Hartverwarmende ontmoetingsplek Bijdrage van Karen Kamps Op uitnodiging van Mahmoud ben ik in de Stadskamer geweest. Een plek waar iedereen welkom is, die in z’n leven even op adem moet komen. Bijzonder om te ervaren hoeveel verschillende mensen binnenlopen en hoe goed dat samengaat. Jong, oud, mensen die gevlucht zijn uit Syrië, daklozen, mensen met een psychiatrische achtergrond, of met een fors verleden die nu weer hun zaken op de rails proberen te krijgen. De spontaniteit en hartelijkheid naar elkaar is hartverwarmend. Een oudere man in een rolstoel krijgt van een vrijwilliger een knuffel en een zoen op z’n hoofd, voordat ie z’n bakkie koffie voor zich krijgt neergezet. Er wordt samen warm, lekker en gezond gegeten. Wie kan doet wat geld in een zakje, wie niet kan, ook goed. Niemand kijkt de ander scheef aan. Er is een plekje waar je gratis geknipt kan worden en alleen al die uiterlijke verzorging kan enorm veel voor je eigenwaarde doen. Niks wordt geforceerd en juist dat blijkt de trigger te zijn om weer sociale contacten op te doen, een opleiding te volgen, of te gaan werken. Leuk om van verschillende mensen te horen hoe ze met hulp van de Stadskamer uit een diep dal zijn geklommen, weer hun draai hebben gevonden en vervolgens hun ervaringen weer inzetten om anderen te helpen.