Vanmorgen zocht een wethouder van de gemeente Utrechtse Heuvelrug op straat naar zes miljoen euro. De toenemende kosten voor de jeugdzorg slaan een gat in de begroting en er moet bezuinigd worden. Het NOS Radio 1 Journaal volgde hem op de markt in één van de vijf kernen. Daar legde de bestuurder een enquête voor aan de bevolking om zo het draagvlak te vinden voor stevige ombuigingen. Moeten er bibliotheken of zwembaden sluiten en zo ja, welke? Mogen de gemeentelijke lasten omhoog en zo ja, hoeveel? Is een ‘soberder gemeentebestuur’ wenselijk? Enzovoorts enzovoorts. Paleis Lodewijk XIV als gemeentehuis Voor de marktbezoekers vanmorgen gold: zoveel hoofden, zoveel zinnen. Van iemand zonder hond, mocht de hondenbelasting fors omhoog. Een ander zette een streep door het ‘achterhaalde’ bibliotheekwerk, terwijl even later een fervent lezer het aantal zwembaden te hoog vond. Het zwembad in de eigen woonplaats hoefde echter niet te sluiten. Meer voorbijgangers zagen een ‘soberder gemeentebestuur’ wel zitten en vrijwel iedereen had kritiek op het nieuwe gemeentehuis dat volgens een koopman veel weg had van ‘het paleis van Lodewijk XIV’. De benodigde zes miljoen werd bij lange na niet gevonden. Minder geld voor, meer vraag naar Niet alleen Utrechtse Heuvelrug kampt met structurele tekorten op jeugdzorg. In tientallen gemeenten staat het voortbestaan van bibliotheken, culturele instellingen en het goed onderhouden van gebouwen en dergelijke op het spel; in tig anderen gaan de belastingen omhoog om de problemen het hoofd te bieden. De extra zorgtaken die de gemeenten hebben gekregen zijn duurder dan het Rijk had verwacht. De Minister van Volksgezondheid ziet in dat hij op zoek moet naar extra geld. Zijn voorganger heeft bij de decentralisatie van de jeugdzorg (met bijna een half miljard) stevig bezuinigd op deze post, terwijl het aantal jongeren dat er een beroep op doet met twaalf procent is gestegen. De gemeente als pinautomaat? Natuurlijk moet er kritisch gekeken worden naar de wijze van verwijzen, de opgetuigde bureaucratie (die zorgaanbieders met tig gemeenten en diverse werkwijzen confronteert) enzovoort, maar het is wenselijk dat op hoger dan gemeentelijk niveau gewerkt wordt aan oplossingen. Nu lijken gemeenten pinautomaten die de kosten verhalen op de burger, of dat nu door het verschralen van voorzieningen of het verhogen van de lasten is. Bestuurlijk is niet altijd barmhartig CDA Grave vindt dat de structurele oplossing op de eerste plaats uit Den Haag moet komen. De verwachtingen bij de start van de decentralisatie-operatie blijken anders dan de werkelijkheid uitwijst. De bonden bereiden acties voor en bieden op 14 mei een petitie aan in de Tweede Kamer. Jeugdzorg eist 750 miljoen euro om wachtlijsten terug te dringen. Hiermee wordt de bezuiniging van het vorige kabinet teruggedraaid en geld vrijgemaakt om te voldoen aan de gestegen vraag. Dat de nood hoog is, blijkt ook uit het hoge personeelsverloop en het grote aantal hulpverleners dat op omvallen staat. De cliënten zijn daarmee allerminst geholpen. Voor ons dient het oog in de eerste plaats op het kind of de jongere gericht te zijn. Blindstaren op de financiën is weliswaar bestuurlijk, maar niet barmhartig.