Poliflw

Er zijn van die onderwerpen op de agenda die iets losmaken. Ze maken iets los omdat je het heel graag goed wilt doen maar niet precies weet wat ‘goed’ dan is. Bij deze motie was dit het geval. Ik ga u kort meenemen in de dilemma’s van onze fractie. Want deze motie beoogd een goed doel. Wij geloven ook dat deze motie vanuit goede motieven ingediend is. Maar bereiken we met deze motie dan ook het doel dat we willen bereiken? Dat is de worsteling die wij als fractie gemaakt hebben. Het CDA staat voor een samenleving waarin iedereen mee mag doen, niemand buitengesloten wordt. Niemand apart gezet wordt. Liever dan een regenboogvlag, zien we een vlag waarin die regenboogkleuren staan plus alle overige kleuren. Die kleuren willen we niet onderling van elkaar scheiden. De kleuren moeten juist door elkaar lopen. Liefst niet in keurige horizontale strepen maar kris kras. Want weet u, een kort vraagrondje langs de scholen in onze gemeente leert dat er gepest wordt. Op sommige scholen veel, andere scholen minder. En laat geen misverstand bestaan. Pesten en buitensluiten zijn verschrikkelijk. Het is een handicap die iemand een leven lang met zich meedraagt. Maar niemand spreekt over het pesten van uitgerekend deze groep. Kinderen die geplaagd worden zijn kinderen die opvallen door gewicht, sommige zijn te slim, anderen kunnen minder makkelijk mee. Een bril, puistjes, oude kleren. Te stil of te luidruchtig, net even anders. Er zijn verschillende manieren om dat pesten aan te pakken. Er zijn docenten die ervoor kiezen om de kinderen bijzonder veel positieve aandacht te geven. Extra complimenten, meer de spotlight op hun prestaties zetten. U kunt bijna invullen wat het gevolg is van die goedbedoelde aandacht. De kloof tussen deze kids en de groep wordt groter. Er zijn ook docenten die dit anders aanpakken. Een juf besloot dat in haar klas iedere dag één van de kinderen bij de deur mocht gaan staan. Dit kind geeft iedere leerling in de klas een hand en een knuffel. Naarmate de kinderen ouder worden komt hier een persoonlijke groet bij. Het doel? Iedereen hoort erbij. Je hebt met alle kinderen contact. Inmiddels is er veel onderzoek naar gedaan en deze methode werkt. De worsteling van het CDA zit hem dan ook precies op dit punt. Met deze motie sluiten we niet iedereen in. Gevoelsmatig benoemen we een aparte ‘groep’, we zetten de spotlight daar, waarvan we niet weten of we er goed aan doen hem daarop te zetten. We weten niet in hoeverre de LHBTI-gemeenschap in onze gemeente wel op deze motie zit te wachten. Voelen zij zich positief in de zon gezet? Of voelen zij zich juist niet op hun gemak bij deze motie? Herkennen zij zich in de tekst van de motie? Als CDA gaat het er in de basis om dat geen mens gelijk is. Het is juist waanzinnig mooi dat we zo divers zijn. Hoe saai zou het leven anders zijn. Maar ieder mens is precies hetzelfde waard! We zijn gelijkwaardig. Komen met een oplossing als er mogelijk geen probleem is? Hoe kunnen we dan het juiste beleid vaststellen. En als er een groot probleem zou zijn, dan moeten we dit toch integraal aanpakken. We moeten dan toch tot een oplossing kunnen komen waarbij we ieder ‘kind in de klas’ een ‘hand en een knuffel’ geven. Want het CDA kiest voor een inclusieve samenleving. Een samenleving waar discriminatie en geweld voorkomen worden. Wij kiezen voor een Zuidplas waar iedereen zich thuis en veilig mag voelen. Als dit niet het geval is, dan willen we dat weten. Dan willen we weten hoe we de maatschappij kunnen helpen dit te voorkomen. Want wij kunnen als politieke partijen wel denken dat we het hier gaan regelen maar zo werkt het niet. Een inclusieve samenleving wordt gedragen door die samenleving. Door iedere inwoner. Niet door symbolen uit de politiek maar door u, door mij, door ons. Met onze motie willen dan ook niet de illusie wekken dat wij het voor de samenleving gaan oplossing. We willen aan de samenleving, aan de maatschappij vrágen, wat we kunnen doen om hen te ondersteunen. Is er een probleem? Wat is er nodig in onze gemeente Zuidplas? Niet door de nadruk te leggen op ‘groepen’, want alleen het woord ‘groep’ duidt al op een onderscheid. Maar door de nadruk te leggen op overeenkomsten. Waar vinden we elkaar, waar kunnen we elkaar sterker maken en hoe kunnen we elkaar steunen?

CDA Zuidplas: ‘Kerst vier je samen!’ Het vieren van Kerst betekent voor veel mensen gezelligheid, samenzijn met familie, warmte en een mooie sfeer. Maar dit geldt helaas niet voor iedereen. Het aantal eenzame mensen in Nederland stijgt en juist tijdens de feestdagen is dat extra pijnlijk. In Zuidplas vraagt het CDA al geruime tijd aandacht voor de eenzaamheidsproblematiek. ‘Zonder dat we er cijfers aan kunnen hangen weten we dat er ook in onze gemeente inwoners zijn die zich eenzaam voelen. Dat gaat om ouderen maar steeds vaker zijn het alleenstaande ouders die zich verloren voelen. Het kan juist heel zwaar zijn om er tijdens de feestdagen alleen voor te staan.’ Zegt fractievoorzitter Tinet de Jonge. De problematiek is helaas niet zichtbaar, niet in de reële wereld en niet op Facebook, Twitter of Instagram. Veel mensen en maatschappelijke organisaties zijn zich gelukkig bewust van de voor sommigen moeilijke decembermaand. Overal in het land zijn tijdens de Kerst initiatieven om de eenzaamheid te bestrijden. Speciaal voor de kerstdagen hebben de fracties van verschillende CDA afdelingen in het land de handen ineengeslagen om op een positieve manier mensen meer betekenis te laten geven aan Kerst en een eenzame bekende, vriend of buurman uit te nodigen. Op 6 december lanceerden zij de website: Kerstvierjenietalleen.nl Mensen die iemand thuis uitnodigen met Kerst en dit aanmelden op de site, krijgen een kerststol. De drie mooiste initiatieven ontvangen een gourmetpakket voor 8 personen. De initiatiefnemers geven aan: “Kerst is niet alleen een feest van gezelligheid en eten, maar ook van naastenliefde en samenzijn. Maar omdat dat niet meer vanzelfsprekend is in onze geïndividualiseerde samenleving, willen we er op een positieve manier aandacht voor vragen. Nodig een ander uit, dan bezorgen wij een kerststol!” De initiatiefnemers zijn voornemens ook op andere momenten in het jaar aandacht te (blijven) vragen voor eenzaamheid in onze samenleving. Dit alles onder het motto: Samen tegen eenzaamheid.

De leden van de CDA-fractie worden regelmatig benaderd door inwoners uit Moordrecht betreffende de hondenlosloopgebieden. Er worden zorgen geuit door zowel hondenbezitters als niet-hondenbezitters. Het steeds veranderen van de losloopgebieden brengt onduidelijkheid met zich mee, zeker nu de omvang van de losloopgebieden flink wordt vergroot. We horen van zowel hondenbezitters als niet-hondenbezitters dat ze niet graag het Moerhoutpark in Moordrecht in gaan. Mensen zonder hond vinden het veelal niet prettig ’benaderd’ te worden door onbekende loslopende honden. De bezitters van een hond hebben soms angst dat hun hond niet veilig aangelijnd kan lopen, doordat de hond aangevallen kan worden (wat al enkele keren is gebeurd). Het fietsen is in het Moerhoutpark en het zogenoemde Wilgenlaantje praktisch onmogelijk geworden door de loslopende honden, ondanks dat deze officieel zijn aangeduid als fietspad. Alvorens de inwoners de nieuwe folder van de losloopgebieden in Zuidplas ontvangen, is het goed duidelijkheid te krijgen (en op te nemen in de nieuwe folder aan inwoners) betreffende het beleid. CDA-fractielid Benno de Ruiter heeft daarom op 26 september de volgende vragen gesteld over deze losloopgebieden: 1) In de beantwoording van de vragen met document nummer U18.000627 geeft u aan dat er overlegd gaat worden met inwoners om het beleid regelmatig te verifiëren betreffende losloopgebieden. a) Is dat bij deze aanpassing ook gebeurd? b) Zo ja, met welke inwoners wordt er dan gesproken, is dit een representatieve groep t.o.v van de samenleving die gebruik maakt van b.v. Het Moerhoutpark? 2) Tot enkele maanden geleden was er in het Moerhoutpark een afgesloten stuk welke bestemd was voor loslopende honden. a) Waarom is deze zonder goede communicatie weggehaald? b) Waarom voldeed dit stuk niet? 3) In de APV is te lezen dat ‘ art 2:57 beperkt het loslopen van honden op de weg. In het bijzonder heeft dit artikel de volgende bedoelingen: - De bescherming van de verkeersveiligheid die door loslopende honden in gevaar kan worden gebracht - Het voorkomen van hinder voor voetgangers - Het voorkomen van schade en dierenleed’ ’art 2:58 de eigenaar of houder van een hond is verplicht er voor te zorgen dat die hond zich niet van uitwerpselen ontdoet op: A. Een gedeelte van de weg dat bestemd is voor verkeer van voetgangers of fietsers’ Gezien deze in de APV opgenomen artikelen kunnen wij geen onderbouwing vinden om het zogenoemde Wilgenlaantje in Moordrecht, dat als fietspad bestemd is, aan te wijzen als losloopgebied. Het smalle laantje is niet meer dan een fietspad met een smal strookje gras aan weerszijde. a) Hoe wordt de verkeersveiligheid gewaarborgd? b) Waarom is dit smalle laantje toegewezen (in strijd met APV) als losloopgebied? c) Zijn de losloopgebieden ook in de andere dorpen op soortgelijke locaties toegewezen? 4) Is er door alle aanpassingen nog budget voor de toegezegde (dierenwelzijnnota) speelatributen? 5) Zoals te lezen in de beantwoording (zoals reeds bovenaan aangegeven), zou er vanaf februari 2018 gehandhaafd worden op het niet opruimen van hondenpoep en op het aangelijnd houden buiten de losloopgebieden. a) Wordt er daadwerkelijk gehandhaafd vanaf februari 2018? b) Hoe is de handhaving georganiseerd in de verschillende dorpen? c) Wat zijn de resultaten tot nu toe? 6) Gezien de recentelijke verruiming van de losloop gebieden is het aannemelijk dat het lastig te handhaven is op het opruimen van hondenpoep. Wat zijn de handhavingscijfers en is het inderdaad lastiger te handhaven?