U heeft op 21 maart uw nieuwe gemeenteraad gekozen: het hoogste orgaan in de gemeente. De raad zou moeten bepalen met welke opdracht burgemeester en wethouders op pad worden gestuurd: “College, dit zien wij als de opgave. Maak een plan, stem dat goed af met onze inwoners, en leg dat aan ons voor”.
Maar werkt dat ook zo in de praktijk? Helaas niet! De afgelopen jaren liet de gemeenteraad het initiatief aan het college. Dus: het college kwam steeds met een uitgewerkt plan waartegen de raad ja of nee kon zeggen. En in de praktijk was dat bijna altijd een ja, omdat de coalitiepartijen voor het plan stemden.
Deze werkwijze ontstaat onbewust, vanaf de coalitie-onderhandelingen. Tijdens die onderhandelingen bepalen de partijen die gaan samenwerken wat ze samen willen bereiken. Dat heet: het coalitie-akkoord. Als dat akkoord er is, dan vertaalt het nieuwe college dat in een uitvoeringsprogramma. En op basis van die plannen wordt elk jaar de begroting opgesteld. Kortom: vanaf het eerste moment volgt de raad lijdzaam het college.
Dat is niet de bedoeling, dat kan en moet anders! Daarom heeft D66 bij de eerste raadsvergadering een motie ingediend. Wat willen wij? Wij willen dat de raad, voordat er onderhandeld wordt over een coalitie, eerst met elkaar in gesprek gaat. Om samen te bepalen welke onderwerpen het belangrijkst zijn de komende jaren. En door samen vast te stellen welke problemen we bij de uitvoering kunnen verwachten: voor welke keuzes komen we te staan, wat is onze opgave?
Door op die manier te gaan werken geven we het college de juiste opdracht en zit de raad aan het stuur.