Vandaag een artikel over het einde van de Duinpolderweg in het Haarlems Dagblad. Het is logisch. Er zijn te veel problemen:
De kosten rijzen de pan uit en het geld is ook een keer op. Zelfs bij de overheid;
De weg levert voor de beide provincies onvoldoende op;
Natura 2000, stikstofdepositie, PAS vormt een ernstige blokkade;
Groot verzet vanuit de lokale bevolking
In feite keren we terug naar de stand van zaken vijftien jaar geleden toen de beide provincies tot de conclusie kwamen dat de weg geen oplossing bood voor problemen. Sterker nog: de weg zou leiden tot problemen op aanliggende wegvlakken. Bovendien werd ook toen al geconstateerd dat de investering onvoldoende zou renderen. Al die jaren is er onderzoek gedaan. Dat heeft de gemeenschap geschat zo’n EUR 10 miljoen gekost. En dat is een voorzichtige raming. Nieuwe gesprekken hierover lijken zinloos. Wij zeggen: trek de stekker er nu maar definitief uit. Dat is het beste voor iedereen. Over tot de orde van de dag. Het is al erg genoeg dat het zo lang geduurd heeft voordat deze voor de hand liggende conclusie werd getrokken. Hoeveel mensen hebben wel niet in onzekerheid verkeerd de afgelopen 7 jaar? Diep triest. Dat mogen de bestuurders van Noord-Holland en Zuid-Holland zich aantrekken.
Vogelenzangse strandvlakte waar de Duinpolderweg langs Vogelenzang zou worden aangelegd