We mogen weer! Eerlijk gezegd kon ik niet wachten om weer volop te genieten van het terras en de restaurantjes in Doetinchem. Gisteravond hebben we dan ook lekker uitgepakt bij een restaurant in de Grutstraat. Het was heerlijk, maar aan de andere kant ook een confronterende avond.

Mooi om te zien hoe creatief de horeca is geweest om nieuwe mogelijkheden te creëren voor eten en drinken op 1,5 meter. Hier en daar is er ongetwijfeld nog wat discussie over het feit of een verdieping of naastgelegen deel van het pand als apart restaurant gezien kan worden, maar over het algemeen is het mogelijk gemaakt om met je eigen huishouden bij elkaar aan een tafeltje te zitten.

Die regels, kan dat wel?

Ik geef het ze te doen, het opvolgen van al die regels. Het horecapersoneel heeft noodgedwongen een tijd thuis gezeten en is zichtbaar enthousiast er weer voor de gasten te zijn. Maar hoe gaat dat met het hanteren van die regels? Kan dat nou eigenlijk wel? We hadden gereserveerd, maar ook gasten die niet gereserveerd hadden konden ter plekke een reservering doen om direct plaats te nemen. Ik zag er kennelijk fit genoeg uit, want niemand heeft me gevraagd of ik verkouden ben of koorts heb. Het restaurant was prima ingericht op de 30 gasten en de 1,5 meter afstand, maar toen er een groepje jongeren kwam werd de tent verbouwd en namen zij vlak tegen elkaar plaats aan wat aan elkaar geschoven tafels.

Hoe groot is het contrast met het stadhuis en het opleidingsgebouw waar ik eerder op de dag was. Je kunt niet zomaar naar binnen, want je moet een afspraak hebben. Het aantal toegelaten personen per ruimte ligt vast, er zijn eenrichtingsroutes bepaald en met een grote hoeveelheid aan bordjes wordt duidelijk gemaakt dat je toch echt steeds je handen moet wassen en afstand moet houden. De gemeenteraad moest eigen koffie en thee meenemen en in de raadszaal mocht een beperkt aantal raadsleden aanwezig zijn.

Ja, het kan!

Het wordt een flinke opgave. Collega’s ontmoeten elkaar weer en willen bijpraten. Houden mensen dan daadwerkelijk afstand? En hoe doen wij het op terrassen en in café’s en restaurants? Schuiven we, ook al komen we niet uit hetzelfde huishouden, toch aan één tafel? Bij een restaurant in Doetinchem zag ik dat het zeker kan. Reserveren verplicht. Eén gastheer om ons naar de tafel te brengen. Bij binnenkomst direct de vraag of we allemaal gezond waren en uit één gezin kwamen. Personeel dat netjes afstand hield. Wat fijn dat het op die manier werkt.

Doen wij dit met elkaar?

We willen weer terug naar de situatie zoals die was. Zonder zorgen naar de kapper, chillen met vrienden in een park, naar de sportschool, drankjes in de bar en weer samen op reis. Tegelijkertijd zal het aantal bevestigde besmettingen in de komende tijd stijgen en zullen er nieuwe (lokale) uitbraken van het virus zijn. Juist daarom zijn de komende tijd de maatregelen tegen verspreiding van het virus zo belangrijk. Vanuit het oogpunt van publieke gezondheid blijf ik hier ook aandacht voor vragen. Het zal een flinke opgave zijn om ons bewust te zijn en blijven van het belang van de maatregelen. Houd vol!