Vroeger was een wethouder een oude man
Afgelopen week sprak ik tijdens de opening van de kuierroutes op Dichteren een dame op leeftijd. Ze was achter haar rollator getuige van de opening, die in regenachtig weer voor de deur van haar woning plaatsvond. Geïnteresseerd zag ze het allemaal gebeuren en na de openingsverrichting spraken we kort met elkaar.
“Vroeger was een wethouder een oude man.” meldde ze al snel na onze kennismaking. Ik was even zoekend. Wat bedoelde zij hiermee? Snel probeerde ik: “Ik ben ook niet meer piep en heb al wat minder haar dan ik zou willen.” Ze ging er nog even op door. “Vroeger was het vanzelfsprekend dat een wethouder ouder was en altijd een man. Ik vind het mooi dat u hier vanmiddag bent.”
Onderweg terug naar het stadhuis dacht ik er nog over na. Inderdaad, we hebben in onze gemeente een divers college qua leeftijd, met vrouwen en mannen. Precies honderd jaar geleden (in 1919) werden in ons land de eerste vrouwelijke wethouders geïnstalleerd. Diversiteit in bestuur werd steeds positiever gezien. Ook in andere maatschappelijke bestuurlijke functies zijn gelukkig steeds meer dames actief. Ik zie bij zorginstellingen, bibliotheken, onderwijsinstellingen, cultuurinstellingen en woningstichtingen in onze regio steeds vaker dat een vrouw directeur-bestuurder wordt. Goede zaak! Maar durven we diversiteit nog breder te zien en daadwerkelijk te waarderen?
Niet in alle Europese landen is het vanzelfsprekend dat gelijke behandeling van ieder individu gewaarborgd is. Dat terwijl een groeiende groep inwoners van verschillende landen het belangrijk vindt dat in heel Europa gelijke rechten meer centraal staan. In een vrij Europa moet iedereen zichzelf kunnen zijn, wat mij betreft zijn dit voorwaarden voor verdergaande Europese samenwerking en dus van diplomatieke gesprekken. Stimulering van gelijke behandeling en diversiteit op de arbeidsmarkt en bestrijding van discriminatie verdienen onze aandacht, zodat iedereen zich kan ontplooien. We zullen in een hoger tempo met elkaar moeten werken aan gelijk loon voor mannen en vrouwen. Ook transparantie over de vertegenwoordiging van vrouwen en minderheidsgroepen in leidinggevende functies is wat mij betreft een thema, waarmee we juist in Europa veel kunnen bereiken.
Ik weet niet of ik met de op het oog eenvoudige opmerking van een gerespecteerde Doetinchemse dame teveel mijn eigen beeld heb ingevuld. We moeten misschien samen nog maar eens kuieren.