Op 27 maart jl. nam Frans Poot na 24 jaar afscheid van de gemeenteraad in De Bilt. Over het afscheid van de ‘oude raad’ lees je ook in een ander bericht op deze site. Hieronder lees je de woorden die Frans bij gelegenheid van zijn afscheid heeft gesproken.

 

Geachte aanwezigen, beste mensen,

Na 24 jaar is dit mijn laatste optreden als raadslid van deze mooie gemeente. Eerst als commissielid en vanaf oktober 1995 als raadslid. Een periode die ik vooral als inspirerend heb ervaren. In mijn rol als volksvertegenwoordiger was ik vaak in gesprek met onze burgers; op straat, bij hun club of vereniging. Juist dáár hoor en zie je de sterke, maar ook de zwakke kanten van onze samenleving.

Maar óók het debat in de raad heb ik als een mooie uitdaging gezien om, na weging van alle belangen, een besluit te nemen. Ook in die functie heb ik mijn rol vooral als dienend aan de gemeenschap gezien.

Nu wil ik even stilstaan bij enkele bijzondere momenten uit deze periode.

Begin deze eeuw werd het dualisme in de gemeentepolitiek ingevoerd. Wij waren toen één van de pilotgemeentes in Nederland. Om dat proces te stroomlijnen werd de commissie Bestuurlijke Vernieuwing in het leven geroepen, waar ik voorzitter van mocht zijn.

Ik kan me nog goed herinneren dat de toenmalige burgemeester, de gemeentesecretaris en ik op bezoek gingen bij de minister van Binnenlandse Zaken om verslag te doen van onze bevindingen. Het was voor mij een unieke ervaring.

Met genoegen kijk ik ook terug op mijn rol als plaatsvervangend raadsvoorzitter. In die hoedanigheid mocht ik onlangs nog de vertrekkend én de huidige burgemeester namens de raad toespreken. Met veel plezier heb ik, als dat nodig was, de raadsvergaderingen voorgezeten.

In al die functies dank ik u voor het in mij gestelde vertrouwen.

Het formateurschap, na de vorige verkiezingen, in samenwerking met mijn fractiegenoot Dolf Smolenaers, beschouw ik als een hoogtepunt in mijn politieke carrière. Oók daarin was mijn doel: het nastreven van het algemeen belang in een stabiele coalitie, met gelijkwaardige partners. En om daarin natuurlijk óók onze eigen partijstandpunten te laten doorklinken.   

Een ander bijzonder moment, waar ik met genoegen op terugkijk, is het benoemen tot gemeentelijk monument van de Biltse Duinen; uniek in Nederland. Ik herinner me nog de harmonieuze samenwerking met de toenmalige wethouder Ditewig en de Vrienden van de Biltse Duinen.

Na deze beschouwende woorden wil ik de nieuwe raad ook een boodschap meegeven: iedere partij heeft zijn eigen beginselen en speerpunten, en die verschillen van elkaar. Dat is nu eenmaal eigen aan de politiek. Er is niets mis met een stevig debat, om elkaar te overtuigen en je te láten overtuigen.

Maar probeer vooral sámen te werken. Regeren is immers ook inleveren. Een debat is een middel om je standpunten te verdedigen, maar doe dat vooral met respect voor elkaar. Juist dat respect heb ik de laatste jaren weleens gemist. Onze inwoners zitten niet te wachten op persoonlijke aanvallen op mederaadsleden en collegeleden.  Wij zijn toch de spiegel van de samenleving.

Als laatste wil ik al diegenen bedanken die mijn rol als raadslid mogelijk hebben gemaakt: de ambtelijke organisatie, de burgemeester en vooral de griffie. Vooral daar heb ik altijd een onvoorwaardelijke steun aan mijn functioneren ervaren. En in dit rijtje mag ik natuurlijk mijn mederaadsleden en vooral mijn eigen fractie niet vergeten. Dank voor de samenwerking.

En last but not least wil ik mijn vrouw noemen. Toen ik begin jaren 90 twijfelde om mij kandidaat te stellen voor het raadslidmaatschap, heeft zij mij overtuigd dat wél te doen. En daar sta ik hier dan, na 24 jaar. Ik heb er geen spijt van gehad. Agnes, je hebt me vele avonden moeten missen, maar daar komt nu verandering in.

Als symbolisch gebaar, van het afsluiten van deze periode, wil ik hierbij mijn sleutel van dit huis aan de griffier teruggeven.