In de tekst wordt ons een ideaalbeeld voorgehouden en worden automobilisten weggezet als boosdoeners voor het gebrek aan openbare ruimte. De oorzaken van dit probleem zijn echter duidelijk: Amersfoort is een groeistad. De verstedelijking in Nederland is al enige tijd aan de gang en Amersfoort is een van de ijverigste steden van het land. Dit jaar hebben we zelfs een ongelooflijk bedrag aan subsidie van de staat gekregen om onze doelen voor woningbouw te behalen.
Citymarketing blijft maar reclame maken om nieuwe bedrijven en bewoners naar onze stad te lokken, terwijl Amersfoort al bekend staat als één van Nederlands meest gewilde steden om te wonen. Er is al sprake van een schrijnend tekort aan huizen, maar toch worden er actief steeds meer mensen aangetrokken. Amersfoort is aan het verdichten.
Het probleem is vooral dat de huidige inwoners hiervan de dupe zijn. De voorwaarden waaronder inwoners hier zijn komen wonen worden nu eenzijdig aangepast. De “openbare ruimte” wordt niet gebruikt voor de bewoners, maar voor de agenda van de gemeente. We zouden het beter “gemeente ruimte” kunnen noemen. De gemeente verkoopt de stad immers liever aan nieuwkomers dan het in ere laten van de wensen en belangen van de huidige inwoners.