Hoewel we wisten, dat een onzekere toekomst wachtte door de medische diagnoses, die hem steeds achtervolgden met negatieve berichten, zijn we toch verrast door de plotselinge verslechtering die een kleine maand geleden optrad, waarna de hoop verwaaide en de strohalm brak, waar Joep zich nog steeds aan had vastgehouden, misschien tegen beter weten in. In januari mochten we als bestuur nog bij hem langskomen, in zijn nieuwe appartement. Joep liet zien hoe hij, met de nodige inspanningen, de laatste jaarrekening had opgesteld en het jaar 2019 netjes had afgesloten. Het was het moment, waarop hij ook mededeelde, het niet meer te kunnen opbrengen de financiën nog te kunnen beheren. In de weken daarna konden we hem mededelen, dat we in de persoon van Bert Rops iemand hadden gevonden die de financiën wilde overnemen. Hiermee viel zichtbaar een zorg bij hem weg. Al belde hij zelfs vanuit het hospice enige dagen voor zijn overlijden nog, omdat hij dacht dat er mogelijk nog een handtekening van hem nodig was om de overdracht te regelen. Gelukkig konden we hem ook hierbij gerust stellen. Joep is vijf jaar penningmeester geweest, en in die periode hebben we hem leren kennen als een fantastische persoon, loyaal, rustig, bedachtzaam, gevoel voor wat ingetogen humor, en zoals gezegd, iemand met een secure manier van werken, die zijn zaakjes voor elkaar had. We ervaren zijn overlijden als een groot verlies voor ons, maar natuurlijk nog veel meer voor Mia, voor zijn kinderen en kleinkinderen, die een familieman in hem verliezen. Onze gedachten gaan dan vooral uit naar hen, en we wensen hen heel veel kracht om om te gaan met dit verlies.