Poliflw

Voor wie dat nodig heeft is er ondersteuning. Die ondersteuning is er vooral op gericht om iedereen zo goed mogelijk mee te kunnen laten doen aan de samenleving. Wie hulp nodig heeft kan rekenen op hulp. Zo denken we daar, gelukkig, bijna allemaal over in Nederland.

Na een lange loopbaan van 27 jaar in de politiek van Slochteren en sinds de herindeling in Midden-Groningen gaat Jan Jakob met pensioen. Als wethouder was hij benaderbaar en altijd bereid tot gesprek. Daarin staat en stond hij voor de afspraken en vasthouden aan het beleid. In een persoonlijke boodschap blikt hij terug. Jan Jakob we wensen je samen met Johanna en jullie gezin een goed vervolg. Het ga je goed. Ga met God!

Er is vooral in de dorpen Schildwolde, Hellum, Siddeburen maar ook in Noordbroek en Slochteren onrust ontstaan over de initiatieven van een energieleverancier die concrete plannen lijkt te hebben om over te gaan tot het realiseren van windmolens. Midden-Groningen is duidelijk geweest in haar RES en heeft geen ruimte voor initiatieven voor windenergie. 

Als volksvertegenwoordiger krijg je met enige regelmaat een mail in de digitale bus, word je tijdens een wandeling met de hond aangesproken of moet je, zoals me vorige week gebeurde, volop in de remmen knijpen omdat er iemand uit zijn busje springt met de mededeling: “Most dizze week moar langs kommen.”

Met het bespreken van het kader NPG voor Midden-Groningen komen we eindelijk dichter bij de realisatie van goede en mooie plannen voor onze inwoners. Terugkijkend hebben we een intensief traject gehad, zijn we als raad volop in de gelegenheid geweest om mee te denken, hebben we bijgestuurd om de voorstellen te verbeteren, zien we veel van onze opmerkingen uit de zienswijze terug in de plannen en waar die niet konden worden opgenomen hebben we voldoende mogelijkheden om die in de lokale plannen mee te nemen en alsnog te realiseren.

Het kader nodigt uit om bovenop de al vastgestelde beleidsuitgangspunten tot extra inspanningen te komen. Tijd om te beginnen dus!

De doelstellingen en ambities van het programma onderschrijven we al had het ambitieniveau van ons, en dat hebben we eerder betoogd, wel wat hoger gemogen. Nu we weten hoe we ons willen ontwikkelen is het wel van belang dat we dit goed monitoren. Hoe gaan we dit effectief en goed doen en hoe sturen we daar op bij en wie neemt daarin de regie?

Regel niet alles aan de voorkant dicht.

Bij de effectuering van het lokaal programma is het belangrijk dat inwoners goed worden betrokken. Daar zit de kracht en tegelijkertijd ook de grote uitdaging van het programma.

In zijn lezenswaardige boekje, “Groter denken, kleiner doen.”, doet Herman Tjeenk Willink een aantal waardevolle observaties die ook van waarde kunnen zijn voor de aanpak van een nieuw perspectief voor Midden-Groningen. Hij constateert, naar mijn mening terecht, dat we de afgelopen decennia maatschappelijke democratie hebben verwaarloosd en wijst op de gevaren daarvan. Markt en overheid regelden immers alles wel.

Er zijn meer dan ooit veel keuzemogelijkheden, maar die worden door diezelfde markt en overheid vervolgens enorm ingeperkt. Vanuit een reflex komen er extra regels, bepalingen, uitzonderingsgronden en ontstaat er een enorm complexe overlegstructuur. Initiatiefnemers voelen zich daarop vaak tegengewerkt door ambtenaren en toezichthouders, hebben het idee dat ze ruimte op markt en overheid moeten veroveren en haken om die reden vroegtijdig af.

We zullen dus als Midden-Groningen echt moeten laten zien dat we de omslag willen maken om burgers ook echt zeggenschap te geven zonder van alles dicht te regelen en dus de maatschappelijke democratie volop ruimte geven. Het past bij onze doelen uit het Kompas, maar ook daar zien we dat het weerbarstig is. Laten we in concreet gedrag en handelen ook als lokale overheid en als raad zien dat we sturen op de bredere kaders en de ruimte voor inkleuring laten waar ze hoort. Alleen dan kan er sprake zijn van een werkend programma voor de inwoners van Midden-Groningen.

Ambities moet je vooral in concreet gedrag laten zien.

Het strategisch kader zoals weergeven in paragraaf 5 Hart voor Midden-Groningen onderschrijven we. Bij het onderdeel hart voor de jeugd zien we dat er vooral gekeken is naar het inhalen van de achterstanden. Dat is belangrijk maar doet denk ik geen recht aan jongeren in onze gemeente die juist behoefte hebben aan meer uitdaging. Kansen geven is kansen bieden aan iedereen zodat elk talent aandacht krijgt om te groeien.

Na een intensief traject van voorbereiding komen we nu toe aan de realisatie. In het traject daarnaartoe zijn we op een geweldige manier geholpen en ondersteunt door de griffier. Hiervoor onze hartelijke dank.

https://bestuur.midden-groningen.nl/v1/embed/Raadscommissie - 11 december 2019 - Raadzaal - Archief/start/3554/stop/3746/middengroningen_1/2019-12-11-20-07-30-Raadscommissie_1.mp4

Na een jaar van stilstand en een op 2 juli 2018 ineens erg voortvarende en besluitvaardige minister staan we vandaag 14 maart 2019 voor een voorstel.

Daarin valt ook bij het doornemen van de stukken op dat er op verschillende manieren gesproken wordt het HRA-model. Dit model van de NAM, de partij die verantwoordelijk is voor de winning van het gas en dus ook voor de daaruit voortvloeiende schade, is leidend geworden. En hoewel het nu onafhankelijk wordt, controleerbaar wordt getoetst en verbeterd blijft er de scepsis.

Het stuk is in haar geheel op één punt niet consistent. Dat het HRA-model voldoet bij de selectie was voorbarig lezen we. Het model is wetenschappelijk verantwoord dus prima. Het model is het enige instrument dat we hebben en we moeten toch iets. Beter beginnen en niet weten waar we uitkomen dan helemaal niets doen. Daarom is het bestuurlijk maar geaccepteerd. Concreet dan ook de vraag wat doen we wanneer achteraf blijkt dat de grondslag onder de plannen inderdaad niet voldoet?

Graag een toelichting op het onderdeel beoogd effect in het raadsvoorstel. Daarin lezen we namelijk dat er veel onzekerheden zijn. We horen graag welke onzekerheden dit, los van alle in het plan van aanpak genoemde onderdelen, zijn, wie daarin een rol speelt, hoe die onzekerheden mee worden genomen in de plannen, wie uiteindelijk besluit en belangrijk ook hoe die risico’s worden afgedekt.

We vinden het wel lastig wanneer een gemeenteraad akkoord gaat met een richtinggevende opdracht voor uitvoer aan het college, terwijl het maar de vraag is of we de goede dingen doen op de juiste plek en op de juiste tijd?

In Overschild, Tjuchem en Steendam wordt voor een clustergewijze aanpak gekozen. In een brief die we vandaag hebben gekregen van de Vereniging voor school en dorpsbelangen Tjuchem, verwoord voorzitter Tineke Zuidema het uitstekend.

Hoe kan het dat je ineens van een gebied met weinig versterking behoort tot het gebied dat volledig over de kop wordt gezet? Veranderende spelregels maken het er inderdaad niet overzichtelijker op. Hoe denkt de wethouder, ook gegeven de in Tjuchem gedane belofte, vorm te geven aan een gebiedsgerichte aanpak zonder dat dit leidt tot vertraging?

Hoe kan het dat een brief van 22 januari nog steeds niet is beantwoord? De NCG dat zijn we als gemeente Midden-Groningen toch ook voor een deel zelf? Wanneer krijgt Tjuchem duidelijkheid? Wij horen het graag.

De titel van het plan van aanpak stelt namelijk twee zaken. Veiligheid voorop en de burger centraal. 

Het plan van aanpak meldt hoe we het snelst de woningen “op norm” krijgen. Er wordt direct ook een winstwaarschuwing gegeven. Het hangt af van de capaciteit van bouwkundigen en aannemers en andere publieke werkzaamheden die logisch gecombineerd kunnen worden. We weten al dat de versterkingsadviezen het tempo niet bij kunnen houden. Hoe gaan we hier mee om en hoe communiceren we hierover met onze inwoners. Voor hen wordt het er namelijk niet duidelijker op.

Kosten worden door het Rijk vergoed. In de tussenperiode verloopt de financieringsstroom via de NAM. Het lijkt ons goed om daar zo snel mogelijk een einde aan te maken. Wanneer is dit op zijn laatst geregeld?

De P50, P90 en verschillende badges maken het er ook niet makkelijker op om te kiezen voor de clusteraanpak. Hoe denkt het college hier mee om te gaan en tegelijkertijd druk op het proces te houden zodat de uitvoering in elk geval wordt gecontinueerd.

Badge 1588 wordt vanwege de gewekte verwachtingen uitgevoerd. We hebben het dan, onder andere, over de plannen in Overschild. Hoe gaan we om met de verwachtingen die andere dorpen op basis van de situatie in Overschild hebben?

En dan hebben we het nog niet gehad over de brieven die veel inwoners kregen waarin werd gemeld dat hun woning een normaal risicoprofiel had. Hoeveel bezwaren zijn er vanuit die groep inmiddels bekend? En hoe wordt deze groep in de fasering uiteindelijk meegenomen? Immers beoordeling is ook nog eens volgens de nieuwe, lager norm eind 2020 aan de orde.

We begrijpen dan ook goed dat inwoners het vertrouwen niet meer hebben. Steeds wisselde communicatie, steeds wisselende normen en een tijdshorizont die steeds verder weg schuift. Over “wij wachten” gesproken.

Gesteld voor de vraag of wij als fractie ook vinden dat we moeten wachten, komen we tot de conclusie dat nu wachten geen optie is. We gaan van wachten naar doen wat nu nodig is.

Vandaag staat er in het Nederlands Dagblad een mooi mini-interview met beoogd burgemeester Adriaan Hoogendoorn.

Vandaag is het coalitieakkoord gepresenteerd. De ChristenUnie zal toetreden tot het college. Jan Jakob Boersma is de beoogd wethouder. Op 2 januari zullen raad en college van Midden-Groningen worden geïnstalleerd.

De ChristenUnie heeft een duidelijk standpunt waar het gaat om het landschap en de rol van de agrariërs.

Zorg dat inwoners ook zelf aan zet blijven en mee bepalen. Het gaat ok jullie huizen, jullie sociale omgeving en de toekomst. Jan Jakob Boersma is duidelijk over het standpunt van de ChristenUnie.