Poliflw

Iedereen moet op tijd kunnen stoppen met werken en moet kunnen rekenen op een fatsoenlijke oude dag. Het kabinet, de werkgevers en de vakbonden hebben een voorlopig akkoord gesloten over onze pensioenen dat voldoet aan hun Haagse werkelijkheid. Maar hun deal regelt niet waar jongeren, werkenden én ouderen behoefte aan hebben: een rechtvaardig pensioen.

Afgelopen maand hebben tienduizenden mensen gestaakt en lag het openbaar vervoer plat. Hun eis was helder: 66 jaar is lang genoeg. Nu is duidelijk dat de AOW-leeftijd weer flink op gaat lopen. En dat kunnen wij niet steunen. Steeds langer doorwerken is voor veel mensen niet haalbaar, dus de AOW-leeftijd mag niet verder stijgen. Ook moeten de pensioenen weer meestijgen met de prijzen.

De kreet hierboven is van een congres waar ik ook geweest ben en wegging als VN Ambassadeur voor mensen met een beperking.

Er bestaat al heel veel jaren bij de Verenigde Naties een Verdrag voor Mensen met een beperking. De Nederlandse regering heeft al die jaren geen haast gemaakt met het ondertekenen van dat verdrag, maar ten lange leste toch getekend (“geratificeerd”).

Ondertekenen is één ding, maar uitvoeren is nog iets anders. Het congres dat ik net noemde was bedoeld om dat uitvoeren te stimuleren: een gezamenlijke strijd aangaan tegen elementen die tegen dit verdrag ingaan.

Het verdrag is niet alleen van toepassing op toegankelijkheid van gebouwen, openbaar vervoer, enz., maar ook op inkomen, wonen, integratie, enz.

Dus u begrijpt dat het de laatste dagen druk is geweest. De regeringscoalitie in de Tweede Kamer wilde af van de loondispensatie voor mensen met een beperking, wat inhoudt: loon onder het minimum loon en geen pensioen.

Maar ook in Beuningen kunnen ze er wat van. Onlangs is er een project begonnen dat er zo op het oog geweldig uit ziet. Een project waar vijftig vrijwilligers aan meedoen: kwetsbaren (ja zo staat het in de flyer) voor een euro gereden kunnen worden naar de bingo of super.

Het project kreeg veel aandacht van de plaatsvervangende burgemeester maar ook van plaatselijke bobo’s op twitter en in de lokale media.

Maar …. letterlijk staat er in de flyer van Stichting Perspectief, er komt een buurtmobiel in de gemeente Beuningen. Een team van chauffeurs, planners en medewerkers, maken het mogelijk om (kwetsbare) inwoners binnen de gemeente te kunnen vervoeren.

Mooi hè zoals het er staat, maar er komt uiteraard een maar! Het is namelijk volgens het VN Verdrag voor mensen met een beperking pure discriminatie. Want verder in het bericht staat dat mensen met een rollator wel zelfstandig moeten kunnen instappen.

En waar en hoe moeten mensen, zowel ouderen als jongeren, met een rolstoel met dit vervoer heen?

Nergens! Voor hen is er namelijk geen plaats.

Kinderachtig? Nee, het verdrag zegt ook dat wat in het VN verdrag staat geen gunst is maar een recht. 

Jos Swartjes