Het was burgemeester Gerben zelf die vorig jaar de toon zette tijdens de eerste ‘midsimmermoeting’. ‘Wy dogge it oars’ (wij doen het anders) was het thema van zijn toen de perfectie benaderende toespraak. Hij onderstreepte dat destijds met een keur aan -soms bijna hilarische- voorbeelden die bij elkaar een beeld schetsten van een zelfbewuste, soms wat rebelse gemeente Achtkarspelen die de angst voor het onbekende van zich had afgeschud. ‘Wy dogge it oars’, dacht iedereen met hem mee. ‘Wy dogge it oars’ hoorde je dan ook in de maanden daarna regelmatig klinken aan de diverse vergadertafels.
En dus… besloot de gemeente om het dan dit jaar maar weer op precies dezelfde manier te doen. Maar… dan is het niet anders meer. Dan is er niets vernieuwends meer aan, dan is dat rebelse eraf, dan wordt het hier en daar zelfs misschien wel een beetje flauw. En dat was dus afgelopen woensdagavond het geval. De tweede midsimmermoeting. Alweer in plaats van de meer klassieke nieuwjaarsreceptie een half jaar eerder. Maar ja, dat wisten we dus eigenlijk al. De weersomstandigheden waren gunstig, maar net niet zo volmaakt als een jaar eerder toen er sprake was van zo’n eindeloze, zwoele, bijna mediterraans aandoende zomeravond. De locatie (de Kruidhof) was erg mooi maar kwam qua sfeer toch niet echt in de buurt van vorig jaar toen de gemeente zijn gasten in de eigen tuin ontving. Alweer net niet. Vorig jaar was er een enorme opkomst, dit jaar was het bezoekersaantal op z’n minst gehalveerd. En dan de toespraak van burgemeester Gerben. Nu ben ik een gekend bewonderaar van zijn taalgebruik, zijn humor en de wijze waarop hij een betoog weet op te bouwen; voeg daar nog ‘ns de wetenschap dat hij zichzelf vorige jaar juist tijdens dit feestje had overtroffen aan toe, en het zal verklaren dat mijn lat lag misschien ook wel heel erg hoog lag. Te hoog bleek dus. Dat kan, dat mag, ook Messi speelt wel ‘ns een mindere wedstrijd zonder daarmee gelijk een slechte voetballer te zijn maar gevoegd bij al die andere factoren werd het net-niet gehalte wel een tikje hoog. Kort samengevat kwam de speech dit jaar neer op ‘dit-is-geen-afscheid, duurzaamheid is belangrijk, dit-is-geen-afscheid, het gaat goed met Achtkarspelen, dit-is-geen-afscheid, we hebben de jongste wethouder van Fryslân, dit-is-geen-afscheid’. Tsja.
Meestal is drie keer scheepsrecht, maar misschien moest de gemeente maar besluiten om het in dit geval bij twee keer te laten. Doe ‘ns wat anders. Een nieuwjaarsreceptie bijvoorbeeld. Ja, dat is eigenlijk een heel goed idee, zo’n nieuwjaarsreceptie. En dan burgemeester Gerben nog één keer op de zeepkist. Ik kan er nu al naar uitkijken. Want ook al was dit dan misschien een iets mindere wedstrijd, hij is en blijft wel een verdraaid goede voetballer. Kan nu al naar z’n volgende optreden uitkijken.
Het bericht Wy dogge it oars verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.
