Het raadsdebat over de bi-zone was op zijn zachtst gezegd een rommeltje. Dat vond de hele raad achteraf wel. De gang van zaken had meerdere oorzaken: onenigheid onder ondernemers over het tarief van de Bi-zone en over het beleid en een raadsvoorstel dat uiteindelijk onvoldragen bleek. Maar ook een raad die uit liefde voor de binnenstad graag iets wil doen. Dit, terwijl de raad bij dit Bi-zone-voorstel in feite alleen maar een formele rol van besluitvormer vervult. Een motie tot opschorting van besluitvorming van D66 haalde het niet. Dat was, bleek achteraf, emotioneel wel begrijpelijk, maar rationeel gezien onterecht. Het genomen besluit is misschien zelfs juridisch onjuist.
Bij de Bi-zone binnenstad was een aantal ondernemers het niet eens met het besluit tot contributieverhoging. Ze klopten aan bij de raad. Begrijpelijk, maar formeel kan de raad niet zoveel meer doen dan terugverwijzen naar de ondernemersorganisatie en de wethouder oproepen om te trachten te bemiddelen. De Bi-zone is van de ondernemers, de gemeente fungeert als ‘heffingsmachine’ voor de belasting waarin de ondernemersbijdrage voor de Bi-zone is gegoten. Die constructie is door de overheid bedacht om te voorkomen dat er ondernemers wel genieten van voorzieningen (als de kerstversiering of van promotie), maar er niet voor betalen (de zogenaamde ‘free riders’). De raad moet hier op afstand de kwaliteit van het proces bewaken: is het voorstel procedureel wel in orde? D66 wilde het voorstel van de raadsagenda afhalen, maar dit ordevoorstel haalde het niet. Op het moment dat de wethouder meldt dat het voorstel niet in orde was, had de raad alsnog besluitvorming erover moeten opschorten. Een beetje meer ratio was hier gewenst geweest!
Link naar het besluit: iBabs Online
