Poliflw

Mag het pijn doen (door Monique Heger) Hoeveel mag het ons kosten? Een ruim fietspad, goede zorg, een veerdienst van kwart voor zeven tot half twaalf, of een schoon marktplein. Al die dingen kosten geld. En dat betalen we samen. Afgelopen zondag was het thema in de kerkdienst ‘offeren’. Offers brengen doet pijn. De komende weken buigen we ons over noodzakelijke bezuinigingen. Als we blijven doen wat we doen, stevent de gemeente af op een miljoenen tekort. Elke politieke partij zal met de billen bloot moeten om te vertellen waar het pijn mag doen. In Wageningen zijn veel mensen die zorg nodig hebben, soms dure zorg. Ons zorgbudget beslaat bijna de helft van onze begroting. Dat is niet erg, daarvoor zijn we met elkaar ‘samen’leving. Maar de zorgkosten stijgen momenteel fors. En dat betekent ook dat we ook op bepaalde zaken moeten bezuinigen en/of inkomsten moeten verhogen. Zijn we bereid om die paar tientjes per jaar meer te betalen. Voor hem en haar die het nodig hebben. Maar mag sommige zorg ook ietsje minders? Zijn we bereid om echt samen te delen. De vraag voor de komende weken is: Mag offeren voor ons allemaal pijn doen?

Lief (door Monique Heger) Wat valt er veel te zeggen na een week als deze waarin we het idee dat we in een rustig en kalm land wonen zijn verloren na het schietincident. Er valt veel te zeggen tegen elkaar. Woorden die we NU moeten zeggen voordat het mogelijk te laat is en je lief niet meer thuis komt. Dat we elkaar waarderen, liefhebben, samen willen delen en werken. Woorden van liefde en bemoediging en vrede. Wat valt er ook weinig te zeggen na een week als deze. Een week waarin we stil staan bij onze eigen kwetsbaarheid en kleinheid. Waarin angst ook zo dichtbij komt. Waar mensen om je heen zeggen dat ze elke dag die tram in Utrecht nemen naar hun werk. Het hadden ook zij kunnen zijn die niet meer thuiskomen. Wageningen stad van vrijheid en veiligheid. Misschien. Hopelijk. Maar ook niet voor iedereen. Er zijn buurten waarin mensen zich onveilig voelen. Waar mensen niet naar buiten durven als het donker is. Zich niet durven uitspreken. Daar gaan we iets aan doen. Wageningen moet een stad zijn waarin het veilig wonen is. En morgenochtend…. Vergeet niet iets liefs te zeggen tegen je lief en de mensen om je heen. Wees lief voor elkaar.

Uit de raad door Monique Heger Inclusieve Regenboog Ik vind het heel moeilijk om inclusief te zijn. Om een mening te horen van mensen waar ik het echt, hartgrondig, niet mee eens ben. Om daar ook ruimte voor te geven. Om te luisteren zonder direct oordeel. Dat is een uitdaging, maar toch begint daar voor mij democratie. De afgelopen weken is er een scherpe discussie gevoerd over de Nashville-verklaring. Betekent inclusief ook inclusief voor deze statements? Mijn antwoord daarop is ja. In Nederland mogen we verschillend denken. Dat is een grondrecht. En daar ben ik blij mee. We hebben een diversiteit aan religieuze instellingen en aan politieke partijen, en dus aan meningen. Dat maakt ons land kleurrijk! Maar vrijheid van meningsuiting komt ook met een verantwoordelijkheid om na te denken over consequenties van onze mening. Soms is het beter even niet te spreken, of om eerst eens te begrijpen wat iemand echt bedoelt. Met een simpel ‘stom’, ‘achterhaald’ of ander oordeel komen we in ieder geval niet veel verder. Daarmee sluiten we die ander uit. En dat is niet zo handig als je inclusief wilt zijn. Maar laten we een diversiteit aan meningen koesteren. Met respect voor elkaar begint een inclusieve samenleving, met een plek voor iedereen. Dan zijn we het echt waard regenbooggemeente te zijn.

Uit de raad, door Monique Heger Orde schept Rust Kent u dat, je komt aan bij de camping, moe van een lange reis, een overvolle camping, en dan een receptionist die zegt dat je maar ergens een plekje moet vinden. De tenten en caravans staan kriskras, hutjemutje en jij moet je daar nog tussenwurmen. Chaos. De boerencamping waar ik vorig weekend stond was daarentegen beter ingericht, met strak geschoren heggen en duidelijke plekken. Rust. Het ordenen van onze samenleving door bestemmingsplannen heeft het zelfde doel. Rust brengen. Afgelopen weken lagen er diverse bestemmingsplannen voor. De een al wat verder gevorderd dan de ander. U kent ze wel, de overwoekerde Monuta-locatie aan de Geertjesweg en de locatie Kirpenstein. Bij de één gaat een nieuwe supermarkt komen, bij de ander studentenappartementen. Op beide locaties een verbetering van de huidige chaos. Goede ruimtelijke ordening brengt rust in onze mooie stad. Maar nieuwe plannen brengen natuurlijk ook onrust. Komt er geen extra verkeer, is het wel veilig, niet te veel lawaai, raak ik mijn vertrouwde loopje niet kwijt? Daarom is het goed dat u ons scherp houdt en het college de plannen die er zijn verder uitwerkt samen met betrokkenen. Voor de plannen van de Geertjesweg hebben we in de raad daardoor nu extra geld vrij gemaakt voor verkeersmaatregelen. Ook voor de hoek Kirpenstein zijn de bewoners al scherp en betrokken. Fijn. Ook heb ik aandacht gevraagd voor senioren, voor wie grote supermarkten, vooral de lange paden, te vermoeiend kunnen zijn. Het zou goed zijn als de nieuwe supermarkt ook voor hen aandacht heeft en een ontmoetingsplek in de wijk kan worden, voor dagelijkse boodschappen én een kop koffie. Maar voor nu, eerst vakantie. Ik ga op zoek naar rust. Ik hoop dat u ook ergens een rustig plekje vindt als u weg gaat, of die rust in Wageningen vindt. En hopelijk zien we elkaar in september weer.

Gisterenavond tijdens de algemene ledenvergadering van de ChristenUnie Wageningen vond tevens een bestuurswissel plaats. Speciale dank voor Hendrik Jan Berenschot die maar liefst 3 termijnen (12 jaar) lang voorzitter was van de vereniging. Zijn taken worden overgenomen door Simon Frans de Vries. Moniek Kars werd welkom geheten als nieuwe secretaris/penningmeester. Gelukkig kunnen we nog gebruik maken van de kennis en expertise van Hendrik Jan aangezien hij als algemeen bestuurslid betrokken blijft. Het bestuur is als volgt samengesteld: Voorzitter: Simon Frans de Vries Secretaris/Penningmeester: Moniek Kars Algemeen Bestuurslid: Hendrik Jan Berenschot Contact met het bestuur kan via: bestuur@wageningen.christenunie.nl Laat het ons ook weten als je misschien iemand weet voor de functie secretaris of penningmeester. Of misschien is het wel iets voor jou? https://wageningen.christenunie.nl/bestuur

Uit de raad door Monique Heger: “He, ik zag je in de krant! Raadslid?! Wat doe je nou eigenlijk?” Dit was een veel gestelde vraag waar ik natuurlijk een saai politiek bestuurlijk antwoord op kan geven, maar meestal vertel ik wat ik zoal doe, of ga doen. De eerste weken staan vooral in het teken van kennismaken. Niet dat ik nog niemand kende, maar vanuit een andere rol kijk je toch weer met andere ogen. De dag na mijn beëdiging kreeg ik bezoek van een aantal wijkpanelleden van WijWageningen. Leuk om met hen te sparren. Welke dingen spelen er nu in de wijk? Hoe staat het met de uitvoering van Samen Wageningen? Ik laat me er graag over bijpraten, en kan er dan mee naar een wethouder, of breng het terug bij de raad. Als nieuwe raad zijn we op bezoek geweest bij de WUR en donderdag doen we dat bij de diverse woningcorporaties. Tevens waren er tal van vergaderingen waaronder die van de raad. Belangrijkste daar was voor mij dat we nu eerst een totaal plaatje gaan maken van alle plannen die rond de Olympiahal spelen. Belangrijk om eerst te impact te weten voor we besluiten. Ook daar was en is de input van bewoners super belangrijk.

Photos from ChristenUnie Wageningen's post

Er ligt een coalitieprogramma waarin we al onze speerpunten terugzien. Mooi om de komende jaren aan de slag te gaan met: - dementievriendelijke gemeente - meer aandacht voor de fiets - financieel degelijk - ieder mens telt - stappen zetten in ambities klimaatbeleid Je kunt dit groen en links noemen, wij spreken liever van goede zorg voor de naaste en de schepping. #WaardevolWageningen

De Gelderlander Vallei

Nieuwe coalitie koestert flinke ambities

Ik vind Belgie een leuk land. Vorig jaar heb er ik een aantal malen met onze camperbus in gecampered. Vaak overnachten we dan op camperplaatsen in kleine dorpjes of wat grotere steden. Wat me dan opvalt is de de grote verscheidenheid aan bebouwing in een dorp, of zelfs in een straat. De huizen zijn allemaal net even anders. Iedereen bouwt zoals hij of zij het wenst. Ieder heeft een mening over mooi of lelijk. Ik vind het vooral uniek.

Heeft u wel eens uw huis willen verbouwen en dat de gemeente dan iets vond van de kleur van de stenen, het gebruik van soorten hout, de grootte van de raam etc. Voor velen van ons een grote frustratie. Daarom vindt de huidige coalitie dat we af moeten van die regeltjes. Want u en ik weten toch prima hoe ons huis er het mooiste uit ziet?!

Als ChristenUnie hebben we hier zo onze twijfels over. Ja, iedereen heeft het beste voor met zijn eigen huis, maar of dit ook het beste is voor de relatie met je buren, met je straat of voor de stad, wagen wij te betwijfelen. Als eigenaar heb je daar nog wel feeling voor, maar er zijn natuurlijk ook 'huisjesmelkers'. Hebben die ook het beste voor met de stad, of alleen met huneigen portemonee.

Ja, we moeten af van het nittygritty zeveren over kleine details, en ja, het proces moet sneller in het gemeentehuis, maar daar zijn andere manieren voor dan het totaal welstandsvrij maken van grote delen van onze stad.

De Commissie Ruimtelijke kwaliteit is een onafhankelijk orgaan, en kan prima eerder in het proces advies geven. Daar hebben we goede ervaringen mee op de Wageningense Eng, waar de ruimelijke commissie (de TAWE) al vroeg in het begin meedenkt over wat kan of niet kan. Daarmee voorkom je al veel frustratie en kosten.

Als ChristenUnie vinden we dat we overbodige zaken in het gemeentehuis moeten schrappen, maar Belgische zichtlijnen in onze stad willen we ook niet. En we willen graag cohesie in onze stad, geen burenruzies, en meer toeristen die onze hele stad kunnen bezoeken en niet alleen het centrum waar het welstandsregime wel blijft. Wageningen heeft veel te bieden. Het is een mooie stad, met een diversiteit aan mooie wijken. Laten we dat vooral zo houden.

Uit de raad - 15 januari 2018. Een blik op de agenda van de politieke avond van 15 januari laat zien dat de ChristenUnie de afgelopen jaren diverse onderwerpen op de agenda heeft weten te krijgen, zoals bijvoorbeeld de aanpak van de Grebbedijk. Dit raakt namelijk veel Wageningers en natuurlijk het aanzien van de stad. Daarom is het belangrijk dat de gemeenteraad er ook nauw bij betrokken is.

We hebben een tussenstand gekregen, binnenkort mogen alle fracties nog wensen aandragen bij de wethouder. Nog net op tijd. Ook was er de eerste bespreking over wat er moet gebeuren na de sloop van de Olympiahal. Dat was naar aanleiding van onze motie om als raad hiervoor uitgangspunten op te stellen. Helaas lijkt de discussie al te worden beperkt door drie scenario-schetsen. Dat is niet de bedoeling. Ook naar aanleiding van (breed gesteunde) moties van de ChristenUnie werd er gesproken over de Starterslening (die starters helpt om hun eerste woning te kopen) en de Blijverslening (bedoeld om de woning aan te passen om langer zelfstandig te kunnen blijven wonen). Het college wil beide regelingen niet. Die wil VvE’s geld lenen voor automatische deuren en drempels naar de galerij aanpassen. Ook goed, maar derde op onze prioriteitenlijst. Wordt vervolgd… Peter de Haan

Uit de raad - 15 januari 2018. Een blik op de agenda van de politieke avond van 15 januari laat zien dat de ChristenUnie de afgelopen jaren diverse onderwerpen op de agenda heeft weten te krijgen, zoals bijvoorbeeld de aanpak van de Grebbedijk. Dit raakt namelijk veel Wageningers en natuurlijk het aanzien van de stad. Daarom is het belangrijk dat de gemeenteraad er ook nauw bij betrokken is.

We hebben een tussenstand gekregen, binnenkort mogen alle fracties nog wensen aandragen bij de wethouder. Nog net op tijd. Ook was er de eerste bespreking over wat er moet gebeuren na de sloop van de Olympiahal. Dat was naar aanleiding van onze motie om als raad hiervoor uitgangspunten op te stellen. Helaas lijkt de discussie al te worden beperkt door drie scenario-schetsen. Dat is niet de bedoeling. Ook naar aanleiding van (breed gesteunde) moties van de ChristenUnie werd er gesproken over de Starterslening (die starters helpt om hun eerste woning te kopen) en de Blijverslening (bedoeld om de woning aan te passen om langer zelfstandig te kunnen blijven wonen). Het college wil beide regelingen niet. Die wil VvE’s geld lenen voor automatische deuren en drempels naar de galerij aanpassen. Ook goed, maar derde op onze prioriteitenlijst. Wordt vervolgd… Peter de Haan