Poliflw

De Lochemse Schouwburg bestaat 150 jaar. Dit weekend viert ze dat met gratis voorstellingen, taart en een mooi open huis. Ik baal dat ik er zelf niet bij kan zijn wegens andere verplichtingen maar het zal er vast heel gezellig en erg druk zijn.

Steeds zichtbaarder is de energie van de stad. Waar enkele jaren geleden nog vaak afwachtend naar elkaar gekeken werd en initiatieven spaarzaam bezocht werden is de stad Lochem nu steeds vaker een plek van plezier. En niet in de laatste plaats dankzij de Schouwburg en het Filmhuis. 

Onze gemeente kent vele kernen met bijzondere plekjes en lokale festivals en evenementen. Toch hoor ik steevast ik bij de jaarbijeenkomst van nieuwe inwoners dat ze vooral toch ook vanwege de schouwburg naar de gemeente Lochem verhuizen. Dat maakt me blij en dat maakt ook dat ik de maatschappelijke bijdrage voor de schouwburg aanvaardbaar vind. 

De afgelopen jaren is er politieke rust rondom cultuur. Geen gedoe over bibliotheek, Muzehof en schouwburg. De subsidies staan vast en het management heeft de boel onder controle. Dat zorgt er ook voor dat alle energie gericht kan worden op de inhoud. Goede programma’s, slimme nieuwe verassende optredens en dat in een zaal met maar 400 stoelen.

Ik heb ooit eens een vergelijk gemaakt met de schouwburgen in omliggende steden. Per inwoner geven die gemiddeld twee keer zoveel uit als wij in onze gemeente. En daar staan de kranten vol van de berichten over extra geld nodig en bezuinigingen. Gelukkig hebben wij daar geen last van. Als inwoner en raadslid ben ik blij met dit stukje vertier. 

Ik heb er zelf de afgelopen jaren zeven keer mogen staan. Soms met slechts enkele toehoorders en ook een enkele keer met de stadslounge bijna vol. Hoe bijzonder is het om dan, vlak voor het doek opent, op hetzelfde bankje te zitten als al die artiesten die daar de afgelopen anderhalve eeuw hebben opgetreden. 

Ik feliciteer Schouwburg Lochem van harte met dit mooie jubileum. Ik wens ze toe dat alle inwoners van onze gemeente en vele anderen komende jaren nog menig bezoek zal brengen aan dat mooie stukje historie. Haar medewerkers werken daar elke dag heel hard voor en dat verdient ze! Dat komt ze toe. Ook de komende anderhalve eeuw! D’r an.

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Ik denk met Pasen aan het voorjaar. De lente in de tuin, verse knoppen aan de bomen, eieren zoeken, even rust. Uit de krochten van mijn opvoeding klinkt nog een klein stukje katholiek. Maar vandaag? Sri Lanka!

In de week dat de Notre Dame afbrandde, de gele hesjes protesteren tegen de miljoenenopbrengst van de herbouwgiften, Nederlandse Europarlementariërs vergeten te stemmen tegen de WW-export en Ajax na 22 jaar de halve finale weer bereikt exploderen op Paaszondag hotels en  kerken in Sri Lanka. Waarom toch?

Ik ben voor vrijheid van godsdienst. Je mag geloven wat je wilt, erover praten, preken, overtuigen en er geld voor vragen. Mag allemaal. Maar waar ik de grens trek is bij geweld. Ik ben daar zo klaar mee! Gun elkaar nou gewoon eens een beetje ruimte. Maar deze Paasdag niet in Sri Lanka. Luxe vakantie hotels en kerken zijn het doelwit. Afgunst het motief…

Ik ben ook voor verantwoordelijkheid. En voor wederkerigheid, de nieuwe liberale waarde in plaats van sociale rechtvaardigheid in het stuk van Klaas voor de VVD. Een gift beantwoord je met een tegengift. Let wel, het is geen oog-om-oog, de ‘t’ staat er wel degelijk. Het mooie van sociale rechtvaardigheid vind ik het onbaatzuchtige. De intrinsieke motivatie die bij wederkerigheid ontbreekt. Dat maakt verantwoordelijkheid dus nog belangrijker. De verantwoordelijkheid om mijn vrijheid geen inbreuk te laten hebben op die van de ander, ook al geloof ik niet wat hij of zij gelooft. Ook al ben ik tot in het diepst van mijn wezen het daar niet mee eens. De ander mag. Leven, geloven, belijden, prediken en overtuigen. Maar niet met bommen en niet met geweld.

Het gele hesjes protest is ook afgunstig. De rijken der aarde geven wel geld aan de Notre Dame maar niet aan de armoe van de massa. Daar tegen protesteren mag, maar blijkbaar is de sympathie voor de brandende kerk groter dan het al maandenlang klinkende gele volksgemopper. 

Was afgunst niet ook het motief van Judas…? 

Het vraagt geduld en volharding maar uiteindelijk zullen hoop en geloof prevaleren. Onze konijnen eten samen een blaadje paardenbloem en ik zoek straks een ei. Ik denk deze Pasen aan de slachtoffers in de hotels en de kerken van Sri Lanka en blijf hopen. Omdat ik geloof in onze vrijheid en ons liberale leven. Ik gun dat jullie ook! Fijne Pasen! D’r an! 

Erik Haverkort