Poliflw

Bijna 37 jaar geleden kwam ik hier in de gemeente Amersfoort ter wereld. Ik groeide op in Schothorst en betrok 10 jaar geleden een kleine studio-woning in het Leusderkwartier. Inmiddels woon ik alweer 9 jaar in een klein appartement in het Vermeerkwartier.

Toen ik deze woning betrok, vertelde de makelaar me: “Je kunt je auto gratis aan de weg parkeren”. Ik werk als freelance designer en werkte destijds vooral op grote kantoren in Amsterdam-Zuid. Ik had daarom geen auto. Echter kwam er een paar jaar later verandering in mijn carrière, en kreeg ik veel klanten die gevestigd waren op industrieterreinen door heel Nederland. Op een gegeven moment kwam ik op een punt dat ik klanten (voor wie ik graag had willen werken) moest afwijzen omdat ik zonder auto per dag maar liefst 4 uur reistijd kwijt zou zijn met het openbaar vervoer, en meer wanneer ik te maken zou krijgen met uitvallende of vertraagde treinen en/of bussen. Terwijl ik voor dezelfde rit met de auto maar 1,5-2 uur reistijd per dag zou kwijt zijn.

Ik besloot daarom een auto te kopen en parkeerde deze op de aangegeven plek, zoals vermeld door de makelaar en verhuurder. Deze straat werd uiteindelijk ook vergunningsgebied en moest ik een parkeervergunning aanvragen, vervelend maar ik accepteerde de situatie. 4 jaar lang was ik in bezit van een parkeervergunning, en betaalde ik daarnaast via de parkeerapp €0,70 per uur voor ieder bezoek dat ik ontving.

Veel bezoek kreeg ik niet omdat mijn vrienden en familie allemaal op plekken wonen waar geen vergunning of betaald parkeren is. Zelfs mijn ex-partner uit Amsterdam-Noord had gratis parkeren voor de deur. Ik ging dan ook altijd met de auto naar hen toe in plaats van andersom.

Afbeelding 1: Rubenstraat – Bisschopsweg Amersfoort

Verrassing! Vergunning ingetrokken

Begin dit jaar ontving ik geheel onverwachts een email met het bericht dat mijn parkeervergunning per direct was stopgezet. Ik schrok me een hoedje, rende boos naar de straat en verplaatste mijn auto verder in de wijk Vermeerkwartier om een bekeuring te voorkomen.

Gelukkig was ik op dat moment thuis. Als ik toevallig op vakantie was geweest, dan was ik thuis gekomen met een rits aan parkeerboetes…

Wat is er nu gebeurd?

In de mail stond dat mijn parkeervergunning per direct was ingetrokken omdat ik mijn 2e (!) vergunning niet had verlengd. Ik dacht… 1) “Ik heb helemaal geen 2e auto, dus dit zal wel een fout zijn.” En 2) “Ik heb helemaal geen factuur ontvangen, waarom sturen ze mij dan geen factuur per post of een reminder?” Maar nee, ik had geen factuur ontvangen en ook geen herinnering. Blijkbaar was hier wat misgegaan en sturen ze blijkbaar geen herinneringen?

Sowieso ben ik van mening dat er ALTIJD een herinnering gestuurd moet worden, zoals ik dat ook doe wanneer klanten te laat zijn met betalen. 9/10 keer blijkt de klant de factuur over het hoofd te hebben gezien of deze in de spamfolder te zitten. Een mailtje missen kan dus altijd gebeuren, maar een parkeervergunning per direct annuleren vond ik wel heftig.

ParkeerService

Omdat ik in de wijk woon, weet ik dat sommige mensen in het Vermeerkwartier parkeeroverlast ervaren, ik had alleen geen andere keus meer… Ik mocht mijn auto vanaf dat moment niet meer in mijn eigen straat parkeren. Na het verplaatsen van mijn auto schreef ik direct ParkeerService aan.

ParkeerService vertelde me dat mijn auto aan de weg wordt gezien als 2e vergunning omdat ik een mogelijkheid voor parkeren op eigen terrein zou hebben. Ik woon in een klein appartement zonder parkeervoorziening. Ik ben daarop uiteraard in bezwaar gegaan. Ik werd gebeld door een ambtenaar van de gemeente, hij vertelde mij dat mijn huisbaas tijdens de bouw geen extra parkeerplekken aan de straat had aangevraagd. Hij had natuurlijk ook niet voorzien dat het gebied vele jaren later vergunningsgebied zou worden.

Dan vraag je toch gewoon een 2

) vergunning aanvragen kon helaas ook niet. Bij de aanvraag van een zogenaamd 2

parkeervergunning, moet je tijdens de aanvraag het kenteken doorgeven van de 1

vergunning… maar omdat de eerste vergunning niet bestaat, kon ik helemaal geen parkeervergunning meer aanvragen. Een nieuwe vergunning kon ik dus wel op mijn buik schrijven.

Toen ik mijn vergunning 4 jaar geleden aanvroeg, werd dit nog gezien als de eerste vergunning. Dit is blijkbaar later aangepast naar een 2e vergunning. Daarom kon ik voorheen wél een vergunning aanvragen en nu niet meer.

Kortom, na 4 jaar vergunninghouder te zijn geweest, heb ik geen recht meer op een parkeervergunning.

Nu wil de gemeente ook nog eens de 2e vergunning aanzienlijk duurder maken. Dus zelfs als ik wél een vergunning had kunnen aanvragen, zou ik met de nieuwe plannen van de gemeente onterecht een fors hoger tarief gaan betalen.

Auto weg of verhuizen

De ambtenaar die mij over deze kwestie belde was erg vriendelijk en ik kon al mijn vragen aan hem kwijt. Hij legde bovenstaande aan mij uit en vertelde dat vanaf 2025 het betaald parkeren gebied verder zal worden uitgebreid naar de gehele wijk.

Er zijn dus al plannen om de gehele wijk Vermeerkwartier sowieso betaald parkeren te maken. Dit is ook de wens van inwoners uit deze wijk; als de inwoners parkeeroverlast ervaren en graag vergunningsgebied willen worden, dan vind ik dat helemaal prima, ook al zal ik hier zelf last van ondervinden. Zolang de inwoners het maar voor het zeggen hebben en het niet van bovenaf wordt opgelegd.

De ambtenaar vertelde mij dat ik op zoek moet gaan naar een andere betaalde parkeerplek in een garage. Waarop ik antwoordde: “Of ik moet vóór 2025 verhuizen.”, “Dat is ook een mogelijkheid ja.” – antwoordde hij. Nu ben ik sowieso al uit mijn huidige woning gegroeid, dus verhuizen ging al eerder door mijn hoofd, alleen zat hier toen nog geen deadline aan vast. Nu wel.

Ik heb 3 mogelijkheden:

1) Betalen voor een peperduur 24-uurs abonnement in een garage.

2) Mijn auto wegdoen. (wat het uiteindelijke doel is, lees: Ontmoediging van autobezit)

Afbeelding 2: “Je hebt geen recht meer op een parkeervergunning.” Wat zou jij doen?

Ik koos voor het laatste omdat ik met mijn minimuminkomen, geen geld heb voor een peperdure parkeerplek, en ik mijn auto als ondernemer hard nodig heb. Daar komt bij dat het steeds drukkendere beleid van de gemeente inmiddels mijn neus uit komt. Het voelt voor mij alsof er een verstikkende donkere wolk over de stad is gevallen dat niets te maken heeft met Co2, maar met autoritair beleid.

Ik heb daarom, met pijn in mijn hart, besloten om Amersfoort na bijna 37 jaar te verlaten. Ik heb al mijn hele leven een enorme liefde voor deze stad, het is in mijn ogen de mooiste stad van Nederland. Ik ben ook niet voor niets 1 van de mede-oprichters van Amersfoort voor Vrijheid. Maar door het steeds drukkendere beleid, en het constant financieel uitzuigen van inwoners om geld te innen voor prestigeprojecten, wil ik hier zo snel mogelijk weg. Na een half jaar tevergeefs zoeken naar een woning in de omringende plaatsen, hoop ik vooral dat ik nog vóór 2025 een nieuwe woning kan vinden.

Ik bleek niet de enige te zijn

Ik heb bovenstaand verhaal het afgelopen jaar meerdere malen in het kort op social media gedeeld als reactie onder o.a. nieuwsberichten over het nieuwe parkeerbeleid. Hierop kreeg ik telkens veel reacties van mensen die allemaal in hetzelfde schuitje zitten.

Ik kan mij herinneren dat een andere inwoonster mij vertelde dat zij samen met haar partner in een appartement boven een winkel in het centrum woont en ook zij daarom geen recht heeft op een parkeervergunning. Ze vertelde dat ze maar liefst € 123,19 PER MAAND (!!!) betaalt om haar auto in een nabije parkeergarage te kunnen parkeren. Ze gaf aan haar auto nodig te hebben voor haar werk in de zorg. We weten allemaal dat werken in de zorg geen financiële vetpot is.

Twee andere inwoners, beide ondernemers, schreven dat zij hun auto hard nodig hebben en in dezelfde situatie verkeren als ik. Ook zij bleken in hun woning in de binnenstad geen recht te hebben op een parkeervergunning en hebben hun (bedrijfs)auto’s verderop, in een gratis parkeergebied, staan.

Weer een andere inwoner gaf aan dat er recent al twee ondernemers uit de Oliesteeg zijn vertrokken vanwege de hele parkeer- en verkeerskwestie (autoluwe binnenstad en het aankomende parkeerbeleid), een derde ondernemer heeft ook aangegeven zo snel mogelijk weg te willen.

Met dit nieuwe parkeerbeleid komen alle mensen in dezelfde situatie als wij, voor dezelfde 3 keuzes te staan. We moeten maandelijks grof geld betalen voor een parkeergarage, de auto wegdoen of verhuizen. En wie zegt dat jij straks niet voor dezelfde keuze komt te staan als de gemeente besluit het aantal parkeerplaatsen in jouw straat te halveren?

Afbeelding 3: ‘Ruimte voor parkeren plus wonen?’ – Is dat wel zo?

Woningbouw

Wat zal er gebeuren wanneer deze ‘nieuwe parkeervisie’ daadwerkelijk wordt geïmplementeerd? De voorstanders van dit beleid zeggen dat er dan meer woningen gebouwd kunnen worden. Diverse aannemers en investeerders hebben echter aangeven terughoudend te zijn over het bouwen van woningen met onvoldoende parkeerplaatsen door de onpopulaire aard.

En zal er in plaats van de parkeerplekken in jouw wijk, überhaupt ruimte zijn voor extra woningen? Als ik kijk naar een wijk als Schothorst is het antwoord, voor 99% van de straten, nee. En zullen al die versteende opritten straks helpen met het groen in de wijk? Nee, maar het zal wél bijdragen aan onnodige extra wateroverlast bij de woningen.

Amersfoort Exit

Voor ondernemers zijn met dit nieuwe beleid, enorme omzetdalingen voorspeld van maar liefst 30%. In Vathorst zijn ze voor een groot deel afhankelijk van inkomsten van mensen uit de omringende gemeenten (zoals Nijkerk en Nijkerkerveen) die naar Vathorst rijden om hun wekelijkse grote boodschappen te doen.

Hoeveel ondernemers zullen door fors omzetverlies uit de stad trekken? Hoe aantrekkelijk zal Amersfoort straks nog zijn voor nieuwe ondernemers om zich hier te vestigen? En zullen er straks wel genoeg voorzieningen overblijven? Wat gebeurt er met deze mooie stad wanneer trouwe inwoners de gemeente verlaten? Mensen uit omringende gemeenten Amersfoort gaan vermijden? “Ik rij voortaan wel naar Leusden voor de grote boodschappen.” Wat als ondernemingen massaal wegtrekken door omzetverlies of omdat ze hun bedrijfswagen(s) niet kwijt kunnen? Wat gebeurt er vervolgens met de waarde van de koopwoningen in de gemeente? “Ik koop wel een huis in Leusden of Soest, is goedkoper wonen en leven, gratis parkeren en gratis bezoek ontvangen.”  Welke impact zal dit hebben op ouderen die afhankelijk zijn van mantelzorgers en zorgpersoneel? Een oudere vrouw die we op de markt spraken vertelde ons dat zij geen bezoek meer ontvangt sinds er bij haar in de buurt betaald parkeren is ingevoerd. Tevens kreeg ik van een vriendin te horen dat de zorgorganisatie waar zij werkzaam is, de parkeerkosten voor de gemeente Utrecht niet meer kan opbrengen… Ik zie bij ieder argument van de voorstanders, alleen maar een hoop problemen ontstaan terwijl er met dit beleid geen enkel probleem wordt opgelost, wél gecreëerd.

Nu is op 8 november 2023, Amersfoort uitgeroepen tot European City of the Year. Dit is zo gek nog niet, want Amersfoort is ook een fantastisch mooie stad, althans, nog wel. Als dit beleid wordt doorgevoerd, dan hou ik mijn hart vast voor de gevolgen.

Waarom blijft de gemeente rotsvast in haar onrealistische, utopische bubbel van fantasie scenario’s?

Fantasie scenario’s die de gemeente tevens inzet voor haar misleidende JA-campagne. Waarom zien ze de portemonnee van inwoners als een bodemloze put waar ze, ook in financieel zware tijden, eindeloos uit kunnen graaien? Hierbij krijg ik een beeld van een bloedzuiger met onstilbare honger.

Toen ik vandaag richting de binnenstad liep zag ik ook campagneposters hangen voor partijen die voor dit parkeerbeleid, en landelijk voor klimaatbeleid zijn. Dit waren allemaal woningen van 8-9 ton. Mensen met overduidelijk voldoende geld, die gemakkelijk 1000 euro per jaar extra kunnen missen voor het behalen van zogeheten “klimaatdoelen”. Daarnaast zijn ze al in het bezit van een parkeervergunning. Voor hen verandert er dus niets, terwijl de middenstand er weer verder op achteruit gaat. Dezelfde posters zie ik echter niet hangen voor ramen bij mensen die momenteel in financieel zwaar weer zitten.

Afbeelding 4: De lege portemonnee van lage- en midden inkomens.

Wanneer het hek van de dam is

Als we naar de geschiedenis kijken, zien we allemaal dat regels steeds strakker worden en kosten almaar stijgen. Zelfs als de gemeente bijvoorbeeld voorstelt om de prijs van de eerste vergunning te halveren, is de kans groot dat dit bedrag een paar jaar later alweer verdubbeld is. En als de gemeente speciale regelingen voor mantelzorgers invoert, bestaat ook de kans dat deze regelingen na implementatie snel weer worden afgeschaft. Zodra het hek van de dam is, zijn de stijgende kosten (ook door inflatie) niet meer tegen te houden. De gemeente kan met dit beleid ook op elk moment besluiten om het aantal parkeerplekken in jouw straat te halveren en de kosten per plek eindeloos te verhogen.

“Sorry, jouw woning heeft straks geen recht meer op een parkeervergunning.” Wat ga je dan doen? De auto voor hoge kosten in een “parkeerhub” aan de rand van de stad plaatsen? En elke keer extra kosten betalen voor de bus die je van je woning naar de parkeerhub brengt? (Laat staan de hoeveelheid extra tijd die het kost) 125-150 euro per maand betalen voor een 24-uurs abonnement in een nabije garage? En zal daar straks überhaupt nog plek zijn? Besluit je je auto weg te doen? Of… ga je verhuizen naar een andere gemeente? Wat houdt hen straks nog tegen om jou nog meer beperkingen en hogere kosten op te leggen?

Ook zullen we meer belasting gaan betalen. Want over parkeerkosten wordt tevens parkeerbelasting geheven. Jippie! Nog meer onvrijwillige belasting betalen!

Beste wijkgenoten van het Vermeerkwartier

Als laatste wil ik mij richten tot mijn medewijkbewoners. Zoals op de campagneposters van de gemeente te zien is, steken zij hun JA-campagne in op de parkeerproblemen in het Vermeerkwartier en probeert daarmee alle andere wijken mee te krijgen. Wijken zonder parkeerproblemen, wijken met voldoende parkeerplaatsen en welke ook nog eens ruim en groen zijn opgezet.

Een NEE bij het referendum betekent niet dat het parkeerprobleem in de wijk Vermeerkwartier niet zal worden aangepakt, want dit staat sowieso al op de agenda voor 2025. Dit betreft een stadsbreed beleid en benadeelt onnodig mensen in wijken zonder parkeerproblemen.

Laat je niet misleiden, stem verstandig, en stem NEE zodat we de parkeerproblemen in onze wijk niet projecteren op de rest van de gemeente.

Naar aanleiding van het nieuw in te voeren parkeerbeleid in Amersfoort is er door onze partij, Amersfoort voor Vrijheid, een raadgevend referendum geïnitieerd. Het doel van het raadgevend referendum is het vergroten van de zeggenschap van burgers. Het stelt kiesgerechtigden in staat aan te geven dat zij aangenomen wetgeving eigenlijk afwijzen. Het is echter niet verplicht om een wet of verdrag in te trekken:

een raadgevend referendum is niet bindend.

Er was enorm veel belangstelling voor het verzamelen van de handtekeningen voor het referendum, van zowel de inwoners als van de ondernemers in de gemeente Amersfoort. Van de inwoners die wij hebben gesproken is naar schatting zo’n 95% tegen het nieuw in te voeren beleid. Een overgroot deel van de meerderheid dus, bijna een hele stad is overduidelijk tegen dit beleid.

Als we in een ware democratie leven waar een meerderheid van de inwoners tegen dit beleid is, is het toch vanzelfsprekend dat wij dit beleid niet door laten gaan? Of niet? Of is het raadgevend referendum slechts voor de show?

‘De inwoners mogen hun stem laten horen, maar we luisteren er niet naar!’ Ware volksvertegenwoordiging volgt de mening van de stad en haar inwoners en neemt dit serieus. Ware volksvertegenwoordiging staat open voor de mening van de inwoners en is bedoeld gehoord te worden, én te worden verwezenlijkt. Een ware volksvertegenwoordiger heeft geen vrees voor een referendum omdat de uitkomst het belangrijkst is en omarmd wordt, wat deze ook moge zijn.

En zijn wij wel echt een inclusieve stad zoals zo vaak gezegd wordt in de raad? Is het college echt voor de stem van het volk of is het slechts show? Een show om mensen zoet te houden en te laten denken dat zij in een democratie leven? Als wij in een ware democratie leven dan tellen meningen en worden die serieus genomen.

Afbeelding 1: AvV Campagneposter

Sinds wanneer keren wij de inwoners de rug toe en luisteren we vooral naar wat Den Haag wil? Het beleid komt via Tyas Bijlholt, de wethouder van D66 in Amersfoort, en de landelijke politiek, die de ideologie van het WEF (World Economic Forum) volgt. Dit houdt in dat zij willen dat mensen geen auto meer bezitten, maar gebruik gaan maken van een deelauto, onder het mom van ‘het aanpakken van klimaatverandering’.

Op de website van D66 staat dat zij willen werken aan een gemeente waar we ‘iedereen vrij laten, maar niemand laten vallen’. Je kunt je afvragen of zij dat ook werkelijk doen. En juist D66 zou zich zeer betrokken moeten voelen bij werkelijke democratische besluitvorming.

Deze klimaatregelingen kosten overigens ruim 28 miljard euro voor 0,000036 graden minder temperatuur stijging. Hoe kun je hier überhaupt achter staan? Zijn mensen zo volgzaam geworden dat ze hier niet meer kritisch over na kunnen denken? Geen mens kan toch ontkennen dat dit totale nonsens is?

Afbeelding 2: ‘WEF en Nederlandse regering strijden samen tegen particulier autobezit’ Lees het volledige artikel op de website van blckbx.

Inderdaad, het referendum zal laten zien dat de mensen dit wel doorhebben en niet op kosten gejaagd willen worden om auto te kunnen blijven rijden. Democratie betekent dat het volk zelf over belangrijke onderwerpen kan beslissen. Het invoeren van betaald parkeren in de hele gemeente Amersfoort, inclusief de woonwijken en buitengebieden, dient geen enkel doel dan autobezit voor de gewone burger (die geen privévliegtuig kan betalen) te belasten en te verminderen.

Dit is een directe aanval op ons welzijn als bevolking om vrij te kunnen bewegen in een eigen auto. Autorijden wordt hierdoor langzaam alleen maar voor de rijken en zullen mensen die het minder hebben dit niet meer kunnen betalen. Dat is niet in het belang van de mensen en dat weten zij heus wel. De Amersfoorters zullen oorverdovend NEE stemmen tegen dit onzalige voorstel. Het is dan de taak van de volksvertegenwoordiger om deze uitslag over te nemen. Geen mitsen en maren, maar de naam Democratie eer aan doen.

Hoera! Het referendumverzoek voor het nieuwe parkeerbeleid is door de volledige raad unaniem aangenomen!

Voor het doorzetten van de referendum aanvraag over het parkeerbeleid zijn vóór 15 augustus nog minimaal 4873 geldige* handtekeningen nodig.

*LET OP! Een handtekening is alleen geldig als alle gevraagde gegevens op het papieren formulier worden ingevuld.

Er liggen tekenlijsten klaar bij onderstaande ondernemers. Er mag voor het referendum maar 1 keer op papier worden getekend. Heb je al getekend en al je gegevens ingevuld? Dan hoef je niet nogmaals te tekenen. Heb je de vorige keer geen adres/telefoonnummer etc… ingevuld? Dan is je handtekening bij de vorige ronde ongeldig verklaard en mag je dus nogmaals tekenen.

Overige voorwaarde is dat ondertekenaars ouder zijn dan 18 jaar en woonachtig zijn in Amersfoort. Iedere handtekening wordt door de gemeente nagekeken op geldigheid.

Op dit moment liggen er tekenlijsten klaar bij de volgende ondernemers/winkels;

Vathorst:

Dierenwinkel Maxime – Cruquius 41

Schermgebroken.nl – Leeghwater 6

Eye Wish Opticiens – Leeghwater 12

G&W Gezondheidswinkel – Leeghwater 14 (tot 30 juli)

Jumbo supermarkt – Ursulapolder 1

Schothorst:

Medi barber – Pieter Stastokerf 10

Kattenbroek:

In de tekst wordt ons een ideaalbeeld voorgehouden en worden automobilisten weggezet als boosdoeners voor het gebrek aan openbare ruimte. De oorzaken van dit probleem zijn echter duidelijk: Amersfoort is een groeistad. De verstedelijking in Nederland is al enige tijd aan de gang en Amersfoort is een van de ijverigste steden van het land. Dit jaar hebben we zelfs een ongelooflijk bedrag aan subsidie van de staat gekregen om onze doelen voor woningbouw te behalen.

Citymarketing blijft maar reclame maken om nieuwe bedrijven en bewoners naar onze stad te lokken, terwijl Amersfoort al bekend staat als één van Nederlands meest gewilde steden om te wonen. Er is al sprake van een schrijnend tekort aan huizen, maar toch worden er actief steeds meer mensen aangetrokken. Amersfoort is aan het verdichten.

Het probleem is vooral dat de huidige inwoners hiervan de dupe zijn. De voorwaarden waaronder inwoners hier zijn komen wonen worden nu eenzijdig aangepast. De “openbare ruimte” wordt niet gebruikt voor de bewoners, maar voor de agenda van de gemeente. We zouden het beter “gemeente ruimte” kunnen noemen. De gemeente verkoopt de stad immers liever aan nieuwkomers dan het in ere laten van de wensen en belangen van de huidige inwoners.

Sinds er corona-maatregelen zijn ingevoerd in ons land is het aantal meldingen van discriminatie aanzienlijk gestegen. Ook de Nationale Ombudsman en het College voor de Rechten van de Mens ontvingen meer meldingen en verzoeken.

Ook heb ik (Sylvie Lazet) helaas ook discriminatie ervaren in Amersfoort. Bij Scholen in de Kunst was ik niet meer welkom zonder QR code of PCR test. Ook wilde ik samen met Shohreh Feshtali een evenement organiseren in de Flint. Ik heb de Flint hiervoor telefonisch benaderd. Na dit gesprek zijn zij mijn e-mail gaan natrekken. Toen zij erachter kwamen wat mijn ideeën zijn over de corona-maatregelen besloten zij dat ik niet welkom was om in de Flint het evenement te organiseren, terwijl ik niet eens een gesprek daar over heb kunnen hebben. Discriminatie omdat ik een andere visie heb op het beleid van de overheid.

De directeur van de Flint, Harold Warmelink, is hiervan op de hoogte en vindt van niet. Hij zegt tijdens een telefoongesprek: “Het is een vrij land en je hebt vrijheid van meningsuiting en dat hebben wij ook”. Met andere woorden… Je hebt inderdaad vrijheid van meningsuiting maar niet op het podium van de Flint. Is deze keuze gerechtvaardigd van de Flint of draagt dit daadwerkelijk bij aan discriminatie?

Kun je zomaar zeggen: “Jij denkt anders, dus je bent niet welkom om hier iets te organiseren!”

Het debat

De voorzitter stelde zichzelf voor en alle kamerleden die deelnamen aan het debat. Er werd nadrukkelijk verteld over de spelregels en met name hoe het publiek zich mocht gedragen, er werden duidelijk wat emotionele uitspattingen verwacht.

De heer Alkaya van de SP was als eerste in de zaal en ging prominent op de juiste plek zitten om als eerste het woord te nemen. Hij was ook duidelijk het meest bedreven in het onderwerp en had hier ook al een boek over geschreven. Hij begon zijn betoog over het ethische gedrag van privaat banken en dat het niet wenselijk is om de inwoners daar vertrouwen in te laten hebben. Hij ziet vooral een systeem vanuit de publieke volksbank als de oplossing. Hij benoemde verder de bekende zorgen om de anonimiteit en privacy van gebruikers, maar hij stelde daarbij wel dat er grenzen nodig zijn aan die anonimiteit om te waarborgen tegen criminaliteit en witwaspraktijken. Ook had hij veel kritiek op het punt dat Amazon bij de ontwikkeling betrokken zou worden. Privaat big tech bedrijven zouden niet deze invloed moeten krijgen. Ook werd er gevraagd naar de rol van Maxima die zich onlangs hier over uitsprak.

Ik had het gevoel dat het weer eens tijd werd voor een artikel.

Bitcoin, libertarisme, kapitalisme talloze filosofische gedachtes spoken de laatste tijd door mijn hoofd en steeds meer puzzelstukjes vallen voor mij op hun plek. Objectivisme, voluntarisme, anarcho-kapitalisme er zijn talloze stromingen om filosofieën en ideeën te beschrijven. Wat betekent dit voor mij en hoe vertaal ik de gevoelens die ik al jaren met mij meedraag naar politiek? Het is een hele uitdaging en vooral een persoonlijke evolutie waar ik mijzelf een stuk beter heb leren kennen.

Nu zit ik opeens in de politiek en moet ik wekelijks diepgaand mijn mening verantwoorden. Vandaag nog in een mooi open gesprek met een raadslid die zich afvroeg:

“Waarom geven jullie aan de burgers direct te willen vertegenwoordigen, te zorgen dat de kwetsbaren meer bestedingsruimte hebben maar zijn jullie tegen sociale huur?”

(A)Sociale huur

Sociale huur, het is voor mij één van de go-to voorbeelden geworden waarom wij onbeschaamd voor kapitalisme zijn.

Sociale huur is gesubsidieerde huur. Over het socialistische idee van herverdeling kan ik ook pagina’s schrijven maar ik zal het kort houden: de totaliteit van geschiedenis laat zien dat op de lange termijn het juist meer kapitaal en macht wegvloeit bij de gewone burgers richting de kleine minderheid die zich meer autoriteit aanmeet. Of dat nou de elite, de rijken, de bourgeoisie of een regering zijn komt allemaal op hetzelfde neer. Het werkt averechts.

En sociale huur is een hele directe lijn waarin deze omgekeerde wereld heel snel te zien is.

Men noemt het betaalbare woningen terwijl ze veel hogere kosten hebben dan hun waarde. Maar mensen voelen dat niet want door de subsidie is dat andermans geld. Er ontstaan direct meerdere monopolies: Een hele duidelijke zijn de wooncorporaties. Hier in Amersfoort zijn ze het gesprek van de dag. Extreem slecht onderhoud van woningen, geringe communicatie over sloop, afspraken niet nakomen en overkoepelend extreem slechte service.

Afbeelding 1: Artikel uit het AD – bron

Een andere zijn de projectontwikkelaars. Ondanks dat ik het zeker niet hun schuld vind, ze staan immers juist steeds meer onder druk door eisen en regels die door de gemeente worden opgelegd. Door invloed van de gemeente en steeds moeilijkere wetgeving kunnen alleen de grotere ondernemingen en bouwbedrijven zich hierop aanpassen. Kleinere bouwbedrijven met minder middelen en aanpassingsmogelijkheid komen steeds meer in de knel, waardoor de grotere bedrijven steeds vaker de grotere opdrachten voor de gemeente kunnen binnenslepen. Dit gaat direct de concurrentiepositie tegen.

De grootste slachtoffers van deze interacties zijn zonder meer de bewoners van de slecht onderhouden woningen. Maar waar verreweg het merendeel van de partijen deze groep wil ontlasten door meer sociale huur te faciliteren, willen wij juist de andere overkoepelende problemen vertegenwoordigen: deze bewoners zijn afhankelijk gemaakt van de gemeentelijke subsidies!

Wooncorporaties kunnen deze groep op dit moment uitbuiten omdat de bewoners nergens anders heen kunnen. Ze hebben geen eerlijke concurrentiepositie die alle deelnemende partijen eerlijk zou moeten houden.

Als de bewoners een vrije keuze zouden hebben hield een woonaanbieder met dergelijke service geen klanten meer over.

Conclusie: Sociale huur zorgt op een directe manier voor monopolie vorming, daardoor worden de gesubsidieerde woningen zelf ook minder betaalbaar. De aanbieder kan namelijk zelf de prijs bepalen zonder andere opties voor de klanten. Ook zorgt het voor een scheve situatie in de woningmarkt waar deze effecten woningen duurder maken voor de groep die wacht op, of net niet in aanmerking komt voor deze subsidie. Het maakt daarmee steeds grotere groepen armer en monopolisten rijker. Het tegenovergestelde wat deze “sociale” systemen zouden moeten bereiken.

Afbeelding 2: Karl Heinrich Marx

Vrije markt

De verschillende benoemde filosofieën zijn allemaal gebaseerd op een kapitalistische vrije markt. Hoewel het algemeen gebruikelijk is kapitalisme de schuld te geven van monopolie vorming, wat ook uiteraard door de bekende marxisten wordt geopperd, is dit juist extreem tegenstrijdig met de basis van het vrijemarktprincipe. Een contract of commerciële interactie zal namelijk altijd plaatsvinden vanuit wederzijdse vrijwillige keuze. Als dit niet zo is kunnen beide partijen het simpelweg weigeren en naar een concurrent of andere klant gaan. “Maar het is geen vrije keuze om op straat te slapen!” En dit is zonder meer waar. Maar het effect op de markt bij een product dat elk persoon “nodig” heeft is een extreem grote vraag, dus een hoge concurrentie tussen aanbieders. Het enige wat dit tegengaat is elke vorm van invloed op de markt die hem minder vrij maakt, waaronder overheidsinvloed.

Bestedingsruimte en fiatgeld

In een vorig artikel beschreef ik de invloed van bestedingsruimte op keuzevrijheid.

Dit is een belangrijk punt in dit verhaal omdat negatieve keuzevrijheid dus ook juist monopolie vorming oplevert. Een volk wat onder groeiende druk van inflatie is zal geforceerd worden keuzes te maken waar ze met meer bestedingsruimte voor duurzamer lange termijn opties zouden gekozen hebben. Tot nu toe beschreef ik meer de ideologische commerciële interactie wereld. Echter zal er eerst een ander punt aan dit huidige systeem moeten veranderen: Geld.

Er is veel discussie over te korte termijn oorzaken van inflatie, wij zien die allemaal grotendeels als incidenteel. Er is één rode lijn in de geschiedenis die te volgen is sinds de invoeringen van de centrale banken, belastingen en afschaffing van (goud) standaarden. En dat is het geld zelf. Als overheden rente moeten betalen om een munteenheid te mogen gebruiken en steeds maar geld bij laat “drukken” of creëren om de kosten van diensten te blijven onderhouden. Dan is dat duidelijk de grootste invloed op de waarde van het geld zelf.

De laatste 100 jaar heeft de industriële revolutie gezorgd voor een enorme verlaging van productie kosten. Het kost steeds minder arbeid om  producten te maken. Hoe kan het dan zijn dat arbeid gedurende diezelfde tijd steeds minder lonend is geworden? Dat is de echte inflatie.

Ons geld wordt minder waard. Maar dat is niet het enige. Doordat producten wel een gemiddelde vaste “waarde” voor ons als gebruikers hebben maar het steeds meer ruilmiddel kost om deze producten te bemachtigen, transfereren wij indirect constant een percentage van onze arbeid naar een gecentraliseerde overheid, of dus eigenlijk de centrale banken. Dat is wat inflatie betekent en dat is de grootste ondermijning van de vrije markt zoals wij deze kennen.

Een bijkomend probleem is dat overheden een autoritaire “fiat” waarde geven aan geld. Deze houden zij samen met de centrale banken in stand. Zonder dat dit ter discussie staat. Fiatgeld is geld dat zijn waarde niet uit de materie haalt waarvan het gemaakt is (zoals goud en zilver) maar puur uit autoritaire waarde die een overheid er aan geeft.

De rente en belastingen die het ondertussen kost voor een overheid om überhaupt zichzelf in stand te houden groeien exponentieel. En die worden elk jaar meer onttrokken uit de samenleving waar alle belastingbetalers verreweg het meest de dupe van zijn. Een steeds groter deel van de belastinginkomsten worden niet verdeeld over diensten aan de belastingbetaler maar om aan de rente van het geleende geld te kunnen voldoen. Met als gevolg een groeiende druk op de bestedingsruimte van burgers. Arbeid zelf wordt hierdoor ook minder lonend.

Bitcoin

Ook over bitcoin en andere crypto-currencies bestaat veel discussie. Ikzelf ben van mening dat het op zijn minst een puurdere vorm van “waarde” vertegenwoordigt. Het is immers een veel directere vergelijking met wat een vorm van “geld” zou moeten betekenen: een formule van arbeid/energie afgezet tegenover tijd. Wat een directe vergelijking is van hoe bitcoin via mining tot stand komt, net als goud dat in zekere mate ook had.

Bitcoin is ook nog eens encrypted, op een bepaalde manier oncontroleerbaar. Ik kwam onlangs pas achter de echte belangen van een vorm van oncontroleerbare gedecentraliseerde munteenheid.

Het maakt verplichte belastingen onmogelijk.

Dit effect sloeg echt als een donderslag op mij in. Veel puzzelstukjes en filosofische gedachte draden vielen voor mij persoonlijk weer op zijn plek.

Afbeelding 4: ‘Bitcoin, because fuck banks’ sticker op paal.

Afbeelding 3: Bitcoin munt

Belasting en vrijwillige interactie

Het ideale kapitalistische systeem bestaat dus volgens de libertaire gedachte uit complete vrijwillige interactie tussen partijen. Belastingen vallen hier duidelijk niet onder. Virtueel gezien is al het loon dat wij verdienen ten eerste van onze overheid en moeten wij maar zien hoeveel wij na alle afgetrokken kosten van onze arbeid overhouden. Hierdoor is onze arbeid niet meer ons eigendom.

Maar wat nou als onze inkomsten niet meer controleerbaar zouden zijn door een autoritaire instantie? Dan zouden belastingen dus systematisch gezien compleet vrijwillig moeten plaatsvinden.

Met als direct gevolg dat algemene sociale goederen en services zoals infrastructuur en rechtsbescherming/handhaving, noem maar op, weer moeten bewijzen vanuit een eerlijke transparante positie wat zij opleveren voor de burgers die ervoor betalen. Een concurrentie principe werkt als een zelfvoorzienende ombudsman en eerlijkheidsgraad. Terwijl de monopolie positie van de overheid over deze voorzieningen en onze arbeid die dit moet bekostigen direct niet meer in stand te houden is.

Arbeid en moraliteit

Fiatgeld zorgt dus voor onderdrukking en vooral in directere mate voor stress. Stress leidt ons weg van onze menselijke aard. Het is iets waar wij bewust en onbewust altijd tegen vechten. Stress heeft zelfs een enorme invloed op onze gezondheid en ons leven. Wat is de natuurlijke manier om stress tegen te gaan voor een mens? De creatie van zekerheid. Dit is waarom je altijd in golven van geschiedenis civilisaties ziet ontstaan die in elk geval duidelijk geambieerd worden. Civilisatie is duurzaam, toekomstgericht en zorgt voor individuele zekerheden van onderdak, voedsel et cetera.

Maar wat nou als zelfs ons eigen geld duurzaamheid afstraft? Sparen voor de toekomst is op dit moment een enorm slecht idee. Je spaargeld verdampt waar je bij staat en het concept van “delayed gratification” is compleet op zijn kant gezet. Moraliteit van zekerheidscreatie wat enorm menselijk is wordt nu door het huidige systeem afgestraft. Met alle psychologische gevolgen die niet eens meetbaar zijn.

Door dit gedachtengoed ben ik ervan overtuigd dat juist vrije en vrijwillige interactie de enige weg is naar een compleet morele en menselijke samenleving.

De complexiteit van deze maatschappelijk systemen valt uiteraard niet eens te beschrijven. Leren doe ik elke dag. Maar op zijn minst zie ik dat via bitcoin een enorme verschuiving kan en zal plaatsvinden. Het systeem staat op instorten en wie weet is bitcoin een echte menselijke vervanger die onze pure waarde kan vertegenwoordigen. Het is in elk geval het experiment meer dan waard.

Ik zeg dan ook altijd… GroenLinks laat het groen letterlijk links liggen. Dit is echter niet nieuw… In de negentiger jaren, vlak na de oprichting van de partij, heeft mijn oom in Amsterdam op GroenLinks gestemd. Er zou een deel van het Amsterdamse bos worden gekapt en mijn oom was hier fel op tegen. GroenLinks gaf aan tegen de bomenkap te zijn. Nadat zij echter in de gemeenteraad kwamen stemden zij vol vóór de bomenkap en verdween een deel van het mooie Amsterdamse bos… Dit heeft zijn vertrouwen in de partij daarom al vanaf dag 1 geschaad. Hij is zich daarna veel met de politiek bezig gaan houden door vooral naar het stemgedrag van de diverse partijen kijken. Hij kwam er achter dat dit een trend was… pleiten voor groen maar vervolgens het tegenovergestelde doen… Ook mij is dit keer op keer weer opgevallen.

Ik ben een echt natuurmens, maar kan niets met de huidige “groene” partijen omdat hun beleid voor mij volledig indruist tegen de natuur en vooral… logica.

Natuur is gebaat bij balans, disbalans brengt ziekte met zich mee. Zo werkt de natuur nu eenmaal. Maar veel partijen lijken dit niet te begrijpen. Waarom nog meer woontorens bouwen in het al volgebouwde Liendert? Waarom dit niet juist balanceren met meer groen of laagbouw met groene tuinen voor een gezonde leefomgeving?

Burgerlijke betrokkenheid. Je ziet het staan in elk partijprogramma, logisch ook want in Nederland vinden we ons democratische systeem enorm belangrijk. Het volk regeert! Via ons Kabinet, het senaat en de tweede kamer. En ook lokaal in onze gemeenteraad. Maar wat is democratie eigenlijk? De meest simpele uitleg is uiteraard het systeem van “de meeste stemmen gelden”, de meerderheid regeert. Als we echter spreken over ons democratische systeem bedoelen we er uiteraard meer mee. Democratie zonder rechtsbescherming is mob rule, waardoor minderheden gemakkelijk onderdrukt kunnen worden wat uiteraard niet wenselijk is.

Ik kwam vandaag bij dit onderwerp toen ik een flyer zag liggen op mijn deurmat. Op de achterkant stond prominent geschreven: “Aan iedere Nederlander die ongerust is over de ernstige devaluatie van onze democratie.” Zo zo, dacht ik, dat is iets wat ik enorm interessant vind, hoe grotere regerende partijen hier in staan. en toen zag ik van welke partij deze flyer was: D66. De partij die in een ver verleden streed voor een directe democratie, maar toen een paar jaar later persoonlijk verantwoordelijk was voor het afschaffen van het referendum. En nu zelfs openlijk spreekt over het uitsluiten van gekozen vertegenwoordigers van het objectieve democratische systeem. Dat noem ik toch op zijn minst opmerkelijk. Maar goed, ik zal het vooral bij mijn eigen visie houden en hoe wij filosofisch aankijken tegen de democratische werking in onze huidige maatschappij.

Om een democratie goed te laten werken zijn verschillende punten nodig:

Een grondwet die de individuele rechten van alle burgers beschermt.

Directe burgerlijke inspraak op zoveel mogelijk momenten.

Juiste, objectieve en transparante informatieverschaffing over de kwesties die zich voordoen.

Gekozen volksvertegenwoordigers die zich aan hun woord houden en niet hun principes opzij zetten na de verkiezingen.

En vooral zouden er onderlinge ‘checks and balances’ moeten zijn zodat er geen machtsoverschrijding van een meerderheid of bestuur kan ontstaan.

Mijn mening is dat we hier op dit moment heel ver vanaf staan en we dus ondemocratisch handelen in ons huidige systeem.

Afbeelding 1: “Wordt de democratie bedreigt?”

Het is verkiezingstijd en alle partijen bakenen hun politieke territorium weer af. Er wordt weer stuivertje gewisseld waar ons belastinggeld naar toe zou moeten gaan en op welke manier we het volk het beste kunnen dienen met al ons gezamenlijke geld. Alle meningen krijgen vertegenwoordiging en na de verkiezingen moet er bestuurd gaan worden. We krijgen een meerderheidscoalitie van partijen die ver uiteenlopende meningen hebben, zoals in ons eigen Amersfoort met GroenLinks en VVD.

Hoe komen we aan een overeenkomst en afspraken zodat alle partijen een deel krijgen van wat ze willen bereiken? Helaas vooral door hogere belastingen. Om meer voor elkaar te krijgen is een steeds maar groeiend budget nodig. Wat ook duidelijk te zien is in de praktijk aangezien rechts liberale partijen die voor lage belastingen strijden toch elk jaar het voor elkaar hebben gekregen om die belastingen te doen stijgen.

Elke Euro die een mens uitgeeft heeft impact op de wereld. Welk product koop je en welke dienst besteed jij je geld aan? Er is een onmogelijke hoeveelheid aan keuze. Koop jij je voedsel bij een grote monopolie keten of bij de lokale biologische boerderijwinkel? Koop jij je product via AliExpress, of bij een kleine lokale ondernemer. Alles heeft impact op de wereld en elke uitgave is een stem op het product waar jij wel of niet achter staat.

Ook hier zouden dezelfde beschermingen moeten werken. Transparante informatie over de producten en hun herkomst. En bescherming van de rechten van minderheden die door monopoliewerking buitenspel gezet kunnen worden.

Als democratie gezien kan worden als keuzevrijheid en vertegenwoordiging van onze mening, dan werkt dat met geld precies hetzelfde. En laat onze keuzevrijheid nou enorm afhankelijk zijn van hoe erg wij onder druk staan, psychologisch of financieel. Als ik weinig te besteden heb maar wel mijn gezin moet voeden kom ik helaas bij de goedkope producten uit die veel minder rekening houden met bijvoorbeeld mensenrechten of milieu. Terwijl ik veel liever gezonde, milieu- en maatschappelijk bewuste producten zou kopen. Overleven heeft logisch gezien altijd de prioriteit.

Hogere belastingen zorgen direct voor minder keuzevrijheid

Hoe meer geld een huishouden te besteden heeft, hoe meer dat huishouden kan kiezen waar zij hun geld aan uitgeven. Er is een duidelijke trend gaande waar bijvoorbeeld biologische supermarkten met lokale producten steeds meer aandacht krijgen. Tegelijkertijd neemt de koopkracht door middel van hogere belastingen en inflatie steeds meer af. De vraag voor maatschappelijke verantwoording groeit, maar er kan steeds minder voor gekozen worden dankzij de prioriteit van het overleven, deze producten zijn namelijk tot wel 3x de prijs van hun massaproductie tegenhangers. Hogere belastingen zorgen voor direct minder koopkracht en meer druk op de basisbehoeftes. Hoe kan het dan toch zijn dat er zo graag “bewust” omgegaan wil worden met onze maatschappij en juist hiervoor de belastingen worden verhoogd?

De keuzevrijheid neemt enorm af en onze overheid gaat voor ons kiezen door middel van subsidies en bestuurlijke keuzes waar wij het beste ons geld verplicht aan uit moeten uitgeven. Dit is democratisch gezien dus flink ondermijnend. Een overheid die meer van onze keuzes mag maken heeft meer macht. Meer overheidsmacht komt steeds meer in de buurt van een dictatoriaal regime. Zeker als de meerderheid mag beslissen.

Hoe groter dus die macht van de meerderheid wordt, hoe minder de minderheden te vertellen hebben. En de democratie dus steeds meer verwaterd. En dan heb ik het nog niet eens gehad over machtsmisbruik door belangen en corruptie.

Een overheid die echt objectief gezien het totale volk zou moeten vertegenwoordigen moet een kleine overheid zijn. Zo min mogelijk invloed op individuele keuzes, lagere belastingen, minder sturing en meer vrijheid!

Als je door Liendert fietst valt 1 ding gelijk op. Wat is daar veel hoogbouw!

In plaats van actief beleid om het aantal flats in Liendert terug te brengen door dit meer te balanceren met laagbouw, is ons gemeentebestuur van plan om nog een 60 meter hoge flat bij te bouwen.

Naast het esthetische probleem van zoveel hoogbouw heeft het ook een sociaal economisch probleem. 80% van de woningen in deze woontoren moeten sociale huurwoningen worden.

Op afbeelding 2 is te zien dat Liendert nu al de armste wijk van Amersfoort is. Door het aantal sociale huurwoningen nog verder toe te laten nemen zal dit leiden tot een nog lagere aantrekkingskracht van de wijk.

Afbeelding 1: 3D model van de woontoren die de gemeente in Liendert wil plaatsen.

Afbeelding 2: Gemiddeld inkomen per jaar voor de wijken in Amersfoort (wijk Liendert is rood) (bron)

Wij willen de wijk Liendert juist aantrekkelijker maken om in te wonen door in de toekomst midden en laagbouw terug te plaatsen als hoogbouw moet worden vervangen. Er zijn veel bewoners die al jaar en dag naar grote tevredenheid in Liendert wonen, maar die de wijk de afgelopen jaren in rap tempo hebben zien veranderen. Enerzijds door de ontwikkeling van hoogbouw die een gevoel van anonimiteit geeft. Anderzijds doordat er – in de beleving van enkele bewoners – in hun eigen buurtje meer mensen komen wonen die zij zien als mensen met urgentie en van wie sommigen voor overlast zorgen.

Bewoners die al langer in Liendert wonen spreken dan ook van verloedering van wat zij voorheen zo’n fijne buurt vonden. Sommige bewoners zijn bang dat de komst van meer woningen ten koste gaat van het groen in de wijk.

Een quote van een bewoner:

‘Elk stukje groen wordt aan een ontwikkelaar verkwanseld’.

Dit is een bron van veel weerstand tegen nieuwbouw en verdichting, en daarmee een punt voor gemeente en ontwikkelaars om rekening mee te houden. De nieuwe groenstrook aan de Wielewaalstraat is een gewaardeerd voorbeeld van vernieuwing van de publieke ruimte, die meer natuurkwaliteit en biodiversiteit heeft toegevoegd aan de wijk Liendert, onder meer met de aanplant van fruitbomen. Er is behoefte aan meer sfeervolle inrichting met betere verlichting in de openbare ruimte. En meer gezellige zitplekken, passend bij de seizoenen; lekker in de zon, schaduw, of beschut.

Wij willen een stop op het bijbouwen van sociale huurwoningen in Liendert totdat het aantal sociale woningen is gedaald tot het gemiddelde in de gemeente en daarnaast willen wij voor de wijk Liendert een hoogtegrens van 15 meter vaststellen voor de komende 15 jaar.

Als we de bouw van deze 60 meter hoge woontoren niet kunnen tegenhouden willen we graag een alternatieve locatie aanbieden: Het zonneveld aan de maatweg. De zonnepanelen verplaatsen we naar de daken van de bibliotheken, gymzalen, scholen en andere door gemeente beheerde gebouwen.

Ook willen we meer alternatieve vormen van wonen zoals de ‘Tiny Houses’ en willen we het wonen in een community stimuleren. Dit zou ook mooi gecombineerd kunnen worden met een voedselbos die door deze community kan worden onderhouden.

Steeds meer mensen willen ‘downsizen’ en een meer duurzame woon- en levensstijl. Daarnaast bieden Tiny Houses door de lage woonlasten ook fantastische kansen voor jong volwassenen die op zoek zijn naar een eerste woning.

Er is dan ook een zeer grote vraag naar het wonen in een Tiny House. Tevens brengen deze Tiny Houses aanzienlijk lagere bouw- en vaste kosten met zich mee. In een aantal Nederlandse steden en gemeenten zijn al tijdelijke Tiny House en andere experimenten rond micro-wonen gerealiseerd. Het tijdelijke karakter maakte het dat er soepeler werd omgesprongen met de regels die het Bouwbesluit oplegt.

Afbeelding 3: Een impressie van het BouwEXPO Tiny Housing terrein in 2018 in relatie tot de omliggende wijk het Homeruskwartier, Almere, Nederland. (bron)

Inmiddels zijn er al een aantal geslaagde Tiny House projecten in Nederland waaronder o.a. in Almere waar zestien Tiny Houses staan. De gemeente heeft dit proces gefaciliteerd door een locatie aan te wijzen (het BouwEXPO terrein), kavel-uitgifte te coördineren met een kavelpaspoort en bouwvoorschriften en tenslotte inpassing in het Bouwbesluit te begeleiden. In sommige gevallen moest voor het laatste gebruik worden gemaakt van de gelijkwaardigheidsbepaling. Uiteindelijk zijn alle huisjes door de gemeente vergund.

Ook in Amersfoort is er al een Tiny Houses initiatief gestart aan de Curaçaolaan. De gemeenteraad heeft op 20 april 2021 ingestemd met het investeringskrediet voor het bouw- en woonrijp maken van Tiny Houses aan de Curaçaolaan.

Het bouwen van eindeloos hoge woontorens is dus niet de enige manier om het woningstekort aan te pakken.

Amersfoort voor Vrijheid wil dat er creatiever wordt omgegaan met het woningtekort. Wij willen meer betaalbare woningen, maar ook het karakter van de stad en een gezonde, groene en natuurrijke omgeving behouden.

Dit artikel is in samenwerking geschreven door: Johan Zijlstra, Sylvie van der Voort-Lazet en Sylvia de Boer