Ons raadslid Jeannette Bregman-van Sorge mocht op 7 november samen met wethouder Marco Oosterwijk de gedenkboom en de begraafplek openen voor kinderen overleden voor de 24e week van de zwangerschap.
Deze plek is er gekomen op initiatief van De ChristenUnie. In de diverse media hebben interviews en artikelen gestaan over deze boom. Het is een prachtig monument geworden. De stalen boom met blaadjes in de kleuren van de regenboog. Voor ouders die een ongeboren kindje willen herdenken is er de mogelijkheid om zo’n blaadje te kopen en indien gewenst, laten graveren met een naam. Dat is ook mogelijk voor als het al langer geleden is.
Het mooie van deze plek is dat het niet alleen een herdenkplek is, maar ook een begraafplek. Ouders met een miskraam, hoe klein het kindje ook is, kunnen het hier begraven. In zo’n geval kan er direct contact worden opgenomen met de gemeente.
Een stem geven aan dat wat geen stem heeft: daar willen we als ChristenUnie voor staan. Hoe mooi is het dat we als partij die voor het leven is, dat leven ook een goede plek kunnen geven als het al zo jong stierf.
Jeannette verwoordde dat in de raadsvergadering van juni 2017 zo: In “verwachten” horen we de geluiden van een toekomst die zich aandient. Een vrouw, een moeder, die een kind verwacht is bezig met de toekomst. De toekomst van haar/hun kind. Heel verdrietig is het als het leven dat, hoe kort het werd verwacht, in de moederschoot sterft. Van de toekomst die zich aandiende moet afscheid genomen gaan worden.
Waarom hebben we ons hier zo voor ingezet? Wettelijk/juridisch gezien heeft een kindje voor de 24e week van de zwangerschap niet bestaan. De wet op de lijkbezorging voorziet er dan ook niet in. Ouders mogen met het kindje doen wat ze willen, maar wat doe je dan? In de tuin begraven? Maar hoe lang woon ik hier? Wat als ik verhuis? Grond die generaties lang in bezit is van familie is er steeds minder. In de vrije natuur? Of bij die ene boom? (het zal niet de eerste keer zijn dat er vervolgens in de krant iets staat van ‘vrouw begraaft kind bij boom, toch niet strafbaar). Het is vaak erg ongemakkelijk en daardoor extra verdrietig.
In de raad hebben we onze motivatie voor dit voorstel toegelicht door psalm 139 te citeren: “Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien. En zij allen werden in Uw boek beschreven”. Straks bij de boom van herdenken met de bladeren in de kleur van de regenboog, een teken van hoop, mogen we denken aan God de Schepper van al het leven die de mens kostbaar vindt vanaf het prilste begin. Daarom zijn wij erg dankbaar voor deze plek.
