De Haagse Stadspartij is geschrokken van de berichten dat in Den Haag het aantal daklozen toeneemt. Met name de gezinsopvang zit al geruime tijd vol. Sommige gezinnen zijn zelfs in hotels ondergebracht. Ook is er een toename van werkende mensen zonder vaste woon- of verblijfplaats. De wethouder meldt daarnaast in de voortgangsrapportage dat de doorstroming van opvang naar reguliere of begeleide woonruimte stokt waardoor men nog langer in de daklozenopvang moet verblijven.
Opvallend is de laconieke wijze waarop de wethouder over deze toename in zijn rapportage spreekt. Alsof het geen mensen betreft waarvan hun leven op zijn kop staat. Fractievertegenwoordiger Tim de Boer: “Dakloosheid is geen natuurverschijnsel”. Het is het resultaat van het landelijke en het lokale beleid. Daarnaast draagt de wethouder geen oplossingen aan om de problemen het hoofd te bieden.
Fatima Faïd: “Kinderen mogen niet de dupe worden van de aangescherpte urgentieregeling en de crisis op de woningmarkt”. “Waar blijven de oplossingen van dit college?”.
Daarom heeft Fatima Faïd al eerder de onderstaande vragen over de toename van dakloze gezinnen gesteld. En zal de Haagse Stadspartij in de bespreking van de voortgangsrapportage opnieuw aandacht vragen voor deze problemen.
Schriftelijke vragen: Urgentie, Maatschappelijke opgave en toename dakloze gezinnen
Indiener: Fatima Faïd, Haagse Stadspartij
Datum: 24 september 2019
Aan de voorzitter van de gemeenteraad,
Op 11 juni ontving ik de antwoorden op onze eerdere vragen over de urgentieregeling binnen de sociale huursector. Ik heb daarover de volgende vervolgvragen:
Hierover stel ik overeenkomstig artikel 30 van het Reglement van orde de volgende schriftelijke vragen:
1. Uit het antwoord bij vraag 2 blijkt een grote afname van het aantal toegekende urgenties. De antwoorden gaan niet in op de toewijzing- en afwijzingsgronden. Ik ontvang graag een uitgesplitst overzicht van de gronden van toewijzing en afwijzing over 2017, 2018 en de eerste helft van 2019. Daarbij graag ook uitsplitsen in grootte van de huishoudens die urgentie aanvroegen. En of er huishoudens zijn die meerdere keren een aanvraag indienden.
Uit onderzoek van Platform 31 blijkt dat er een toename is van dakloze werkenden en dakloze gezinnen. Ook het college meldt deze toename in de Voortgangsrapportage Maatschappelijke Opvang – RIS303180. Zij meldt o.a. dat de gezinsopvang vol zit. Ook stelt zij dat het belangrijk is om dakloosheid te voorkomen. Daarom heb ik de onderstaande vragen over deze ontwikkelingen en over de beleidsregel urgentieverklaringen 2019.
2. Kan het college aangeven hoeveel gezinnen er momenteel in de opvang wonen en hoe de gezinssamenstelling is ( qua leeftijd)? Hoeveel gezinnen zijn er momenteel ondergebracht in hotels? Hoe lang verblijven deze gezinnen daar?
3. Wat zijn de kosten voor het onderbrengen van een gezin in de noodopvang en voor het onderbrengen in een hotel?
4. Hoeveel daklozen met een baan maken momenteel gebruik van de verschillende opvangmogelijkheden? Kunt u aangeven hoeveel dat er in 2016,2017 en 2018 zijn geweest?
5. Uit de beleidsregel urgentieverklaringen 2019 blijkt dat beschikbaarheid van noodopvang van dienst Sociale zaken en Werkgelegenheid een reden is om een urgentieaanvraag te weigeren, klopt dat?
6. Klopt het dat dakloze gezinnen eerst 2 maanden in de noodopvang moeten doorbrengen met hun kinderen voor zij in aanmerking komen voor een urgentie?
7. Is het college het met mij eens dat kinderen niet in de noodopvang thuis horen? En dat de gemeente er alles aan moet doen om dit te voorkomen?
Uit de beleidsregels urgentieverklaringen 2019 blijkt dat iedereen verplicht is te reageren op woningen in heel regio haaglanden voordat zij recht hebben op urgentie.
8. Geldt dit ook voor gezinnen met kinderen?
9. Is het college het met mij eens dat kinderen thuishoren in hun eigen buurt en schoolomgeving?
In Enschede heeft de gemeente, samen met corporaties 6 doorstroomwoningen gericht op gezinnen ingesteld. Deze liggen verspreid over de stad zodat kinderen in dezelfde buurt kunnen blijven en gewoon naar de eigen school kunnen terwijl er gewerkt wordt aan een definitieve oplossing. ( zie daarvoor ook de publicatie van Platform 31 – Souterrain van het wonen)
10. Is het college bereid te onderzoeken of dit ook in Den Haag te realiseren is?
11. Hoe gaat het college garanderen dat kinderen nooit de dupe zijn van dakloosheid?
12. Het college geeft aan dat onderzocht wordt of Tiny Housing een bijdrage kan leveren aan de doorstroming. Is deze vorm van huisvesting ook bedoeld voor gezinnen?
13. Hoeveel sociale huurwoningen zijn er nodig om de doorstroming vanuit de Maatschappelijk Opvang zonder problemen te laten verlopen?
14. Worden er bij de gezinsopvang gezinnen geweigerd? Zo ja, wat zijn de redenen om gezinnen te weigeren? En hoe vaak is dat in 2018 en 2019 voorgekomen?
15. Is ‘verwijtbaar dakloos’ een reden om een gezin met kinderen te weigeren bij de noodopvang?
16. Wat verstaat de gemeente precies onder ’verwijtbaar dakloos’?
17. Komt het voor dat gezinnen besluiten de kinderen onder te brengen bij pleegzorg, familie of vrienden zodat de ouders in de nachtopvang kunnen overnachten? Zo ja, hoe vaak gebeurt dat? En heeft de gemeente zicht op waar de kinderen dan ondergebracht worden?
18. Worden gezinnen door medewerkers van de gemeente aangeraden om de kinderen ergens anders onder te brengen zodat de ouders naar de reguliere nachtopvang kunnen? Zo ja, hoe vaak gebeurt dat? En heeft de gemeente zicht op waar de kinderen dan ondergebracht worden?
Fatima Faïd,