Mensen doen soms rare dingen. Ze hamsteren wc-papier en houden lockdown-feestjes. Dit zijn mensen die alleen aan ‘ikke-ikke-ikke’ denken. Afschuwelijk.
Gelukkig zie je ook veel mensen die juist aan anderen denken. Mensen die hulp aanbieden, die via social media sportles geven, samen via Skype muziek maken of die een teddybeer achter het raam zetten om voor kinderen het “saaie” dagelijkse rondje lopen te veranderen in een speurtocht. Ik zie bedrijven die op verschillende creatieve manieren hun waren verkopen, restaurants die nu bezorgen, mensen die mondkapjes naaien voor anderen.
Ik zie ook de milieuvervuiling afnemen, de files verdwijnen en mensen die de natuur meer gaan waarderen nu hun wereld opeens klein geworden is. En o, wat zou ik graag willen dat dit soort mooie dingen zouden blijven, ook nadat we het virus onder controle hebben. Want blijkbaar kunnen veel mensen goed thuiswerken, redden we het ook zonder vliegvakantie en zijn we prima in staat om mensen in onze buurt te ondersteunen.
Dit virus werd een pandemie doordat mensen de hele wereld over reisden, vaak voor hun plezier. We hebben ons dit zelf op onze hals gehaald door ons globalisme. Maar achteraf met een verwijtend vingertje zwaaien heeft geen zin, dat wil ik hier ook niet doen. Ik heb juist een wens.
Laten we uit deze vreselijke periode alsjeblieft ook een paar mooie dingen overhouden. Laten we de mooie initiatieven, de grotere saamhorigheid en de waardering voor al die mensen in de zorg en andere cruciale beroepen behouden. Laten we al die mensen ook financieel de waardering geven die ze verdienen. Laten we nu de basis leggen voor een socialere, schonere maatschappij, waar mensen veel bewuster bezig zijn met reizen, spullen kopen en de natuur.
Marije Boessenkool, 31 maart 2020