In Aadorp (gemeente Almelo) zijn er plannen voor een nieuwe stal voor maar liefst 20.000 varkens. Een megaproject dat leidt tot megadierenleed en megavervuiling.

Het was een rumoerige bijeenkomst, woensdagavond in gemeenschapscentrum  ‘t Aahoes. In een bomvolle zaal vol met tegenstanders met de komst van een megastal in Aadorp werd levendig gediscussieerd over economie, dierenwelzijn en volksgezondheid. Aadorpse burgers maken zich zorgen over de gevolgen van intensieve veehouderij. Ze vrezen voor hun gezondheid, aantasting van hun woonomgeving en teloorgang van het landschap. Wethouder Martin van Rees (zelf vegetariër) opende de vergadering waarna een ambtenaar het van hem overnam. In jarenlang onderzoek naar toekomstige gebruiksmogelijkheden van gronden in de Noordflank bij Almelo werd de komst van megastallen steeds uitgesloten. Daar was nooit een raadsmeerderheid voor.

Maar blijkbaar zijn de tijden veranderd want ambtelijk zijn de voorbereidingen  over de ontwikkeling van een megastal in volle gang. Begin juli zal de raad in een politiek beraad hierover worden geïnformeerd over de inpassing van het bedrijf (zie megastal). Daarna zal de gemeenteraad hier binnenkort (voor de zoveelste keer) over moeten beslissen. Een dergelijke megastal betekent megadierenleed en megavervuiling. De overweldigende reacties  laten zien dat niet alleen in Almelo maar ook ver daarbuiten mensen zich zorgen maken. De megastal is gepland aan de Schout Doddestraat in Aadorp, gemeente Almelo. Het gaat om een uitbreiding van een bestaand varkensbedrijf van bijna 6.000 naar 20.000 varkens. De gemeente besloot al eerder in 2014 in het gebied geen verdere intensieve veehouderij toe te laten. Maar sinds de installatie van het nieuwe college in 2018 lijkt de raad hierover steeds meer verdeeld.

In weerwil van nationale en Europese regelgeving kan de intensieve veeteelt gewoon doorgaan met vervuilen. De boeren vinden mazen in de wet en het aantal megastallen blijft toenemen. Volgens Alterra, een onderzoekscentrum spreken we van een megabedrijf als een bedrijf minstens drie maal zo groot is als een gangbaar gezinsbedrijf en als het aantal dieren groter is dan:

120.000 legkippen, of

220.000 vleeskuikens, of

7500 vleesvarkens, of

1200 fokvarkens, of

1250 vleeskalveren, of

250 melk koeien, of

1500 geiten

Al in 1998 waarschuwde de Gezondheidsraad voor de ernstige gevolgen van het grootschalige antibioticagebruik in de veehouderij. Omdat de bacterie zich waarschijnlijk ook via de lucht verspreidt, is niet alleen het Inademen stallucht voldoende voor MRSA-besmetting maar vormen ook varkenstransporten een extra risico. Volgens het RIVM is er een opvallend grote aanwezigheid van MRSA op het oppervlaktewater rond varkensstallen.

Het publiek hoort daar weinig over. De intensieve veehouderij heeft de menselijke maat allang uit het oog verloren. Het feit dat het niet mogelijk is om op deze schaal dieren te houden zonder hen vol te pompen met antibiotica zegt genoeg. Toch blijft men schaalvergroting prediken, en dat terwijl van steeds meer kanten (onlangs nog door het Ministerie van VROM en het Wereldnatuurfonds) wordt gewezen op de noodzaak om minder vlees en zuivel te consumeren. Overheden doen bitter weinig om de trend richting overtreffende trap in de veehouderij te keren, ondanks de grote bezwaren op velerlei gebied. ‘Agrarische ondernemers’ die een veefabriek willen neerzetten, of hun bedrijf willen uitbreiden tot megastalproporties, wordt nauwelijks een strobreed in de weg gelegd.

Vermoedelijk zit niemand te wachten om zo’n tijdbom in zijn omgeving. De hamvraag is: laat u zich nog langer opzijschuiven als ‘niet-belanghebbende’, terwijl uw gezondheid en die van uw gezin op het spel staan?

Hoe betrouwbaar is een college wanneer zij raadsbesluiten niet uitvoert?  ”In een democratie hoort de gemeenteraad juist geïnformeerd te worden. Als de indruk ontstaat dat dat niet het geval is, zijn de drie kernwoorden betrouwbaarheid, integriteit en eerlijkheid niet van toepassing op het college van Almelo”.