De VVD maakt werk van werk. Want een goede mobiliteit op de arbeidsmarkt is goed voor de economie. Maar terwijl het aantal vacatures weer groeit, blijven vele mensen langdurig in de bijstand. De bijstand de kost de gemeenten in onze regio vele tientallen miljoenen euro's per jaar. Met een beter en scherper beleid kunnen we daarop flink besparen. Dat geld kan dan aan andere zaken besteed worden. En als het aan de VVD ligt ook aan de verlaging van de lasten voor burger en ondernemer. Dat is goed voor onze economie. En dat schept weer nieuwe banen.

https://sittardgeleen.vvd.nl/nieuws/23562/werk-moet-lonen-niet-de-bijstand
Werk moet lonen!
Voor veel mensen loont werken niet echt. Dat is toch raar? Een werkende met minimumloon heeft nauwelijks meer te besteden dan zijn overbuurman in de bijstand. Vijf dagen per week vroeg de deur uit en niets extra verdiend. Maar ook een net bovenmodale verdiener, die geen recht meer heeft op een sociale huurwoning, houdt na woonlasten niet wezenlijk meer over dan dezelfde bijstandsgerechtigde overbuurman. Dan loont het werken toch niet?
Dit vindt de VVD asociaal en respectloos tegenover zowel de bijstandsgerechtigde (die tot langdurige werkloosheid wordt gebracht) áls de werkende (die maar erg weinig terugziet van zijn arbeid). Maar ook tegenover de belastingbetaler wiens solidariteit wordt misbruikt. Bovendien is het onnozel beleid – het remt de economie, het kost geld dat beter aan andere zaken kan worden besteed en het motiveert de overbuurman echt niet om naar werk te zoeken.
Het gemeentelijk arbeidsmarktbeleid moet echt flink op de schop! De financiële prikkel om thuis te blijven zitten, moet eruit. Wie kan werken, moet aan de slag. Doe je dat niet, dan wordt de uitkering gekort. Maar zien we dat je je inzet, dan wordt je beloond. Dan mag je erop rekenen dat we alles uit de kast halen om jou te helpen. Dat betekent ook voor de sociale dienst een omslag in denken. Uitkeringen verstrekken is dan het sluitstuk op de dienstverlening. Coachen, stimuleren en begeleiden naar werk wordt is dé opdracht.
Hervorming van het huidig beleid
Ons uitgangspunt is simpel: wie wil werken, moet geholpen worden. Wie niet wil werken maar wel kan, moet de consequenties voelen. Maar we blijven ook sociaal: mensen die graag willen maar niet kunnen, moeten kunnen rekenen op het vangnet van de bijstand en andere sociale voorzieningen - bijvoorbeeld beschut werken. En wanneer mensen dan langdurig op de bijstand zijn aangewezen, mogen we nu en dan best wel een tegenprestatie vragen indien hun (gezondheids)situatie dat toestaat. Simpel en duidelijk toch?
Om te beginnen wil de VVD een veel strakkere regie op het integrale bijstands- en reïntegratiebeleid. Dat begint al aan het loket. Wanneer mensen voor een uitkering aankloppen, maken we gelijk werk van het vinden van een nieuwe baan. Wij willen daarbij geen langdurige en kostbare reïntegratietrajecten meer, maar korte en intensieve interventies. Daarbij willen we de eisen met betrekking tot de sollicitatieplicht en de controle op de acceptatie van banen aanscherpen. Zo snel mogelijk de uitkering uit. Dat is niet alleen goed voor de gemeentekas, maar ook voor de mensen zelfs. Want van thuis zitten, wordt je echt niet beter.
De VVD kiest ook voor een vraaggerichte aanpak. Het aantal vacatures groeit weer, maar een deel blijft hardnekkig onvervuld. En grote(re) bedrijven die zich in onze regio willen vestigen, maken veelal de afweging of er wel voldoende lokaal aanbod van geschikt personeel is. Daarom moet de gemeente de ondernemers en bedrijven actief opzoeken. Dan vragen we: wat heb je nodig, en wat kunnen wij doen? Dat is toch niet zo ingewikkeld om dit te bedenken? Zo creëer je banen en stimuleer je tegelijkertijd een verdere economische groei.
De sociale dienst als ondernemer op de arbeidsmarkt: flexibel en parttime werk
De economie komt langzaamaan weer uit de recessie. Het aantal banen groeit. Maar de arbeidsmarkt is fundamenteel veranderd. Veel meer mensen zijn nu aangewezen op parttime jobs en werk bij wisselende werkgevers. Daar moet de gemeente ook beter op inspelen. Mensen moet bijvoorbeeld makkelijker en sneller met een gedeeltelijk behoud van de uitkering parttime aan de slag kunnen. Ook bij wisseling van baan moet de gemeente sneller inspelen op frictie- en overgangsperioden zonder allerhande administratieve obstakels voor de cliënt.
In feite willen wij dus dat de sociale dienst zich als ondernemer op de arbeidsmarkt gedraagt. De uitkeringsverstrekking wordt bij sommige mensen dan een dienst om frictietermijnen en tussentijdse overgangsperioden te overbruggen. Dat stimuleert hun mobiliteit op de arbeidsmarkt. Met de tijd verbeteren ook hun kansen op de arbeidsmarkt. Want eenmaal aan het werk opent nieuwe kansen. Ook dat vraagt van een sociale dienst een omslag in denken.
Maar we moeten ook realistisch blijven
Natuurlijk zou het prachtig zijn wanneer niemand meer in de bijstand zit. Maar laten we eerlijk zijn: dat is niet realistisch. Er is altijd een groep mensen die tussen wal en schip valt. En dat hoeft ook niet altijd hun eigen schuld te zijn.
Want zowel tijdens economische hoogtijdagen als in een recessie is er altijd een mismatch tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt. Zo blijven vaak vele vacatures onvervuld, simpelweg omdat het aanbod van de mensen niet de juiste kwalificaties heeft. Dat valt ook niet altijd met opleidingen op te lossen, want niet iedereen heeft de benodigde bagage om succesvol zo’n opleiding af te ronden. Zo zijn er ook mensen die bijvoorbeeld door ziekte of een medische beperking niet aan de bak komen. Ook mensen van middelbare leeftijd en ouder liggen vaak niet goed in de markt als er genoeg jonge en dus goedkopere arbeidskrachten beschikbaar zijn. En zo kunnen we nog wel even door gaan.
Daarom moeten we ook sociaal blijven. Het heeft geen zin om iedereen in de bijstand te gaan opjagen. Dat is vele jaren zo gebeurd, zonder al te veel resultaat overigens. In feite vaak niet meer dan een rituele stoelendans om maar vooral te laten zien hoeveel de gemeente wel niet doet. Vooral de mensen met weinig arbeidsmarktperspectief jaag je zo onnodig in de stress. Bovendien kost al dat opjagen ook vele miljoenen aan ambtenarensalarissen en zinloze reïntegratietrajecten.
Wij doen niet mee aan die carrousel. Onze visie is dat we het reïntegratiebeleid moeten focussen. Laten we dan eerst beginnen met de mensen met perspectief. Of de mensen die met wat bijschaven weer kansrijk zijn te maken. Dat heeft zin. Daarop richten we alle aandacht. Dat is logica. Dan is het rendement van de investeringen maximaal. Want ook elke euro in de gemeentekas kan je maar één keer uitgeven. Dat is pas verantwoord beleid richting de belastingbetaler. En daar is de VVD altijd gevoelig voor.
Onze belangrijkste speerpunten:Economische groei en meer nieuwe banen door ons VVD-verkiezingsprogrammaMeer mensen uit de bijstand naar werk - focus op de kansrijkerenSnellere schakelmogelijkheden bij parttime en flexibel werk met gedeeltelijk behoud van de uitkeringGeen langjarige en dure reïntegratieprojecten meer. Maar korte en intensieve interventies, direct gericht op concreet werk. Ook na werkhervatting eventueel nog een jobcoachExtra ouderondersteuning voor alleenstaande moeders (en vaders)Strengere controle op de sollicitatieplicht en de acceptatie van banenEen werkgever/vraaggerichte benadering, gericht op vervulling van bestaande, nieuwe en aankomende vacatures - eventueel gecombineerd met opleidingsprogramma'sHarde aanpak van fraude met uitkeringenWaar mogelijk een tegenprestatie van ontvangers van een bijstandsuitkering.
Kortom, de VVD maakt werk van werk.
Heb je ook een goed idee? Of wil je een opiniestuk schrijven. Stuur je email dan naar ons secretariaat: info@sittardgeleen.vvd.nl