Holocaust Memorial
Day
Afgelopen vrijdag
26 januari was ik aanwezig bij de Holocaust Memorial Day op de Joodse
Begraafplaats in Zaandam. Een dag waarop de slachtoffers van de Tweede
Wereldoorlog worden herdacht en dan in het bijzonder de miljoenen Joodse
slachtoffers. Ik was daar omdat ik lid
ben van het 4 mei comité Westzaan en in de organisatie zit van de Open Joodse
Huizenroute. Op de site van de gemeenteraad werd gevraagd wie er aanwezig was,
dus ik heb dat gemeld. Donderdagochtend kreeg ik het verzoek om namens het gemeentebestuur
bloemen te leggen en een speech te houden. En of ik die speech dan zelf kon
schrijven. Eerst nagedacht over een thema. Dat was niet zo moeilijk als VVD
lid. De speech moest gaan over Vrijheid! Mooie tekst vond ik op de website van
het 4 en 5 mei comité Zaanstad. De tekst heb ik wat aangepast aan het feit dat
er door kinderen van OBS De Dijk gedichten werden voorgedragen. De afsluiting
van de bijeenkomst werd gedaan door Rabbijn Spiero met een gedicht en een
minuut stilte. Daarna de bloemlegging. Hieronder de tekst van mijn speech.
Rina Schenk
Geachte aanwezigen,
De heer Hoekmeijer
kondigt mij aan namens het gemeentebestuur. Dat klopt, maar dat is niet de
enige reden dat ik hier ben. Door mijn lidmaatschap van het 4 mei comité
Westzaan en de organisatie van de Open Joodse Huizenroute besef ik dat vrijheid
een groot goed is en herdenken belangrijk. En zoekend naar een passende tekst
voor vandaag vond ik die op de website van het 4 en 5 mei Comité Zaanstad. Want
wat is er dan zo belangrijk aan herdenken. De Tweede Wereldoorlog ligt al ver
achter ons. En het aantal mensen dat die oorlogsperiode zelf bewust heeft meegemaakt wordt almaar kleiner. Toch
blijft herdenken onverminderd belangrijk. Belangrijk om te beseffen dat de
vrijheid waarin we leven niet vanzelf is gekomen. Je er bewust van te zijn dat
anderen zich voor onze vrijheid hebben ingezet en nog steeds inzetten. En met
gevaar voor eigen leven. Vroeger én nu. En dat we blijven denken aan alle
mensen die in de Tweede Wereldoorlog hun leven hebben verloren. En aan de
families die familieleden uit hun midden moesten en moeten missen.
Vrijheid is
natuurlijk, maar niet vanzelfsprekend. Die vrijheid wordt nog dagelijks
bevochten. Bedenk je dat de Tweede Wereldoorlog of de vredesmissies waaraan
Nederland deelneemt misschien niet jouw oorlog zijn. Zij zorgden en zorgen wel
voor jouw vrijheid. Die vrijheid moeten we koesteren. Niet alleen individueel,
met elkaar en ook het gemeentebestuur heeft hierin een rol te vervullen.
De vrijheid waarin
we leven is van ons allemaal. En we zijn er samen verantwoordelijk voor om die
vrijheid te behouden. Want stel je eens voor dat je leeft in een Nederland waarin
je,
·
jezelf iedere dag weer afvraagt
waar je vanavond slaapt omdat je geen vast dak boven je hoofd hebt;
·
je permanent honger en dorst hebt
omdat je geen geld hebt om eten te kopen of omdat het op rantsoen is;
·
je continu moet oppassen wat je
zegt omdat je nooit weet of er een verrader in je omgeving is die je aangeeft;
·
je niet vrij kunt bewegen en
continu achterom moet kijken of je niet in de gaten gehouden wordt;
·
niet kunt lezen, schrijven en
zeggen wat je wilt zoals jullie met de gedichten;
·
je gediscrimineerd wordt op basis
van je huidskleur en afkomst of om wat je gelooft en dat je daarom het recht om
te leven wordt ontnomen.
Alle reden dus om
ons met elkaar in te spannen voor een wereld en samenleving waarin we die
rechten behouden, koesteren en voor vechten als het moet. Want wereldwijd is er
sinds 1945 nog geen dag voorbij gegaan zonder oorlog. En daarom zijn we hier
met elkaar bij het Joodse Monument opgericht op 4 mei 1948.
Dank u wel.