NIEUWE BEZUINIGINGEN IN ZORG BREEKPUNT PVDA. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Dat was de uitkomst van het debat over de perspectiefnota op 27 juni. Het feitelijke resultaat van die lange zit was dat de nota over de collegeplannen voor 2020, door de voltallige oppositie (-1 zetel) niet wordt gesteund. 15 x Nee, waaronder het Nee van de PvdA-fractie, is een hard signaal. Voor de PvdA en overige oppositie was de boodschap richting college en de coalitiepartijen CDA, VVD, LAS en CU glashelder. Vrij vertaald: sluit WMO en jeugdhulp als zoekrichting voor nieuwe bezuinigingsmaatregelen voorlopig uit. En dan kijken we bij de perspectiefnota 2020 waar we staan in de aanloop naar de begroting 2021. De coalitie wil daar niets van weten, en trekt geen rode lijn (tot hier en niet verder): uitkomen met de Rijksmiddelen is de heilige norm. Dus aanvullende maatregelen om de tekorten terug te dringen. En we weten waar die maatregelen landen: bij de mensen die gebruik maken van het sociaal domein. Budget boven beleid dus, als het ware. De coalitie verwijt de oppositie geen verantwoordelijkheid te nemen, terwijl wij in feite een pas op de plaats maken op basis van de pas op de plaats door het college zelf voorgespiegeld. Want dit is wat er aan de hand is: Het college doet zijn stinkende best om beleid te maken en om uit te komen met de rijksmiddelen, inmiddels bijna tegen beter weten in. De ambities zijn te loven, de programma’s deugen in voldoende mate om ze te steunen. De maatregelenpakketten om de zorgkosten terug te dringen waren al niet mals, het college waarschuwt in de nota voor achterblijvende resultaten en nieuwe tegenvallers (waar het zelf niet veel invloed op heeft). De rode cijfers zullen pas veel later plaats maken voor zwarte cijfers. Kroonjuwelen van de coalitiepartijen (zoals de proef met gratis parkeren) komen op losse schroeven te staan. De druk op het Rijk wordt opgevoerd om meer (structureel) geld voor de zorg te krijgen. De VVD rept tegen de gewoonte in zelfs over een onbetrouwbare rijksoverheid. Het CDA maakt er notie van dat ze desnoods de jeugdzorg wil teruggeven aan het Rijk. De miljoenen vliegen ons om de oren. In de min wel te verstaan. Vrij vertaald: moeten we dit zo wel blijven doen? Het was chique geweest als de coalitie ten minste had gepoogd met ons te kijken naar de tekst van ons amendement, zodanig dat er aan het einde van een lange dag misschien brede steun was voor het perspectief van dit college.