Daniël, de profeet uit het OT ten tijde van Nebukadnessar, maakt een heldere keuze. Vanmorgen las ik het eerste hoofdstuk van dit OT-Bijbelboek en werd getroffen door zijn radicale keuze. Hij wilde niet meegaan met wat de koning van Babel had bedacht om de wereld te verbeteren. Daniël blijft trouw aan de God van Israël, de God van liefde en van het verbond. In de politiek wordt vaak gesteld dat er compromissen moeten worden gelsoten om resultaten te bereiken. En soms is dat ook zo, maar dat mag nooit ten koste gaan van Bijbelse principes. Binnen onze fractie zijn deze discussies vaak aan de orde. We willen helder blijven als het gaat om onze keuzes. Steeds weer doordenken we onze standpunten - als het ware met de Bijbel in de hand. Die radicaliteit wordt ook van christenen in deze tijd gevraagd. Morgenavond hoop ik een Bijbelstudie te geven over Pergamum (Openbaring 2:12-17). Ook daar komt die radicaliteit tot uitdrukking. Te midden van een wereld, waar de troon van de satan een plaats heeft gekregen, blijven zij trouw aan de ENE NAAM: Jezus Christus. Terwijl ik een paar uurtjes in de tuin werkte (maandag is mijn vrije dag!) overdacht ik deze radicaliteit. Hoe radicaal ben ik zelf in het leven? Hoe ben en blijf ik trouw aan Zijn Woord? Wat kan ik doen om anderen met die radicaliteit te raken...? Ik heb nog veel te doen, maar ken die genadige God! Anne Nijburg