Poliflw

TUSSENBALANS ZWARTBOEK DIERENBESCHERMNG. Sinds 1 januari bestaat op facebook de groep ‘Zwartboek Dierenbescherming Nederland’ waar men misstanden van de Nederlandse Dierenbescherming kan melden. Dit is een samenvatting van meldingen die ik de afgelopen maand via de groep www.facebook.com/groups/492921597547578 of via persoonlijke email info@hondenwijzer.com heb ontvangen. In deze tussenbalans plaats ik alleen zaken waarvan ik meerdere meldingen van verschillende personen uit verschillende regio’s heb gekregen, zodat men niet meer kan spreken van een incident. Het is niet zo dat alle misstanden die ik hier vermeld, altijd en overal binnen de Dierenbescherming voorkomen. Zo kreeg ik bijvoorbeeld diverse meldingen dat dierenambulances niet uit mochten rijden wanneer de kosten te hoog zouden worden en wanneer dit nergens op verhaald kon worden (bijv. bij wilde dieren). Maar een ontevreden ex-ambulancemedewerkster verzekerde mij dat zij werkelijk voor alles uitreden. Uit de meldingen die ik tot nu toe heb ontvangen blijkt in ieder geval wel dat de Dierenbescherming bij lange na niet altijd doet wat zij beloven. EUTHANASIE De Nederlandse wet schrijft hier het volgende over (http://bit.ly/1ShUExv): “Artikel 1.10. Gevallen waarin dieren mogen worden gedood Als gevallen als bedoeld in artikel 2.10, eerste lid, van de wet worden aangewezen gevallen waarin: a. een dier wordt gedood ter beëindiging of voorkoming van onmiddellijk gevaar voor mens of dier; b. een dierenarts heeft vastgesteld dat doden in het belang van het dier is; c. dat doden bij of krachtens enig wettelijk voorschrift of ingevolge een EU-verordening is voorgeschreven; d. een dier wordt gedood ter beëindiging van ondraaglijk lijden van het dier; e. een dier wordt gedood vanwege niet te corrigeren gevaarlijke gedragskenmerken.” Evenals iedereen dient ook de Dierenbescherming zich aan de wet te houden. Bij geval e. staat omschreven dat een dier gedood mag worden vanwege ‘niet te corrigeren’ gevaarlijke gedragskenmerken. In de uitgebreidere uitleg over dit artikel 1.10 (http://bit.ly/1Q0PoYC) staat: “Bovendien moet het gevaar niet kunnen worden weggenomen door trainingen en het volgen van cursussen”. Dat betekent dus dat een hond niet meer mag worden gedood als er geen poging is ondernomen om het gevaarlijke gedrag middels training en cursussen te corrigeren. Hoewel Frank Dales, de directeur van de Dierenbescherming, in zijn blog (http://bit.ly/1ShVU3F) beweert dat er met onhandelbare dieren keihard getraind wordt, blijkt dit in veel asielen niet te gebeuren. De Dierenbescherming heeft een euthanasieprotocol, maar veel asielen van de Dierenbescherming houden zich daar in de praktijk niet aan. Ik heb diverse meldingen over verschillende asielen, allemaal van de Dierenbescherming, dat er dieren zijn ingeslapen, die volgens de wet nooit ingeslapen hadden mogen worden. FONDSENWERVING Uit diverse verhalen blijkt dat de Dierenbescherming het geld niet besteedt waaraan zij beloven dat te doen. Zo wordt bij fondsenwerving vaak gesuggereerd dat het geld bestemd is voor het plaatselijke asiel. Meer dan 2/3 van de Nederlandse dierenopvangcentra zijn NIET gelieerd aan de Dierenbescherming en krijgen daarom ook niets. Donateurs denken dat er geld naar het asiel in hun gemeente gaat, dit is in de meeste gevallen niet zo. Zelfs wanneer de asielen van de DB zelf collecteren, dan eist de landelijke DB het collectegeld op. Van de opbrengsten komt weinig geld terecht bij de (kleine) asielen. Het meeste geld investeert de Dierenbescherming in grote projecten met als doel hun positie te versterken, dit gaat vaak ten koste van kleinere asielen en ook van het dierenwelzijn. In een onderzoeksrapport van een politieke partij uit Limburg staat letterlijk dat: “De Dierenbescherming een monopolypositie nastreeft met alle gevaren en gevolgen van dien voor gemeenten en burgers, maar vooral voor de opvang van zwerfdieren.” In wervingcampagnes suggereert de Dierenbescherming dat asielen alleen afhankelijk zijn van donaties (die zij o.a. zouden krijgen van de DB). Daarbij vergeten zij te vertellen dat gemeentes verplicht zijn om asielen een behoorlijke financiële bijdrage te geven, dit omdat gemeentes verantwoordelijk zijn voor de opvang van zwerfdieren, die door deze asielen worden opgevangen. DIERENAMBULANCES Verspreid over Nederland komen er heel veel meldingen binnen dat dierenambulances slecht of zelfs vaak helemaal niet bereikbaar zijn. Dit kan als gevolg hebben dat zieke en gewonde dieren onnodig lang moeten lijden. Op hun website (http://bit.ly/1SPOc0b) schrijft de Dierenbescherming: “De kosten voor een dierenambulance om een dag uit te rijden om zieke en gewonde dieren te verzorgen zijn gemiddeld 55 euro, waarbij we voor 100% afhankelijk zijn van onze leden en donateurs.” Het is absoluut niet waar dat zij voor 100% afhankelijk zijn van leden en donateurs. Wanneer de eigenaar bekend is van het dier waarvoor uitgereden is, dan krijgt de eigenaar van dat dier de rekening van de rit die de dierenambulance heeft gemaakt, deze rekening is gemiddeld hoger dan de kostprijs van zo’n rit. Er zijn ook diverse meldingen binnen gekomen van ambulancemedewerkers, dat zij vaak geen toestemming kregen om uit te rijden wanneer op niemand de kosten verhaald kon worden. Je zou als lid of donateur toch verwachten zij van jouw geld zonder onderscheid alle hulpbehoevende dieren helpen. Veel dierenambulances zijn ook niet goed uitgerust omdat het geld daarvoor zou ontbreken. Er kwam zelfs een melding dat gammele dierenambulances maanden zonder APK rondreden. PROFESSIONALITEIT De intentie van de meeste vrijwilligers en medewerkers zijn goed, maar vaak zijn zij niet deskundig genoeg om hun taken goed uit te voeren. Binnen de Dierenbescherming worden de mensen niet of slecht opgeleid en vrijwilligers slecht begeleid. De opleidingen die gegeven worden zijn vaak niet meer van deze tijd. Zo worden op de verschillende websites van de hondenscholen van de Dierenbescherming bijvoorbeeld verschillende adviezen gegeven over hoe je moet handelen als je hond angstig reageert op vuurwerk. De ene hondenschool adviseert (terecht) dat je het dier mag steunen, maar de meeste hondenscholen komen met het achterhaalde advies dat de dieren volledig genegeerd moeten worden. Deze achterhaalde adviezen geven woordvoerders van de DB ook in diverse media. In veel asielen zijn de medewerkers niet deskundig genoeg om met moeilijke honden om te gaan. Zo komt het regelmatig voor dat niemand een bepaalde hond uit de kennel durft te halen, waardoor dit dier dag en nacht opgesloten blijft zitten in de kennel. Dat deze dieren niet of moeilijk geplaatst worden is dan ook niet zo verwonderlijk. In de meeste gevallen zijn dit soort problemen goed op te lossen met deskundige medewerkers. Ook de begeleiding naar gastgezinnen is regelmatig slecht, bijvoorbeeld bij de kittenopvang. Soms komen dieren bij gastgezinnen terecht die helemaal geen ervaring met deze dieren hebben. Als er zich problemen voordoen, is er niemand die deze mensen helpt. Dit gaat niet alleen ten koste van de dieren, maar zorgt er ook voor dat vele vrijwilligers af gaan haken. Dierenambulancemedewerkers zijn vaak niet goed genoeg opgeleid. Dit kan ook zorgen voor gevaarlijke situaties in het verkeer. Vaak weten zij ook niet genoeg van diergedrag, waardoor zij onnodig veel stress bij de dieren kunnen veroorzaken. Bij het vangen van bijvoorbeeld zwerfdieren worden deze onnodig veel opgejaagd en regelmatig worden deze dieren door ondeskundigheid niet eens gevangen. ORGANISATIE De rode draad die door alle meldingen loopt is wel dat klachten van vrijwilligers en medewerkers eigenlijk nooit serieus genomen worden, vaak wordt er zelfs helemaal niet op gereageerd. De directieleden op het hoofdkantoor reageren zelfs niet wanneer mensen melden dat een asielbeheerster op eigen houtje, zonder verdoving en op een knullige, pijnlijke manier, dieren euthanaseert. In Nederland mogen alleen dierenartsen dit doen. De veel gehoorde klacht is dat de Dierenbescherming alleen iets met de klachten doet als de media er aandacht aan schenkt. Diverse medewerkers voelden zich dan ook genoodzaakt om de media in te schakelen. De cultuur binnen de Dierenbescherming lijkt vooral gebaseerd op macht en zelfs intimidatie. Bestuurlijk lijkt het om vriendjespolitiek te gaan, waarbij het dierenwelzijn in het beleid nauwelijks ( of soms zelfs helemaal niet) een rol speelt. In 2013 heeft de commissie Ten Have/Van Zuijlen een rapport gemaakt over het functioneren van de Dierenbescherming in de regio Groningen. Uit de reacties die ik heb ontvangen blijkt dat dit rapport in grote lijnen ook van toepassing kan zijn op andere regio’s van de Dierenbescherming. Hier enkele citaten uit dit lange rapport: “[…] het is de Commissie opgevallen dat er met name in Winschoten ook een patroon lijkt te bestaan; namelijk dat openlijke kritiek leidt tot ontslag of op zijn minst een stevige aanmoediging om te vertrekken.” “[…]De Commissie beschikt naast verklaringen van betrokkenen ook over een ontslagbrief, waarin als motivering voor het ontslag wordt aangedragen dat de betrokken vrijwilliger na een telefoongesprek met de locatiemanager zonder overleg contact op had genomen met de regiomanager. Om te toetsen hoe sterk dit patroon van uitsluiting van criticasters is, heeft de commissie een aantal vertegenwoordigers van de hechte kern in Winschoten geconfronteerd met het beeld dat je vanzelf een hechte kern krijgt, wanneer je alle criticasters eruit werkt. Tot verrassing van de Commissie werd dit beeld herkend en werd eraan toegevoegd dat dat een prima ontwikkeling was. De Commissie beoordeelt dit als een buitengewoon zorgwekkende situatie, omdat een dergelijke ontwikkeling van 'wij'- en 'zij'-denken en buitensluiten totaal niet past bij een organisatie als de Dierenbescherming.” Dit citaat eindigt met de woorden dat het 'wij'- en 'zij'-denken en buitensluiten totaal niet past bij een organisatie als de Dierenbescherming. Uit alle reacties die ik uit diverse delen van het land heb gekregen, blijkt deze ‘ontwikkeling’ zich niet alleen in Groningen af te spelen, maar in meerdere regio’s van de Dierenbescherming. Het is zelfs zo dat dit zich afspeelt tot op de hoogste niveaus, tot aan het hoofdkantoor van de Dierenbescherming toe. Maar dit laatste is door de commissie niet onderzocht. VERANDERING Het zwartboek is niet bedoeld om de dierenbescherming kapot te maken, maar om de Dierenbescherming te aan te zetten om de organisatie op de schop te nemen. De Dierenbescherming moet weer de vereniging worden met dezelfde intentie die de dierenliefhebbers hadden toen zij ruim 150 jaar geleden de vereniging oprichtten. Toen hadden de oprichters als prioriteit om dieren te redden, tegenwoordig lijkt dit maar bijzaak te zijn van deze grote commerciële organisatie. De Dierenbescherming moet weer een organisatie worden waar vrijwilligers en medewerkers met plezier kunnen werken en zich met hart en ziel voor de dieren kunnen inzetten. Een organisatie waar het gedoneerde geld werkelijk besteed wordt aan het helpen van dieren. TOT SLOT Deze tussenbalans is een kleine selectie van alle misstanden die aan mij gemeld zijn. In deze samenvatting zijn de misstanden ook niet volledig beschreven. Zoals ik in het begin al schreef heb ik hier alleen de misstanden beschreven waarvan zeker is dat deze vaker en op verschillende plaatsen zijn voorgekomen, zodat men niet kan zeggen dat dit incidenten waren. Ik kreeg ook diverse meldingen waarvan de informatie te summier was om er wat mee te doen. Ook kreeg ik meldingen van (ex)medewerkers en vrijwilligers die bang waren voor represailles van de Dierenbescherming. Zij durfden niet te vertellen waar het zich afspeelde omdat zij dan bang waren dat de DB er achter zou komen wie zij waren. Met deze meldingen heb ik ook niets gedaan, maar deze geven wel aan dat wij hier waarschijnlijk nog maar het topje van de ijsberg hebben. Daarom roep ik iedereen nogmaals op om misstanden bij mij te melden. Ook van soortgelijke verhalen die hier al beschreven zijn. Want hoe meer meldingen van voorvallen, hoe meer waarde het zwartboek krijgt, des te meer kans dat de Dierenbescherming inziet dat zij moeten veranderen. Uiteindelijk willen we allemaal dat de Dierenbescherming zich weer volledig voor alle dieren in gaat zetten. Bij voorbaat dank, Martin DIT MAG GEDEELD WORDEN