27 februari 2019
Beheer
0
Persoonlijk
Afgelopen week luisterde ik naar de radio en hoorde daar een gesprek met een Europarlementariër. Wat me bij is gebleven van het gesprek is dat hij herhaaldelijk benoemde dat er in het Europees parlement dingen soms zo gaan, omdat ze al jaren zo gaan. Hij meldde er ook bij dat hij in veel gevallen het er niet mee eens was en kwam dan ook tot de uitdagende slotconclusie: Als dingen altijd al zo gaan als ze gaan hoeven ze nog niet juist te zijn.
Persoonlijk heb ik me in de raadsvergadering van december van vorig jaar me nogal druk gemaakt om een brief die de gemeente had verstuurd over de invoering van Diftar+ nog voor dat er een besluit over was genomen. Brutaal vond ik het en een schop in het kruis van de raad die daarover hoort te beslissen. Wat schetst mijn verbazing nu? Eenzelfde truc haalt de gemeente uit met het sturen van een persbericht op 5 februari met daarin de stelling dat het college de raad voorstelt 3 ton aan de coöperatie te geven en vervolgens te verwijzen naar de voorzitter van de coöperatie. Hulde overigens aan de redacteur van de lokale krant die de juiste informatie hieruit wist te halen.
Wat ik bedoel is dat deze mediadruk die ingezet wordt door het college niet gewaardeerd wordt. Opvallend ook, want ze zou me als raadslid moeten kunnen overtuigen met argumenten en niet door stellingen in te nemen die men niet of nauwelijks kan onderbouwen.
We zullen eens kijken of we inhoudelijk hier ook wat van kunnen vinden:
De coöperatie is opgericht om meer toeristen te trekken naar Appelscha en de directe omgeving. Dat betekent een marketingplan, en een marketingcommunicatieplan. Dat zijn twee grootheden die in elkaars verlengde liggen, maar toch verschillend zijn.
Een marketingplan gaat over het ontwikkelen van producten en diensten of het verbeteren van bestaande producten en diensten. Het gaat over doelgroepen (oude en nieuwe), beschikbare media of nieuw ontwikkelen van media. Het gaat over positionering, merkbeleving en prijs. Het plan bevat een matrix waarin de analyse van de klant staat (wie is hij, waar komt hij vandaan, man of vrouw, met of zonder kinderen, leeftijd, besteedbaar vakantiegeld, wat hij vindt van Appelscha, sterke en zwakke punten en dergelijke). Er moet een matrix zijn waarin alle (nieuwe) producten en diensten in zijn opgenomen. Het gaat over mensen (bijvoorbeeld bij te leveren diensten en service) en tenslotte promotie(marketingcommunicatie).
De marketingcommunicatie gaat over kennis, houding en gedrag. Meer kennis bij de beoogde doelgroepen over de aangeboden producten en diensten (dus een matrix van doelgroepen en media), en het waarom. Toename van kennis levert een positieve houding op ten opzichte van het gebodene en tenslotte het gedrag (toeristen komen naar Appelscha). Dat laatste is de bottleneck. Je kunt immers kennis aanbieden, een positieve houding bewerkstelligen, maar gedrag laat zich moeilijk sturen.
De coöperatie heeft voornamelijk aannames (u weet inmiddels hoe allergisch ik daarvoor ben) en veel theorie opgeschreven. Zo staat er iets in over gele mensen en lime mensen. Er staat niets in over de toerist die de afgelopen jaren naar Appelscha is gekomen. We weten niets van hem en haar. Niet eens hoeveel van hem gele mensen zijn bijvoorbeeld. Het is flut, gebakken lucht en onprofessioneel. Een zogenaamd plan dat die naam niet verdient.
Het trekken van meer toeristen in een bepaald jaar, is geen doelstelling. Het trekken van jaarlijks 5000 mensen (te beginnen in 2021), tweeverdieners, tussen 35 en 45 jaar, bovenmodaal, geen kinderen, met liefde voor mountainbiken en zwemmen. Dat is een doelstelling (specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch, tijdsgebonden=SMART). U vindt het nergens opgeschreven.
Ook de financiële onderbouwing is uitermate zwak. Waarom er een willekeurig communicatiebureau uitgekozen, zijn er geen andere en waarom geen pitch. Het maken en onderhouden van een website is al genoemd in de commissievergadering en is veel en veel te hoog. Dat kan voor een fractie. Aantoonbaar. Een gebiedsregisseur aannemen voor een groot bedrag waarvoor je je zou moeten schamen. En waarom moet hij of zij nu al in dienst. Er staat nauwelijks iets op papier, er is geen samenhangend plan en de nagenoeg geen richting. Ik zou eerst maar eens bovenstaande uitwerken, en pas als de blauwdruk het licht heeft gezien nadenken over nut en onnut van een gebiedsregisseur. Als je een gebouw wil bouwen begin je toch met een idee en een architect, en niet met een opzichter.
De coöperatie is een doodgeboren kindje, dat binnen twee jaar met een nieuwe aanvraag voor meer geld komt, zonder te kunnen bogen op resultaat (mijn aanname is namelijk net zoveel waard als de aannames van de coöperatie). En tenslotte nog dit: als in de subsidievoorwaarden klip en klaar staat dat de Bosbergtoren niet (ik herhaal: niet) deel uitmaakt van die subsidie, hoe kan het dan zijn dat de wethouder binnen afzienbare tijd met een plan komt om de die Toren wel over te dragen aan de coöperatie. Ben ik nou zo slim of …
We gaan dan ook graag mee met het amendement van de Partij van de Arbeid waarin een duidelijke voorwaarde wordt gesteld voor eerst maar eens 150 duizend euro en bij nadere bestudering wellicht de rest van het bedrag. Laat maar zien wat je kunt en waarom wij zo vroeg in het politieke seizoen al een beetje afstand moeten doen van de gestelde doelen in ons raadsprogramma. Als we hier dan waarde aan hechten dan blijkt dat in ieder geval niet uit het voorstel dat nu voor ons ligt.
Marcel Moes
Fractievoorzitter
StellingwerfPLUS
Categories: Nieuws
