Poliflw

Tankstation overvallen op het Oosteinde op klaarlichte dag, vernielde graven bij de Martinuskerk in Voorburg, autobrand in Leidschendam; zomaar drie berichten waar iedereen van schrikt. Inbraak, diefstal, vandalisme, het zal je maar overkomen. Veiligheid is een behoefte van en voor ieder mens en de inbreuk daarop als het bij jezelf, de buren of verderop in de wijk gebeurd treft je sterk. Er is niet veel aan te doen. Het is nu eenmaal een zekerheid dat de dief de politie niet belt om te vertellen waar hij overvalt. De brandstichter de brandweer niet waarschuwt waar hij onheil wil stichten, de grafschender de nabestaanden geen bericht stuurt dat de eeuwige rust van hun geliefden aangerand wordt. Dit is niet de inleiding van een somber bericht. Gelukkig gaat het voor bijna iedereen in Leidschendam, Voorburg en Stompwijk goed. Maar je zult maar een keer slachtoffer zijn… Dit is geen pleidooi voor meer politie. Onze agenten werken hard maar kunnen niet overal zijn en een politiestaat heeft ook zijn beperkingen. Dit is een pleidooi voor iets meer burgerschap en preventie. De eigen deur op slot doen, geen dure spullen in je auto laten liggen, uitkijken bij oversteken, op het huis van je buren letten als ze op vakantie zijn en geen brandende kaarsen laten branden als je de kamer uitgaat. Het zijn een paar voorbeelden en kleine dingen, maar helpen doet het echt. Een andere mogelijkheid is lid worden van een BuurtPreventie Team (BPT) in je eigen wijk. Zelf loop ik mee met het BPT Voorburg-West. Een paar keer per maand een paar uur je inzetten voor de buurt. We melden iedere wandeling keurig aan bij de politie, zo luisteren/kijken ze over onze schouders met ons mee. Een paar extra ogen in de wijk. Een oogje in het zeil houden namens je buren en voor meer veiligheid op straat. Een kleine moeite, maar vooral de moeite waard. We zijn met ongeveer 50 leden van alle soorten en smaken, jong en oud. Een korte cursus en enige kennis van EHBO en je buurt en jij hebben er volop profijt van. Niet alleen letten we op zaken die het dag- of avondlicht schuwen, ook letten we op losse stoeptegels, kapotte lampen, openstaand deuren en fietsen en auto’s waar het onkruid welig rond de wielen tiert. Alle beetjes helpen om met elkaar en voor elkaar de buurt veiliger te maken. En het is nog gezellig ook. Diederik Visser

Op vrijdagmiddag schaak ik. Bijna elke week stap ik op mijn fiets om een uurtje of twee de degens te kruisen met P. Mijn buddy, P. –privacy staat voorop- , is een ruim 80 jarige man die niet meer over al zijn functies beschikt en rolstoelgebonden is. Zijn verzorging ligt in handen van zijn even oude echtgenote en de thuiszorg die een paar keer per dag aan huis komt. De aandacht die mijn buddy omringt is een typerend voorbeeld van vrijwillige en/of noodzakelijke solidariteit. Vrijwillig omdat deze onvoorwaardelijk is, getuigend van liefde en/of aandacht voor een familielid. Dit is zorg die ik met de grootste bewondering aanschouw. Familieleden die, soms kort maar vaak jarenlang, soms zelfs ten koste van zichzelf, liefdevol verzorgen. We hebben er te weinig oog voor maar het zijn de kurken waar onze gezondheidszorg op drijft. Neem de mantelzorg weg en het systeem van betaalde zorg raakt overbelast. EN nog belangrijker: betrokkenheid en de –ongeclausuleerde- aandacht zonder wat een hulpbehoevend medemens verpietert. Mantelzorger zijn onze aandacht meer dan waard zijn. Solidariteit en noodzakelijke solidariteit. Thuishulpen zijn goud waard. Het grootste verschil met een mantelzorger ligt bijna uitsluitend in het feit dat er een, vaak te lage, vergoeding tegenover staat. Met inzet en aandacht voor een patiënt geven ze de zorg die het mogelijk maakt om iemand in zijn eigen, vertrouwde omgeving te laten verblijven. Via buddynetwerk.nl kan ik met mijn buddy schaken. Een fijn beetje solidariteit dat voelt als verrijking van mijn leven. P. beleeft er veel plezier aan en voor zijn echtgenote is er een moment van zorgloze rust. Zoals ik zijn er velen. Vrijwilligers die met plezier een beetje tijd besteden aan iemand die dat soms hard nodig heeft. Samen een beetje aandacht voor zorg, want samenleven doe je niet alleen.