Poliflw

Al zo lang ik hier in Nederland leef heb ik mij nooit beperkt gevoeld in mijn doen en laten. In dit mooie land mag ik zijn wie en wat ik ben. 

Natuurlijk wel met een gezond respect voor mijn medemens. Ik respecteer iedereen, ongeacht afkomst, huidskleur, geloof, politieke overtuiging, seksuele geaardheid, geslacht en ga zo maar door. Ik heb tijdens mijn leven geprobeerd iedereen in zijn waarde te laten, hoewel ik niet altijd eens ben met sommige levensfilosofieën. Een goede discussie over levensvraagstukken ben ik nog nooit uit de weg gegaan. 

Kortgeleden kreeg ik als raadslid van de mooie gemeente Zuidplas een voorstel onder ogen over de bouw van ouderenwoningen in een van onze dorpen. Deze woningen zijn gezien de vergrijzing hard nodig. Appeltje eitje zou je zo denken. Dat dacht ik in eerste instantie ook. Tot ik verder onderzoek deed naar de organisatie die deze woningen wilde realiseren.  De organisatie hield er regels op na die de bewoners moesten naleven. Op zich is het niet gek dat men er regels op na houdt om de leefbaarheid van zo'n complex te garanderen. Het wordt wel ongemakkelijk wanneer men ingrijpt in de levenssfeer van mensen. 

Deze organisatie verkondigde dat iedereen die hier wil wonen zich aan de regels van het reformatorische geloof moest houden. Dit wil onder andere zeggen dat dit geloof centraal staat in jouw leven, worden anders geaarden niet aanvaard, het gebruik van radio en tv wordt afgekeurd en hun relatie met god is bepalend voor hun relatie met hun naaste.

Ik duizelde even. Lees ik dit nu goed. Misbruikt men een verworven vrijheid om andersdenkenden te weren? Dat is in mijn en vele anderen ogen discriminatie. Iemand weigeren op basis van zijn seksuele geaardheid, ander geloof of geen geloof is volgens onze wetten niet toegestaan. Even twijfelde ik of ik op zijn beloop zou laten gaan, tot ik mijzelf afvroeg of ik het zou accepteren wanneer een andere particuliere instantie gelovigen zou afserveren vanwege hun geloof. Mijn antwoord? Natuurlijk niet. Iedereen heeft recht op zijn of haar plekje op deze mooie aarde. En hoe men dit gestalte geeft is aan het individu zelf. 

Laten we zuinig zijn op onze verworven vrijheden omdat deze niet altijd vanzelfsprekend waren.

Niemand van de politiek en gemeente kwam naar de speeltuin. De door de bewoners van de Zeeheldenbuurt georganiseerde bijeenkomst werd bezocht door 19 bewoners vanuit de verschillende straten.

De bewoners hoopten te kunnen spreken met vertegenwoordigers uit de lokale politiek, en stuurden daarom al enkele weken geleden een uitnodiging naar de gemeente. Er kwam niemand opdagen en er kwam ook vooralsnog geen enkele reactie, dus zijn de bewoners maar weer met elkaar in gesprek gegaan over de problematiek.

Zij vertegenwoordigden ruim 57 huishoudens uit de wijk die al ruim 2 jaar kampen met meerdere problemen rondom verkeersveiligheid en parkeren ontstaan na de herindeling twee jaar geleden. Eerder dit jaar corrigeerde de gemeente enkele verkeerd geplaatste verkeersborden, naar aanleiding van een pittig rapport van Veilig Verkeer Nederland die, ingeschakeld door de bewoners, de wijk hadden geschouwd. De problemen zijn echter nog niet van de baan, er is nog steeds niet voldoende gedaan. In 2021 werden gemeente en politieke partijen al uitgenodigd voor een gezamenlijke schouw in de wijk maar vanwege de toen geldende corona maatregelen konden ze niet op de uitnodiging ingaan.....er gebeurde verder niets. En nu de bewoners opnieuw een uitnodiging stuurden bleef het ook stil, weer stil. "We voelen ons genegeerd". "Moet het eerst verschrikkelijk fout gaan?" "De arrogantie van ons bestuur" waren enkele geluiden maar ook: "we geven niet op" en "we knokken voor onze veiligheid en die van de kinderen in de wijk".  De bewoners beramen zich nu op actie(s) , "niet goedschiks dan maar kwaadschiks".