Onlangs is de interne verkiezing voor de D66 kandidatenlijst voor de Eerste Kamer geopend.

De Eerste Kamer is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse democratie. Als een wet niet door de beugel kan, omdat hij bijvoorbeeld strijdt met de grondwet of veel te snel zaken wil veranderen in het land of tornt aan de bescherming van burgers, dan kan de senaat de Tweede Kamer zijn huiswerk over laten doen. Dat lijkt omslachtig, maar is echt nodig. Kabinetsleden en parlementsleden willen graag snel resultaat laten zien aan pers en bevolking. De Eerste Kamer moet dan staan voor verstandig en rechtvaardig beleid. Denk aan fatsoenlijk strafrecht, de mogelijkheid voor burgers om hun conflict voor te leggen aan een rechter of andere bemiddelaar, begrijpelijke en heldere sociale zekerheid enzovoort.

Ik heb mij kandidaat gesteld voor de Eerste Kamer en de lijstadviescommissie van D66 heeft me op plaats 11 geplaatst. Dat vind ik een mooi resultaat. Zo ontstaat op termijn de mogelijkheid dat ik mijn lokale ervaring met de effecten van landelijk beleid kan inzetten voor goede wetten en beleid.

Eerste Kamerleden zijn over het algemeen niet zo zichtbaar. Dat mag wel beter van mij. Niet dat de senatoren met snelle bites het nieuws moeten vullen. Integendeel. Senatoren zouden juist een voorbeeld van serieusheid en standvastigheid moeten vormen. Ze moeten staan voor een fatsoenlijke rechtsstaat en een evenwichtige verdeling van welvaart met kansen voor iedereen. Daarvoor is van belang dat senatoren naar buiten treden en in contact staan met de samenleving. Zo kan ik de Senaat in de toekomst ook dichter bij Brabant brengen.

Tot slot is het van belang dat er voldoende vrouwen in de Senaat zitten. Vernieuwing, aandacht voor de verbinding tussen overheid en samenleving, oog voor communicatie, allemaal zaken die bijdragen aan het vertrouwen van de samenleving in de Nederlandse democratische instellingen.

Dit alles doet niets af aan mijn enthousiasme voor het raadswerk. Integendeel. Dit is mijn basis die ik op termijn hoop mee te nemen naar Den Haag en waarnaar ik ook altijd weer terugkeer voor inspiratie en inzicht.

Met dit alles in gedachten zou ik de leden van D66 ook willen vragen om, als zij nog niet gekozen hebben, het lijstadvies in stand te laten. Hoger plaatsen mag natuurlijk ook. Het is aan jullie.

Carinne Elion-Valter