minister nu gaan bepalen wat ze gaat doen. Dat biedt een kans. Als wethouders en corporaties nu karakter tonen, hun rug rechten, gaan staan voor hun huurders en het goede voorbeeld geven door zelf de huurverhoging te stoppen, kunnen we samen de druk op de politiek in Den Haag opvoeren. Samen met een beweging van huurders kunnen we dan de huurverhoging van tafel krijgen. Voorstel: - Als raad uit te spreken dat de huren in deze crisistijd niet verhoogd dienen te worden En als volgt te besluiten: Het college te verzoeken om:
1. Dit standpunt over te brengen aan het kabinet;
2. Zich in te spannen om samen, corporaties, huurdersorganisaties en huurders samen een protestactie en lobby richting kabinet, minister, de Tweede en de Eerste kamer te organiseren om alle huren te bevriezen én de verhuurdersheffing om te zetten in een investeringsplicht. Het college op te dragen om:
3. Opnieuw in overleg te gaan met de Beuningse corporaties om af te spreken dat de geplande huurverhogingen in de gemeente Beuningen voor 2020 terug worden gedraaid;
4. Een convenant voor te bereiden om samen met verhuurders in de vrije huursector afspraken te maken over maximale huurverhogingen voor het jaar 2021.
