Veel mensen vragen ons hoe het nu precies zit met de geheimen in Bloemendaal. Ons wordt cynisme verweten en complotdenken. Wij zouden niet die mate van redelijkheid betrachten om in te zien dat besturen ook betekent dat je verantwoordelijkheid toont door zaken niet op de spits te drijven.
In dit bericht willen wij u aan de hand van vier voorbeelden laten zien dat controle op belangrijke hoofdpijndossiers structureel ontbreekt omdat door het college alles geheim of vertrouwelijk wordt verklaard. De verdedigingslijn houdt in dat informatie niet verschaft hoeft te worden omdat er geen sprake is van structureel of opzettelijk foutief handelen van de zijde van het college en het ambtelijk apparaat. En dus hoeven wij dat niet te weten en als we het wel weten mogen we er niet over praten. Dat is ongeloofwaardig wanneer we beseffen dat er regelmatig crisisbijeenkomsten zijn georganiseerd waarbij strategieën werden ontwikkeld om de beerput dicht te houden. Dat het niet altijd gelukt is de gelederen gesloten te houden, blijkt wel uit het feit dat velen de politieke arena verlieten en een groot aantal wethouders het hier wel voor gezien hield om nog maar te zwijgen over het vertrek van diverse burgemeesters en een reeks ambtenaren. De bestuurscultuur in Bloemendaal is gebaseerd op wantrouwen en angst. Namen van ambtenaren mogen niet meer worden genoemd en verschijnen ook niet meer op het briefpapier. Interne mailcorrespondentie die betrekking heeft op in het verleden genomen besluiten, mogen niet worden ingezien. Nagenoeg alles wat er intern gebeurt is vertrouwelijk of geheim.
Vier voorbeelden:
Op 7 december 2017 ontving ons raadslid Roos een brief van de burgemeester die u hieronder aantreft. Zij had eind november 2017 een keer in de back-up gekeken naar stukken waarin de naam ‘Fennema’ voorkwam. De back-up bestaat uit zo’n 40.000 stukken/mails die waren verwijderd/vernietigd maar door Hoffman Bedrijfsrecherche boven water waren getild. Roos had aan burgemeester Roest gevraagd of zij de correspondentie tussen de gemeente en Fennema mocht inzien in een specifieke periode in 2014 toen Fennema geen raadslid was. Het betrof correspondentie over het dossier Elswoutshoek. Daarbij had zij keurig vermeld van te voren dat die correspondentie van belang was voor haar strafzaak. Toen zij vervolgens een aantal mails had geselecteerd vroeg zij Roest haar deze mails toe te sturen conform de (schriftelijke!) afspraak die vooraf met haar was gemaakt. Maar Roest kwam op zijn belofte terug, zie de brief hieronder. Hij vond dat Roos de mails niet voor haar strafzaak mocht gebruiken en verklaarde de mails vertrouwelijk. Dat deed hij omdat het volgens de wet onmogelijk was ze geheim te verklaren. Hoewel geheimhouding dus niet mogelijk was, meende Roest dat de vertrouwelijkheid ook betekende dat het delen van de inhoud van de mails met de raadsheren van het hof, strafbaar was. In deze brief kunt u lezen dat Roos wordt bedreigd met strafvervolging. Saillant detail is dat Roos de vertrouwelijkheid an sich niet betwistte. Zij meende echter dat strafvervolging in haar geval niet van toepassing was. Immers: zij wordt vervolgd en heeft het recht zichzelf te verdedigen. Maar daar denkt de burgemeester en gemeentesecretaris mevrouw Atsma anders over. Het gevolg is tot op de dag van vandaag dat stukken worden achtergehouden en Roos zich niet mag en kan verweren in haar strafproces dat haar is aangedaan door de gemeente.
Brief van 14 mei 2019. Raadslid Slewe vroeg een jaar geleden om inzage in twee belangrijke dossiers: ontwikkelingen op het landgoed Elswout (NB: niet Elswoutshoek!) en verkoop hoofdgebouw Park Brederode. Geen van beide dossiers mag hij inzien. Roos vroeg waarom niet. Een jaar later komt dan het antwoord dat u hieronder leest. Het komt hierop neer dat Slewe geen inzage krijgt omdat dat in strijd zou zijn met het openbaar belang.
Een brief van 24 mei 2019 waarin de heer Heijink, loco burgemeester verklaart dat raadslid Roos niet zo vervelend moet doen met integriteitsmeldingen tegen burgemeester Roest. Wat is het geval? Roos ontving eind februari en begin maart dit jaar brieven waaruit zou blijken dat de geheimhouding richting Integis (het onderzoeksbureau dat Elswoutshoek moet gaan onderzoeken) niet of niet geheel was opgeheven. Roos was niet vrij om te spreken met Integis. Bijzonder vervelend, want Roos wilde wel spreken maar mocht dat niet. Enkele maanden later werden deze brieven aan de raad gestuurd maar dit keer stond er een stempel op ‘bevat vertrouwelijke gegevens ex 2:5 Awb’, wat zoveel betekent dat Roos vervolgd kan worden indien zij hieruit heeft geciteerd aan derden. Deze stempels zijn achteraf geplaatst. De heer Heijink weet natuurlijk dat deze stempels niet voor de grap op brieven worden geplaatst en hij weet ook dat Roos al wordt vervolgd op grond van het schenden van de geheimhouding/vertrouwelijkheid. Dat de heer Heijink dit afdoet als een flutmelding is ongelooflijk. Wat zou hij er zelf van denken als hij vijf jaar lang Justitie volstrekt onterecht achter zich aan zou krijgen? Dit gerommel met stempels is niet het enige. Er wordt in Bloemendaal ook gerotzooid met handtekeningen. En daar blijft het niet bij…
Een vierde brief is die van 28 mei jl waarin de burgemeester aan Roos laat weten dat zij geen recht heeft op interne correspondentie. Waarom niet? Omdat hij vindt dat Roos die informatie niet nodig heeft om haar controlerende taak uit te voeren als raadslid. Nu moet u weten dat de informatie waar Roos om vroeg te maken heeft met interne stukken die vanuit het mailadres van diverse wethouders cq de burgemeester, werden doorgestuurd naar het privé mailadres van deze bestuurders. Hier verlaat dus gemeentelijke informatie het gemeentehuis en komt terecht in een privé mailbox. In dit geval betrof het informatie die mede betrekking had op inwoners van Bloemendaal. Waarom gebeurt dit en is het geoorloofd? Hoe zit het met de bescherming van persoonsgegevens van deze inwoners? Het antwoord op die vraag is, u raadt het al: GEHEIM.
