Poliflw

VKGO is de grootste fractie in de gemeenteraad. De gemeenteraad is het hoogste gezag in de gemeente ofwel de baas. Om praktische redenen is er ook een dagelijks bestuur en dat zijn de burgemeester en de (vier) wethouders. Die zijn belast met de dagelijkse gang van zaken.

Kort gezegd is het de gemeenteraad die het beleid bepaalt en het college van b&w die dat beleid uitvoert. Qua opzet eigenlijk niet veel anders dan bij een sportvereniging.

De gemeenteraad telt 31 leden. Mannen en vrouwen die gezamenlijk een dwarsdoorsnede vormen van de bevolking. Boeren, burgers en buitenlui om het zomaar te zeggen. Rijp en groen. Links, rechts, liberaal en levensbeschouwelijk. En zo hoort dat ook.

Maar de gemeenteraad is ook lekenbestuur. Geen professionals. Dat zijn de wethouders en de ambtenaren. Het lekenbestuur is voor het functioneren volkomen afhankelijk van de informatie die zij ontvangen vanuit de professionele organisatie. Is die informatievoorziening matig of slecht, dan kan zo’n gemeenteraad onmogelijk functioneren. Een auto zonder brandstof.

Dat nu is aan de orde in onze gemeente. Matige informatievoorziening  is zo’n beetje schering en inslag. Maar rond het onderwerp flexwonIngen voor vluchtelingen maakt het college van b&w het wel erg bont.

Terwijl de raad het dus voor het zeggen heeft, besluit het college van b&w zonder daar de raad bij te betrekken, om aan de Sommelsdijkse Havendijk 111 flexwoningen te plaatsen voor de opvang van rond 300 vluchtelingen uit Oekraïne.

Ook de bevolking wordt op geen enkele wijze bij het proces betrokken.

Maar in plaats van  op hun schreden terug te komen, werd het van kwaad tot erger. Om het bouwproces te versnellen werd voor een procedure gekozen die op voorhand gedoemd was te mislukken. En inderdaad, de rechter haalde een streep door de plannen.

En dan de spreekwoordelijke druppel: terwijl op bevel van de rechter met de werkzaamheden moest worden gestopt, werd gewoon doorgewerkt. Doodleuk werd de ene na de andere heipaal in de grond gejast.

Natuurlijk was het een opeenhoping van zaken, maar toen was de maat wel vol.

VKGO zegde het vertrouwen in de coalitie op.

Zonder een of ander geraffineerd plan of een plan B of plan C.

Gewoon en kwestie van politiek fatsoen.

Op maandag 25 september 2023, laat in de avond, heeft de fractie besloten het vertrouwen in de coalitie op te zeggen. De fractievoorzitters van de coalitiepartijen, de overige fractievoorzitters, de burgemeester en de griffier zijn op genoemde avond op de hoogte gesteld, met de mededeling dat een verklaring volgt.

Onderstaand de toegezegde verklaring.

Onwennig

Niet echt verwonderlijk. Zo maar ineens de grootste fractie en dan ook nog een fractie die in betrekkelijk korte tijd ingrijpend van samenstelling veranderde. Sturing geven aan coalitievorming, het schrijven van een programma en de samenstelling van een college van b&w. Maar hoe dan ook: het lukte allemaal. Er kwam een coalitie, een programma en een college. Desondanks heeft de term onwennig ons nooit verlaten.

En dat lag niet aan de thema’s die langskwamen. En het lag niet aan de omgang met de collega-raadsleden. Hartelijk in het algemeen.

Het was en is de omgang van college van B & W met de gemeenteraad die ons geen moment rust gaf (en geeft).

Flexwoningen

Nog maar net uit de startblokken en daar was volkomen onverwacht het dossier flexwoningen. Het college van B&W had in zijn wijsheid een besluit genomen met verstrekkende gevolgen en daar op geen enkele wijze de gemeenteraad en de samenleving bij betrokken. Nota bene een thema dat gaat om ruimte, om geld, om onderwijs, om vervoer, om veiligheid, om woningbouw, om huisvesting voor jongeren, om contractuele verplichtingen.

De kritieken daarop hebben geen betrekking op de opvang van deze vluchtelingen. Voor zover te overzien is er in de wijde omgeving niemand die die noodzaak van opvang betwist.

Het probleem ligt anders. Het heeft te maken met het gezag van de gemeenteraad. De gemeenteraad is het hoofd van de gemeente. Maar de laatste jaren is er de tendens dat de macht van het college van B & W toeneemt en die van de raad tanende is. Het passeren van de raad wordt in het jargon een doodzonde genoemd. En het passeren van de samenleving, zeker bij een dergelijk zwaar onderwerp, doet daar niet veel voor onder. Misschien nog wel erger: in onze tijd waar de samenleving een enorme behoefte heeft aan openbaarheid en transparantie, gaat dat in onze gemeente vooral achter gesloten deuren. Geen controle door de raad, geen controle door de pers, geen controle door het publiek.

Niet op zichzelf

Het dossier flexwoningen staat niet op zichzelf. Het niet informeren, het niet tijdig informeren, het halfslachtig informeren: het is bijna regel. Bioboard, DBGC, SRGO, NLDelta en ga zo maar door.  Het is aan de gemeenteraad en zeker aan de coalitiepartijen aan deze praktijken een eind te maken. Maar die vlieger gaat niet op.

De fractie van Vitale Kernen is al diverse malen geconfronteerd met de zogenoemde vertrouwenskwestie. Want wie niet meewerkt met de dominante cultuur is tegen. En dan de spreekwoordelijke druppel. Geheel in de lijn der verwachting is het project flexwoningen door de rechter teruggefloten. De werkzaamheden moesten worden neergelegd, waaronder het heien. Dat is de boodschap van de rechter. Maar de gemeente, die de bevolking de maat neemt als de regels niet worden opgevolgd, plaatste zich boven de wet en ging rustig door.

Samengevat

Samengevat is een situatie ontstaan waarbij de gekozen volksvertegenwoordiger zijn taak niet of niet naar behoren kan vervullen. Het college van B & W maakt dat onmogelijk en dat ervaart onze fractie als niet integer.

Vind je dit een interessant artikel? Deel het dan met je vrienden!