In de afgelopen maanden heeft Jozef Badal zich ingezet voor Boerderij Langerlust gelegen tussen de Gaasp en de Gaasperplas in stadsdeel Zuidoost. In verschillende raadscommissies stak hij de hand op om het woord te voeren om kenbaar te maken dat hij wil dat deze boerderij weer een locatie wordt waar je als gezin een ijsje koopt of even uitpuft na een training op het terras. Wij zijn benieuwd naar de reden waarom en vragen hem daarom naar zijn beweegredenen? Lees hieronder het hele interview... Jozef, wij hebben begrepen dat Boerderij Langerlust in Zuidoost een begrip is; veel ouders en grootouders gingen er met hun kinderen naar toe voor een ijsje. Wandelde je er met je eigen kinderen ook naar toe? “Ja, natuurlijk. Regelmatig. Wij bewaren daar als gezin warme herinneringen aan. Maar ook kwam ik er vaak om trainingen te geven. Bij het stadsdeel en ambtelijke diensten was Boerderij Langerlust een begrip voor cursussen en vergaderingen. Ook voor de toekomst zie ik het weer voor me: een wandeling naar de Gaasperplas tijdens een mooie lentedag combineren met een kopje koffie op het terras.” Is de omgeving door de tijd heen niet heel erg veranderd? Is er op deze plek, zo langs de provinciale weg, nog wel ruimte voor een horecagelegenheid? “Jazeker. Zo dicht bij het strand van de Gaasperplas, de camping en het festivalterrein biedt het nog altijd een uitstekende plek om samen te komen. Wist je dat dit hele terrein is ontworpen voor de Floriade van 1982? Nog altijd zijn er sporen te vinden van de wereldtuinbouwtentoonstelling. Van het metrostation Gaasperplas loop je zo via het Planetarium binnen 20 minuten naar de boerderij. Prachtig! In elk seizoen kan je zo langs de plas een ommetje maken. Want zo dichtbij de stad is hier plek voor natuurrecreatie, als sportvissen en roeien. Als de gemeentebestuur het wil, gaan we vanuit het stadsdeel samen met het burgerinitiatief direct aan de slag. Op die manier voorzie ik dat deze plek de toegangspoort vormt voor de hele omgeving. Van Weesp tot Zuidoost, een mooie plek voor jong en oud.” Tegelijkertijd is er nu wel een andere bestemming. Het gemeentebestuur wil de boerderij graag ombouwen tot een woon-zorgvoorziening voor mensen met meervoudig psychiatrische problematiek en (ex)verslaafden. Hoe ga je hiermee om? “Een voorziening voor deze doelgroep vindt het CDA zeer belangrijk. Wij zien ook de urgentie dat de stad aan deze mensen een veilige plek biedt. Ik ben zo blij dat het CDA zich altijd hard maakt voor mensen die de steun nodig hebben vanuit de samenleving om te leren omgaan met een verslaving. Maar dan is het wel belangrijk om op te zoek te gaan naar een rustige plek. Ik kan uit ervaring zeggen: dat is deze plek niet. Dat heb ik ook tegen de wethouder gezegd. Zo langs de Provinciale Weg richting Weesp, en met de drukte in de zomer, is dit geen geschikte locatie. Ook met het stadsdeel heb ik dit gesprek gevoerd: waar kunnen wij voor deze doelgroep een goede plek bieden? Op die manier komen wij uit tot een alternatief. Dat vind ik zo mooi aan het stadsdeel Zuidoost: de gemeenschapszin is hier sterker dan mensen van buiten vaak denken.” Ik merk dat je er goed over na hebt gedacht en dat je achter de schermen met dezelfde passie voor Boerderij Langerlust vecht. Kan je iets meer vertellen hoe je het aanpakt en met welke bezieling je mensen bij je ideeën betrekt? “De motivatie vanuit de bewoners is erg hoog. Zo is er een burgerinitiatief dat zich inzet om van de boerderij geen zorginstelling te maken, maar een ontmoetingsplek voor alle families. Ik heb daar met de stadsdeelcommissievoorzitter over gesproken. Zij ziet dat ook. Zo verbind ik mensen met elkaar om ervoor te zorgen dat ook de nieuwe generatie kan genieten van deze plek. Op korte afstand van Zuidoost, maar ook met open blik richting Weesp en Driemond. Juist in Zuidoost zien we de komende jaren een enorme bevolkingstoename. Als gemeente moeten we dan zorgen voor mooie locaties waar ouders met kleine kinderen naar toe kunnen. Niet te ver, maar nabij. Zo ben ik ook te werk gegaan: door mensen bij elkaar te brengen. Nadat ik de raadsinformatiebrief op de agenda had gezet van de commissie, heb ik de wethouder op een constructieve wijze benaderd met de vraag: ‘wil je er nog eens naar kijken?’. Ik zag direct dat hij hiertoe bereid was. Ook andere partijen in de gemeenteraad zagen de meerwaarde in van een alternatief. Met de buurtbewoners en het stadsdeel heb ik mooie gesprekken hoe we samen het initiatief verder kunnen brengen. Natuurlijk moeten wij nog afwachten of het allemaal kan, maar het balletje is gaan rollen.” Is dat ook hoe je andere onderwerpen aanpakt? Het begint allemaal eerst met goed luisteren. Naar de werkvloer. Naar bewoners. En ook naar de proteststem. Nu heb ik het voordeel dat ik voorzitter ben geweest van de woningbouwvereniging en jarenlang betrokken ben geweest bij allerlei initiatieven. Ik heb daardoor geleerd hoe je zaken moet oppakken. ‘Waar een wil is, daar is een weg’, dat spreekwoord klopt. Helaas hebben mensen vaak het gevoel dat er niet naar hen geluisterd wordt. Ik wil me inzetten om hen een stem te geven. Zo breng ik ze samen met bestuurders en andere mensen die hun passie delen. Juist dat gesprek organiseren, daar ligt mijn kracht. Vaak is er niet meer nodig dan een telefoontje. Of ik ga bij mensen langs. Voor een kop koffie. Dat werkt heel goed. Want dan hoor je wat er leeft. Te vaak wordt vergeten dat een simpele vraag heel veel waardering oplevert. Als fractievertegenwoordiger van het CDA zet ik me daarvoor in: om mensen samen te brengen, zodat goede ideeën uitgroeien tot mooie initiatieven. De samenleving inspireren. Ik ben ervan overtuigd dat we zo van meerwaarde zijn. Voor iedereen. Uiteindelijk is dat toch waar we het voor doen. Amsterdammers trots te laten zijn op hoe mooi deze stad kan zijn.” Meer weten over het burgerinitiatief van buurtbewoners Boerderij Langerlust? Kijk hier naar de raportage van AT5.