Bewoners van de Kathammerstraat en het Zuideinde werden vorige week onaangenaam verrast. De bomen en struiken die hier stonden werden in korte tijd uit de grond gerukt. De bewoners waren woest: dit was hun niet verteld. De bomen werden midden in het broedseizoen gekapt, terwijl zij de thuisbasis waren voor allerlei dieren. Het is de zoveelste keer dat het misgaat op het gebied van participatie en groenbeheer. Waarom toch?
De fruitbomen en de struiken bij de dijkopgang waren sinds mensenheugenis deel van de Oude Kom van Volendam. Het geheel vormde een mooi stukje natuur in het woongebied. Aan onderhoud schortte het wel een beetje, maar desondanks zochten vele dieren onderdak in het groen. Bewoners vertellen over mussen, merels, winterkoninkjes, roodborstjes, egels, vleermuizen, ransuilen en duiven die hier nestelden. Nu alles is verdwenen, zijn deze dieren hun onderkomen kwijt. Terwijl midden in het seizoen broedende vogels wettelijke bescherming genieten. Geen wonder dat de bewoners boos zijn. Het gemeentebestuur geeft aan de biodiversiteit te willen stimuleren. Dat bereik je niet door op deze manier het groen te verwijderen waarin vogels en andere dieren broeden.
De bestrating aan het Zuideinde was aan de beurt om te worden aangepakt. De bewoners werden daarom uitgenodigd voor een informatieavond over de plannen. Aan bod kwamen tekeningen, soort bestrating, duur van de werkzaamheden, enzovoort. Over de bomen en struiken werden vragen gesteld, maar hier was nog niets over bekend. De vragenstellers konden hun e-mailadres achterlaten en ze zouden later worden geïnformeerd. Nooit meer iets van gehoord. In een reactie stelt de gemeente dat iedereen de omgevingsvergunning hadden kunnen inzien. Dan waren ze op de hoogte geweest. Ondertussen is de schade al aangericht. De bewoners zitten met een kale ravage voor de deur waar nog geen kever op gezien wil worden.
De gemeente zegt participatie belangrijk te vinden. Er is zelfs een participatienota, waarin staat hoe de deelname van betrokkenen vorm krijgt. Ondanks de goede bedoelingen komt miscommunicatie te vaak voor. Na zo’n informatieavond lijkt het afgelopen met de rol van de bewoners, maar er volgen nog vele stappen. De gemeente werkt de definitieve plannen uit. Er komt een omgevingsvergunning. Deze vergunning wordt ter inzage gelegd en je kunt er eventueel bezwaar tegen maken. Dit wordt via de lokale kranten gemeld, maar de meeste bewoners lezen hier overheen. Bij de gemeente moet het besef landen dat deze procedures geen dagelijkse kost zijn voor de burger. Die heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Communicatie blijft belangrijk. Luister goed naar de mensen. Het gaat om hun woonomgeving, dus neem ze serieus. Maak een verslag van de avond en stuur die naar alle belanghebbenden. Doe dit ook met de definitieve plannen en vertel over de mogelijkheid om in bezwaar te gaan. Je betrekt de mensen er meer bij en je voorkomt verrassingen.
GroenLinks heeft naar aanleiding van deze bomenravage vragen gesteld aan het gemeentebestuur. Laten we nu eens leren van onze fouten. Dan is dit hopelijk de laatste keer.
John Kluessien en Sean Tol
De fruitbomen en de struiken bij de dijkopgang waren sinds mensenheugenis deel van de Oude Kom van Volendam. Het geheel vormde een mooi stukje natuur in het woongebied. Aan onderhoud schortte het wel een beetje, maar desondanks zochten vele dieren onderdak in het groen. Bewoners vertellen over mussen, merels, winterkoninkjes, roodborstjes, egels, vleermuizen, ransuilen en duiven die hier nestelden. Nu alles is verdwenen, zijn deze dieren hun onderkomen kwijt. Terwijl midden in het seizoen broedende vogels wettelijke bescherming genieten. Geen wonder dat de bewoners boos zijn. Het gemeentebestuur geeft aan de biodiversiteit te willen stimuleren. Dat bereik je niet door op deze manier het groen te verwijderen waarin vogels en andere dieren broeden.
De bestrating aan het Zuideinde was aan de beurt om te worden aangepakt. De bewoners werden daarom uitgenodigd voor een informatieavond over de plannen. Aan bod kwamen tekeningen, soort bestrating, duur van de werkzaamheden, enzovoort. Over de bomen en struiken werden vragen gesteld, maar hier was nog niets over bekend. De vragenstellers konden hun e-mailadres achterlaten en ze zouden later worden geïnformeerd. Nooit meer iets van gehoord. In een reactie stelt de gemeente dat iedereen de omgevingsvergunning hadden kunnen inzien. Dan waren ze op de hoogte geweest. Ondertussen is de schade al aangericht. De bewoners zitten met een kale ravage voor de deur waar nog geen kever op gezien wil worden.
De gemeente zegt participatie belangrijk te vinden. Er is zelfs een participatienota, waarin staat hoe de deelname van betrokkenen vorm krijgt. Ondanks de goede bedoelingen komt miscommunicatie te vaak voor. Na zo’n informatieavond lijkt het afgelopen met de rol van de bewoners, maar er volgen nog vele stappen. De gemeente werkt de definitieve plannen uit. Er komt een omgevingsvergunning. Deze vergunning wordt ter inzage gelegd en je kunt er eventueel bezwaar tegen maken. Dit wordt via de lokale kranten gemeld, maar de meeste bewoners lezen hier overheen. Bij de gemeente moet het besef landen dat deze procedures geen dagelijkse kost zijn voor de burger. Die heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Communicatie blijft belangrijk. Luister goed naar de mensen. Het gaat om hun woonomgeving, dus neem ze serieus. Maak een verslag van de avond en stuur die naar alle belanghebbenden. Doe dit ook met de definitieve plannen en vertel over de mogelijkheid om in bezwaar te gaan. Je betrekt de mensen er meer bij en je voorkomt verrassingen.
GroenLinks heeft naar aanleiding van deze bomenravage vragen gesteld aan het gemeentebestuur. Laten we nu eens leren van onze fouten. Dan is dit hopelijk de laatste keer.
John Kluessien en Sean Tol